“มาทำอะไรตรงนี้!” เสียงตวาดที่ดังขึ้นจากด้านหลัง ส่งผลให้คนสองคนที่กำลังพูดคุยกันชะงักด้วยความตกใจ ก่อนจะเป็นเอมมิกาที่แยกตัวเดินมาหาคนหน้าบึ้ง ที่ตอนนี้กำลังจ้องมองเธอด้วยสายตาไม่สบอารมณ์
“ทำไมหมู่นี้ถึงได้ไปสนิทกับไอ้หินมันนัก หรือว่าชอบ ตัวดำๆ หุ่นล่ำๆ แบบนั้น!” คนถูกถามถึงกลับต้องนับหนึ่งถึงสิบในใจ แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหว จำต้องตอบโต้กลับไปบ้างเพื่อปกป้องตัวเอง
“เราจะมองคนแค่ภายนอกอย่างเดียวคงไม่ได้หรอกนะคะ เพราะกับบางคนที่ดีพร้อมไปหมดทุกอย่าง แต่นิสัยกับเสียเสียยิ่งกว่าคนที่ไม่ได้รับการอบรมสั่งสอนก็มีถมเถไป!” แม้จะรู้ว่าสิ้นคำตอบนี้ตัวเองจะต้องเจอกับพายุอารมณ์ร้ายๆ ของอีกคน แต่เอมมิกาก็เลือกที่จะยอมรับทุกผลจากการกระทำในครั้งนี้ของตัวเองอยู่ดี อย่างน้อยก็ไม่อยากอยู่เฉยๆ ให้เขาหาเรื่องฝ่ายเดียว!
“ตราบใดที่ยังเป็นของผม อย่าริอาจทำตัวเหมือนผู้หญิงกลางคืน ที่พร้อมจะอ้าขาให้ใครง่ายๆ ถ้ายัง
