“แล้ว...ถ้าพี่ทำได้ล่ะ..”
“พูดอะไร”
“กำหนด..ความฝันไง…” ธอนจุมพิตเบาๆ บนฝ่ามือทั้งที่สายตาเขายังมองหน้าฉัน ก่อนทำเรื่องชวนใจหาย เมื่อจู่ๆ เขาใช้ลิ้นเลียวนเบาๆ บนฝ่ามือ
เลียทั้งที่เรายังสบประสานสายตากันอยู่
“ธอน...”
“ธอน...เดี๋ยว...” เขาใช้เสียงเย็นเฉื่อยเอ่ยขัดคำปรามอย่างทันควัน ด้วยวลีสั้นๆ เหมือนอย่างที่ฉันใช้ในความฝัน ขณะค่อยๆ ลากลิ้นชื้นแฉะขึ้นไต่ระดับไปตามข้อนิ้วทั้งสี่อย่างเชื่องช้า
และเหมือนเดิมเรายังคงมองจ้องกัน
“พะ พอ...” เมื่อลิ้นร้อนลากมาจนสุดปลายนิ้ว จนฉันสามารถมองเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์มุมปากปากของผู้ชายตรงหน้าได้ถนัดตา ธอนก็พูดขึ้นอีกครั้ง ราวกับจะตอกย้ำคำพูดของของตัวเอง
“อ่า...พอแล้ว..ธอน” คำพูดเฉื่อยช้าอย่างใจเย็นกับรอยยิ้มรู้ทันไปหมดของอสรพิษในร่างมนุษย์เบื้องหน้า เริ่มส่งผลให้ทั่วหน้าเริ่มร้อนขึ้นอีกครั้ง
ลมหายใจเองก็คล้ายกับปั่นป่วนเมื่อภาพในความฝันเริ่มถูกตอกย้ำให
