ฉันพยายามแกะมือหนาที่บีบแขนแน่น พอสะบัดจนหลุดอีกคนก็คว้ามือมาจับอีกครั้ง ฉลามไม่ยอมปล่อย แถมยังจ้องเขม็ง
“เพื่อนรออยู่ ปล่อยนะ”
“ตอบ” เสียงเย็นคาดคั้นเอาคำตอบ
“อยากรู้ไปทำไม สถานะอะไรไม่ทราบ”
ฉลามยกยิ้มมุมปากแล้วโน้มใบหน้าลงมาใกล้ๆ หู ก่อนจะกระซิบบอกเสียงเบา “อยากรู้ในสถานะคนเคยเอากันไม่ได้หรอ”
“เหี้ยนะฉลาม” ไม่คิดเหมือนกันว่าตัวเองจะกล้าพูดแบบนี้กับใคร แต่มันหลุดโพร่งออกไปเองหลังจากได้ยินฉลามพูดประโยคนั้น
“แรงไปไหม?” หัวคิ้วหนายกขึ้น เขาเองก็คงตกใจเพราะตั้งแต่รู้จักกันฉันไม่เคยพูดคำหยาบกับเขาเลยสักครั้ง
“ไม่ถึงครึ่งกับสิ่งที่นายทำหรอก”
“ดูเหมือนเธอจะแค้นฉันมาก”
“ถ้านายถูกหลอกอย่างที่ฉันโดน….จะโกรธไหม” ฉันจ้องหน้าเขาเพื่อรอคำตอบ แต่อีกคนกลับเงียบไม่ยอมพูดอะไร ก็เลยตัดสินใจพูดต่อ “พูดไปก็คงไม่มีประโยชน์อะไร เพราะนายมันไร้หัวใจ”
ฉลามนิ่งราวกับถูกแช่แข็ง แต่สายตาของเขายังคง
