บทที่15

1100 คำ

“ผมไม่ยักจะรู้...ว่าเคยให้อภิสิทธิ์คนอย่างคุณมากมายขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่!”ท่าทีนิ่งเฉย ทำราวกับว่าไม่ได้รู้สึกเจ็บเหมือนครั้งที่ถูกทรยศหักหลังด้วยน้ำมือของคนรัก ยิ่งทำให้ฐิตาภาเข้าข้างตัวเองว่าเขายังมีเยื้อใยต่อกันอยู่ แต่ที่เขาเป็นแบบนี้ก็เพราะไม่อยากให้ใครเห็นถึงความอ่อนแอของตัวเองมันก็เท่านั้น เมื่อเข้าใจได้แบบนั้นเธอถึงได้ไม่โกรธเลยสักนิด กับคำพูดไร้ซึ่งเยื้อใยที่เขามีต่อกัน... “คุณจะโกหกคนทั้งโลกยังไงก็ได้ค่ะกานต์ แต่สิ่งเดียวที่คุณไม่มีวันโกหกได้ ก็คือหัวใจของคุณเอง ยอมรับหัวใจตัวเองเถอะนะคะ ว่าคุณเองก็ยังรักฐิตาอยู่ ฐิตาเองก็ยังรัก...” “รักใครเหรอจ๊ะหนู!” เป็นเสียงทรงอำนาจของเจ้าบ้านอีกคนที่ดังขัดขึ้น และนั่นเองที่มันทำให้เธอแทบจะเก็บปากเก็บคำเอาไว้แทบไม่ทัน ด้วยไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะโผล่มาเอาเงียบๆ แบบนี้! “คุณท่าน!” “ว่าไงจ๊ะ เมื่อครู่นี้...หนูว่าหนูรักใครนะ! ช่วยพูดให้ฉันฟังอี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม