เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“อะไร จะลางานอีกแล้ว!!! ช่วงนี้ลาบ่อยไปไหม!!!!” คุณศศิตะโกนออกมาอย่างอารมณ์เสีย เพราะฉันขอลางานเพื่อไปงานรับปริญญาของผู้หญิงที่ชื่อมาริยะ นี่เจ้านายหรือเจ้าชีวิต ฉันลางานยังไม่ครบที่กรมแรงงานกำหนดด้วยซ้ำ เจ้านายฉันไม่เข้าใจคำว่าลากิจเหรอ?????? “ไปงานรับปริญญาคนรู้จักค่ะ ฉันรับปากไปแล้ว” “ไม่ให้ลา ในวันนั้นไอ้สองมันขาดคนช่วยจัดงาน งานใหญ่ใกล้เข้ามาแล้ว ถ้ายังลาบ่อยแบบนี้ ฉันจะหักเงินเดือน แรก ๆ ก็ดี ๆ พอมีแฟนลาบ่อยเชียวนะ ไปทำงาน ไม่อนุญาตให้ลา!!!! ถ้างานมันว่างมากนัก ก็ไปงานเวดดิ้งแฟร์กับสองพรุ่งนี้!!!!” เสียงดังฟังชัด ปวดหัวใจ ฉันจะมีแฟนแล้วมันไปหนักส่วนไหนของเจ้ไม่ทราบ ฉันจะต้องอยู่ขึ้นคานแบบเจ้ รึไง บางทีฉันอาจจะต้องหางานใหม่รอเอาไว้แล้วสิ ฉันจะฟ้องกรมแรงงาน เอกสารจ้างงานแจ้งชัดเจนว่าฉันพักร้อนได้ 15 วันนะยะ ฉันกลับมานั่งทำงาน โดยมีพี่รันหันมองอย่างเป็นห่วง เป็นใย อยากใส่ใจเรื่องของฉ