เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ลินิน Say :: ชุดที่ใส่แต่งงานแล้วจะมีความสุขอย่างงั้นเหรอ ถ้าเป็นฉันอยากจะใส่ชุดแต่งงานแบบไหนนะ ก็คงจะแบบชิค ๆ ในชุดเท่ ๆ ใส่กางเกงไปเลย ทำอะไรทะมัดทะแมง ฉันคิดอะไรก็วาดออกมา วาดออกมาเรื่อย วาดให้ความคิดมันได้ตกตะกอน “แบบนี้อาร์ฟเตอร์ปาร์ตี้ได้นะ แต่ถ้าใช้ในชุดวิวาห์อาจจะไม่เข้าตาเสด็จป๊าของฉันหรอก แขกหลายพันแน่” เสียงคนที่กระซิบอยู่ข้างหูทำให้ฉันหดคอหนี แล้วหมุนเก้าอี้ไปหาเขา เป็นพี่น้องกัน พูก็ต้องรู้บ้างแหละว่าพี่ชอบแบบไหน “นายว่าพี่สาวนายจะชอบแบบไหน” “ไม่รู้สิจำไม่ได้ แต่ถ้าเป็นฉัน ฉันก็คงอยากให้คนทั้งงานอิจฉาเมียฉันอ่านะ ผู้หญิงที่ฉันเลือกต้องเป็นคนที่ทุกคนต้องอิจฉา เธออยากเป็นคนที่ใครก็อิจฉาไหม ขอฟันหน่อย” “ทุเรศว่ะ นับวันยิ่งทุเรศ ไปจีบสาวมา แต่มาขอฟันฉัน ไม่มีทางจะได้เห็นแม้แต่ขาอ่อนฉันเลยจะบอกให้” ทุเรศ ฉันละเกลียดจริง ฉันหมุนเก้าอี้กลับไปทำงาน แต่คนที่ไม่ลดละความพยายามก็หมุน