@งานเลี้ยง
“ปี้นางฟ้า กินอะไรยังจ้าว” เสียงเด็กน้อยเงยหน้าถามฉัน ซึ่งก็คือเด็กที่อยู่ที่นี่ เรียนโรงเรียนที่นี่นั่นแหละ
“กินแล้วจ้ะ ขอบคุณนะจ๊ะ” ฉันก้มลงไปบอกเด็กน้อยด้วยรอยยิ้มใจดีตามปกติ
“จ้าว” แล้วเด็กคนนั้นก็เดินออกไป
“วี” ใครบางคนเอ่ยเรียกฉันขึ้น ทำให้ฉันหันไปมอง
“อ้าว ลูคัส” ฉันทักทายเขา
“กินอะไรยัง”
“กินแล้ว ๆ นายล่ะ”
“กำลังหาเนี่ย...”
“...พรุ่งนี้เธอกลับแล้วดิ” คนด้านข้างถาม ซึ่งไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมเราถึงได้พูดคุยกันแบบนี้ อาจจะเป็นเพราะอายุเท่า ๆ กันละมั้ง เราเลยดูเหมือนไม่ต้องเกร็งใส่กันมาก
“ใช่ ๆ”
“อ่อ โอเค...”
“...ยังไงก็กลับดี ๆ นะ ไว้ถ้ามีโอกาส หวังว่าจะได้เจอกัน” คนตัวสูงยิ้มบอกฉัน
“อืม เช่นกันนะ” ฉันก็ยิ้มตอบเขากลับไป ก่อนที่เราจะแยกย้ายกันไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง
“ฉันเห็นนะ” ทันทีที่ฉันนั่งลง น้ำขิงก็แซวขึ้นทันที
หูตาไวยิ่งกว่าใครจริง ๆ เลยสินะ
“อะไร”
“เมื่
