“นายท่าน ท่านรองแม่ทัพ ยามนี้เจ้ากรมยุติธรรมได้พากองกำลังล้อมจวนเราไว้หมดแล้วขอรับ!” พ่อบ้านประจำตระกูลวิ่งแตกตื่นมาด้วยสีหน้าไม่สู้ดี
“เขามาด้วยเรื่องอันใด” มือหนายกขึ้นคลึงขมับด้วยยามนี้รู้สึกราวกับมีค้อนขนาดใหญ่ฟาดทับลงที่ศีรษะ
“ท่านเจ้ากรมกล่าวว่าได้รับการแจ้งเรื่องว่าที่นี่มีการขโมยหลักฐานสำคัญเกี่ยวกับกองกำลังกบฎขอรับ” เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ที่แม้แต่สวีหลี่จวินเองก็ไม่สามารถจัดการแบบขอไปทีได้
“ให้ท่านเจ้ากรมยุติธรรมเข้ามา” ในเมื่อเลี่ยงไม่ได้สุดท้ายแล้วเขาจึงได้แต่ยอมให้เรื่องนี้เป็นไปตามที่มันควรจะเป็น แม้จะเห็นใจบุตรชายมากเพียงใดก็ตาม
“ท่านพ่อ…” ชายหนุ่มผู้เป็นถึงผู้นำตระกูลได้แต่ครวญเสียงแผ่วเอ่ยเรียกบิดาด้วยใบหน้าซูบซีด เขายังคิดไม่ออกเลยว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น คราแรกเขาเพียงตามบิดามาเพราะได้รับแจ้งว่าจะมีการจับหนอนบ่อนไส้ในจวนเท่านั้น
“ท่านพ่อ…พี่สะใภ้นาง…” สวีหลิ่งซือต้องหุ
