BAD HEART 3 มันไม่ง่ายเลย...
1733 คำ
“เชี้ย มึงเอามันมาได้จริงว่ะ” เสียงเอเดนหันไปกระซิบพูดกับคินที่นั่งลงข้างเขาโดยถัดจากคินไปก็คือดิน เจ้าของใบหน้าเรียบนิ่งที่ไม่แสดงความรู้สึกใด ๆ ออกมา
“...” คินก็ยิ้มไม่ตอบพร้อมกับส่งสัญญาณมือบอกพนักงานให้ชงเครื่องดื่มมาให้เขา
“มึงเอาแบบไหน” ใบหน้าหล่อหันไปถามคนที่นั่งนิ่งอยู่
“แบบมึง” ดินตอบน้ำเสียงปกติ ทำให้คินส่งสัญญาณบอกพนักงานไปอีกครั้งให้ทำมาสองแก้ว
“อ้าวไอ้ดิน...” เสียงขุนพลที่เดินกลับมาจากห้องน้ำเอ่ยขึ้นด้วยความแปลกใจที่เห็นใบหน้านิ่งเรียบของเพื่อนตัวเอง
“ไอ้คินแม่งเอามาได้” เอเดนบอก
“หึ” คินก็แสยะยิ้มทำเสียงออกมา จริง ๆ การพาดินมาที่นี่ไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรสำหรับเขา แค่เขาเอ่ยบอกชวน พูดนิดหน่อย ดินก็ยอมออกมาแล้ว ถ้าถามมันก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้นแต่มันก็ไม่ได้ยากเกินไปสำหรับคนที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก แถมพ่อแม่พวกเขายังสนิทกันมากทำให้ทั้งสองเหมือนเป็นพี่น้องที่คลานตามกันออกมาด้วยซ้ำ
“แล้วนี่ไอ้เตวินทร์ไปไหน” เอเดนหันไปถามขุนพลที่เดินเข้ามานั่งข้างเขา
“อ้าว แล้วกูจะไปรู้หรอ” ขุนพลตอบ
“ก็มันไปห้องน้ำหลังมึงแป๊บหนึ่ง”
“หึ มึงแน่ใจหรอ...”
“...ว่ามันไปห้องน้ำ”
“...” คำพูดของคินทำเอาเอเดนชะงักไป ก่อนจะพูดออกมา
“ไอ้ห่านี่ ว่างไม่ได้เลยมั้ง”
“มึงก็พอกัน อย่าว่าแต่มัน” ขุนพลเอ่ย
“...” เอเดนก็ยักไหล่แสยะยิ้มออกมาด้วยท่าทีไม่สนใจ
“เฮ้ย นั่นน้องที่ชอบไอ้ดินปะวะ” เอเดนพูดขึ้นพร้อมกับพยักหน้าไปยังร่างบางที่เดินเสิร์ฟเครื่องดื่มอยู่อีกด้าน
“เออใช่ น้องวี...ทำงานอยู่ที่นี่” ขุนพลตอบ
“สวยนะเว้ย...”
“...ไมมึงไม่เอาวะ” คนตัวสูงหันไปมองหน้าถามเจ้าของใบหน้านิ่งเรียบ
“...” ดินก็นั่งนิ่งไม่ตอบ
“ไม่เอา กูเอานะเว้ย”
“หึ น้องเขาคงเอามึง” คินเอ่ยออกมา
“ไอ้คิน กูหล่อนะไอ้สัส รวยด้วย”
“แต่เจ้าชู้ เอาไม่เลือก” ขุนพลเสริม
“กูเลือก ไอ้พวกเวร...”
“...แล้วกูก็อยากเลือกน้องเขาด้วย” ใบหน้าหล่อพูดพร้อมกับมองไปยังวีที่กำลังทำหน้าที่ของตัวเองอยู่
“อย่ายุ่งเลย” คินเอ่ยออกมาน้ำเสียงจริงจัง
“ทำไม หรือมึงจะเก็บไว้เอง?” เอเดนหันไปถามใบหน้าหล่อ ซึ่งคำพูดของอีกคนทำเอาร่างสูงที่นั่งนิ่งอยู่หันไปมองหน้าคินนิ่ง
“กูไม่ได้คิดแบบนั้น แค่คิดว่า...”
“...น้องเขาชอบไอ้ดินมาก มากกว่าจะคนอื่น” พูดจบ คินก็หันไปมองหน้าคนที่มองหน้าตัวเองอยู่
“...” เจ้าของใบหน้าเรียบก็นิ่ง ก่อนจะหยิบแก้วเหล้าขึ้นมากระดกดื่มอย่างไม่สนใจ
“ไม่คิดเปิดใจหน่อยเหรอวะ” ขุนพลที่เห็นแบบนั้นก็รีบใช้โอกาสไม่ยอมพูดกับคนตัวสูง
“...” ดินก็นิ่ง
“น้องดูชอบมึงมากเลยนะเว้ย”
“แล้วยังไง” สายตาคมเลื่อนไปมองหน้าถามเพื่อนตัวเอง
“กูแค่คิดว่ามึงควรลองให้โอกาส...”
“ไม่จำเป็น” แล้วแววตาคมก็หันไปมองทางอื่นด้วยสีหน้านิ่งเรียบ
“...” ขุนพลก็ได้แต่ลอบมองอีกคนด้วยความปลง โดยคินกับเอเดนเองก็เช่นกัน ที่พวกเขาพยายามช่วยพูดนั่นก็เพราะเห็นว่าวีค่อนข้างเป็นคนที่เข้าตาพวกเขามากที่สุด โดยปกติแล้วผู้หญิงที่เข้าหาดินนั้นจะมีเพียงสองประเภทเท่านั้น หนึ่งก็คือเข้าหาเพราะรูปร่างภายนอก หน้าตา ฐานะ ส่วนสองบางคนมักจะเข้าหาร่างสูงเพื่อต้องการเอาชนะชื่อเสียงที่โด่งดังเรื่องความเย็นชาของเขา แทบไม่มีใครเลยสักคนที่เข้ามาด้วยความจริงใจหรือความรู้สึกจริง ๆ และยิ่งไปกว่านั้นไม่เคยมีใครทนกับความนิ่ง เย็นชาของคนตัวสูงได้เกินหนึ่งเดือน...
พึ่บ อยู่ ๆ เจ้าของใบหน้านิ่งก็ลุกขึ้นจากโซฟาหรู
“ไปไหน” คินเงยหน้าถาม
“ห้องน้ำ” พูดจบ ร่างสูงก็เดินออกไปทันที
อีกด้าน
“ทราย แลกกันเถอะ” เสียงพี่ฝนเอ่ยบอกพี่ทรายที่กำลังยืนรอออเดอร์อยู่
“อะไรของพี่เนี่ย” พี่ทรายถามออกไป
“ก็ฉันอยากไปเสิร์ฟโซนแกอะ”
“ทำไม”
“เอเดนมา”
“ฮะ”
“กลุ่มเอเดนไง ที่หล่อ ๆ ปีเดียวกับฉันอะ”
“อ่อ พี่เอเดนนิเทศ?”
“เยป!” พี่ฝนบอกพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้พี่ทราย
“ทราย แลกโซนกันนะ”
“พี่ฝน เดี๋ยวพี่ปราบรู้ แล้วจะโดนด่า”
“วันเดียว”
“แล้วถ้าพี่ปราบรู้”
“...” พี่ฝนก็ทำหน้ามุ่ย
“ถ้าพี่จะแลก ต้องไปบอกพี่ปราบก่อน แลกกันเอง...”
“...เดี๋ยวโดนด่ากันหมด”
“ก็ได้ แต่สัญญาก่อนนะ ถ้าปราบอนุญาต แกจะแลก”
“อือ”
“โอเคดีล!” ว่าแล้ว พี่ฝนก็รีบวิ่งขึ้นไปด้านบนทันที
“บ้าผู้ชายที่หนึ่ง” พี่ทรายพูดขึ้น ก่อนจะหันมามองหน้าฉัน
“...” ฉันก็ยิ้มให้พี่เขาไป ซึ่งพี่ทรายก็ยิ้มตอบกลับมาอย่างรู้กัน
“ดูดิ พอเป็นผู้ชายหน่อย รีบวิ่งไปบอกพี่ปราบเลย”
“ฮ่า ๆ ๆ”
“ไหนกัน จะหล่อสักแค่ไหนกันเชียว...”
“...VIP18” แล้วพี่ทรายก็หันไปพยายามมองหาลูกค้าโต๊ะดังกล่าว โดยฉันเองก็เผลอหันไปมองตาม และก็ต้องชะงักไป
“พี่ขุน...” ใช่! นั่นมันพี่ขุนพล แล้วก็พี่คิน...
อย่าบอกนะว่า
พี่เอเดนนิเทศก็คือผู้ชายหน้าหล่อร้าย ๆ ที่นั่งอยู่ข้างตรงกลางระหว่างพี่คินกับพี่ขุนพล? ที่ว่ากันว่าเป็นตัวร้ายของกลุ่ม ดูไม่เกินจริงเลย ท่าทางดูเจ้าชู้เอาเรื่อง แปลกใจใช่ไหมว่าทำไมฉันถึงได้รู้จักพี่เขา ไม่เชิงว่ารู้จักหรอกนะ ฉันเคยได้ยินชื่อพี่เขาอยู่บ่อย ๆ แต่ไม่เคยได้เจอกันจัง ๆ สักครั้ง นี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่ฉันได้เห็นหน้าของพี่เอเดน ยังมีพี่เตวินทร์อีกคน แต่พี่เต วินทร์ฉันเคยเจออยู่สองสามครั้ง
“เออ หล่อจริงแหละ” เสียงพี่ทรายดังขึ้นทำให้ฉันได้สติ
“...” ฉันได้แต่ส่งยิ้มบาง ๆ ให้พี่เขาไป โดยที่ในใจยังคงมีคำถาม...พี่ดินคงไม่ได้มาสินะ
เพราะปกติพี่เขาก็ไม่ได้ชอบมาที่แบบนี้อยู่แล้ว
แล้วฉัน...หวังอะไรอยู่ล่ะ
“เฮ้อ” ฉันถอนหายใจออกมา ก่อนจะหยิบเครื่องดื่มที่ได้ใส่ถาดเดินไปทำหน้าที่ของตัวเอง
“เครื่องดื่มได้แล้วค่ะ”
พึ่บ ฉันจัดการวางเครื่องดื่มลงบนโต๊ะหรูพร้อมกับหยิบถาดจะเดินกลับไปยังเคาน์เตอร์บาร์แต่ก็ต้องชะงักตาโตออกมาหลังจากที่หันกลับไปเจอกับสายตาของใครบางคนมองหน้าฉันอยู่
สายตาเราปะทะเข้ากันพอดี...
“พี่ดิน” ฉันเอ่ยออกมาเสียงเบาแต่เต็มไปด้วยความตกใจ ซึ่งใบหน้านิ่งก็มองหน้าฉันเพียงแค่แป๊บเดียวเท่านั้น ก่อนจะเลื่อนสายตาคมมองไปที่อื่น แต่ในตอนนั้นเอง...
พลั่ก! ก็มีใครบางคนเดินเข้าไปชนกับร่างสูงของพี่ดินอย่างจัง
“มายืนเกะกะอารายวะ ไอ้หน้าจืด” ผู้ชายคนนั้นเอ่ยถามพี่ดินน้ำเสียงเมามาย
“...” พี่ดินก็นิ่งไม่ตอบ
“หลบปายดิวะ”
“...” คนตัวสูงยังคงยืนไม่ขยับตามที่ชายคนนั้นบอก
“กูบอกให้หลบไปไงวะ!” ว่าแล้ว ผู้ชายเมาคนนั้นก็ผลักพี่ดินอย่างแรง
พลั่ก!
“พี่ดิน” ฉันเอ่ยออกมาด้วยความตกใจพร้อมกับรีบเดินไปยังพวกเขาทั้งสองทันที
“เมาก็กลับไปนอน” พี่ดินเอ่ยบอกอย่างใจเย็น
“เหอะ! กูไม่กลับ มึงจาทามมายย ไอ้หน้าอ่อน...อ๊ะ!” เสียงผู้ชายคนนั้นร้องออกมาเสียงหลงหลังจากที่โดนมือหนาของพี่ดินบีบคออย่างแรง
“แค่ก ๆ ๆ”
“พะ...พี่ดินคะ อย่า...”
“...” ใบหน้าหล่อหันมามองหน้าฉันนิ่ง ทำเอาฉันใจเต้นออกมาด้วยความรู้สึกหวาดกลัว แต่จะให้พี่เขาทำแบบนี้มันคงไม่ดีแน่
พึ่บ คนตัวสูงจัดการเอามือออกจากคอของชายเมาคนนั้นด้วยใบหน้านิ่งเรียบ ก่อนจะเดินออกไปอย่างไม่สนใจ
“พี่ปราบ มีคนเมาอยู่ตรงห้องน้ำวีไอพีสอง รบกวนรีบมาดูนะคะ เขาเกือบหาเรื่องลูกค้าท่านอื่นแล้ว” ฉันไลน์ไปบอกพี่ผู้จัดการรุ่นพี่ในกลุ่มไลน์ทันทีโดยไม่ถึงนาทีพี่เขาก็ตอบกลับมาทำให้ฉันตัดสินใจเดินตามชายร่างสูงอีกคนไป
ตึกตึก
“พี่ดิน...”
ตึกตึก...
“พี่ดินคะ” พลั่ก! หน้าของฉันเข้าไปกระแทกกับแผ่นหลังของคนตัวสูงที่อยู่ ๆ ก็หยุดเดิน
“อ๊ะ” ฉันเผลอร้องออกมาด้วยความเจ็บ
“มีอะไร” ใบหน้านิ่งก้มลงมามองหน้าถามฉันเสียงเรียบ
“พะ...พี่ ไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ” ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่แล้วแหละว่าพี่เขาไม่ได้เป็นอะไร แต่ว่าฉัน...อยากคุยกับพี่เขาไง
“...” พี่ดินก็นิ่งมองหน้าฉัน
“พี่ไม่ได้เจ็บตรงไหน...”
“ก็เห็นอยู่ จะถามทำไม”
“...” ดุชะมัด TT
“...” สายตาคมจ้องฉันนิ่งก่อนจะทำท่าจะเดินไป...
พึ่บ! ฉันจึงรวบรวมความกล้าวิ่งเข้าไปขว้างหน้าเขาไว้
“ทำไมพี่ถึงมาที่นี่ล่ะคะ พี่ไม่ชอบเที่ยวกลางคืนไม่ใช่เหรอ” ฉันพอจะรู้เรื่องพี่เขาอยู่บ้าง จากที่ได้ยินมาบวกกับคอยสังเกต
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอ” พี่ดินถามฉัน
“กะ...ก็วีอยากรู้”
“ไม่ต้องมายุ่ง” พูดจบ คนตัวสูงก็เดินออกไปโดยที่ฉันเองก็ได้แต่มองตามแผ่นหลังกว้างนั้นไปด้วยใบหน้าซึม ๆ กี่ครั้งแล้วนะที่จุดจบของการพูดคุยกัน คือฉันได้แต่มองหลังพี่เขาอยู่อย่างนี้ การที่จะได้เข้าไปในโลกของพี่เขา...มันไม่ง่ายเลยจริง ๆ
- ผู้เขียน
