เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“ก็นะ ลูกค้าพอใจก็พอแล้วนี่ งานออกในนามร้าน นี่เงิน 5,000 หลังจากเสร็จงานตามที่สัญญา เอาไปสิ เธอต้องการเงินไม่ใช่เหรอ” ประโยคของคุณศศิทำให้ฉันสะอึกไปเลย ที่ผ่านมาฉันดูหน้าเงินขนาดนั้นเลยเหรอ มันไม่คุ้มเลยสักนิดความภาคภูมิใจกับเงินนี่ “ฉันไม่รับเงินค่ะ แต่ฉันอยากจะขอ ออกแบบชุดแต่งงานในครั้งนี้” “หล่อนคิดว่าหล่อเป็นใคร ไม่เจียมกะลาหัว ถ้าไม่ได้ชื่อฉันจะมีงานนี้ไหม แค่ชุดเพื่อนเจ้าสาว เอาให้รอดก่อนเถอะย่ะ” แล้วคุณศศิก็สะบัดบ๊อบเดินเข้าห้องทำงานของตัวเองไปเลย “นิน ทำไมอยากออกแบบชุดแต่งงานชุดนี้อ่า นินก็รู้ คุณศศิไม่ยอมหรอก งานใหญ่ สร้างชื่อเลย คุณศศิเธอไม่ให้หลุดแน่นอน” พี่สองพูดพลางวางมือบนไหล่ “เพราะมีคนขอมา แล้วก็เลิกแต๊ะอั๋งฉันได้แล้ว ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับพี่แล้ว” “เธอก็ยังเป็นคนที่พี่รักอยู่นี่” “ที่บ้านฉันมีผู้ชายหน้ามึนแล้ว ที่ทำงานไม่ต้องก็ได้ พี่ควรกลับไปง้อน้องปลาแรดของพี่ ฉัน