โง่งม ที่ 3-1 เก็บคนเลวไว้ข้างตัว

667 คำ
โง่งม ที่ 3 เก็บคนเลวไว้ข้างตัว เลวมาเลวกลับไม่โกง “นี่เจ้าค่ะฮูหยิน เอกสารทั้งหมดที่ท่านต้องการ” เหาอิงกุลีกุจอหอบเอกสารปึกใหญ่มาเต็มสองมือ จากนั้นจึงค่อยๆ วางลงบนโต๊ะอ่านตำรา ใบหน้าของนางยังมีรอยฟกช้ำม่วงเขียวจากการถูกตบอย่างเห็นได้ชัดเจน ‘ข้าสมควรถูกตบตีแล้ว’ ฮูหยินไต้หรงนั้นไม่ใช่คนนิสัยดุร้าย แต่ที่ต้องลงไม้ลงมือเพราะตัวนางเองไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง บังอาจพูดจาสามหาวหยาบคาย บังอาจรับสินบนจากอนุภรรยาเฉินเพื่อกลั่นแกล้งเจ้านายของตนเองราวกับคนโง่เขลา นางจึงถูกปราบจนราบคาบ เลิกจองหอง และเลิกคิดว่าตนอยู่เหนือกว่าผู้เป็นนาย เจ้านายแบบนี้สิที่นางจะฝากชีวิต และร่วมหัวจมท้ายให้ถึงที่สุด เหาอิงชอบแววตามุ่งมั่นเต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน ปากคอเราะรายจิกกัดได้อย่างเจ็บแสบ เจ้าคิดเจ้าแค้น และ เจ้าแผนการ น่าแปลกหลายเดือนมานี้เหตุใดฮูหยินจึงเก็บงำความสามารถเหล่านี้เอาไว้เสียมิดชิด แสดงออกเพียงด้านที่อ่อนแอ เจ้าน้ำตา และคอยก้มหน้ายอมแพ้ในโชคชะตา หรือว่านี่จะเป็นหนึ่งในแผนการกันนะ... ฮูหยินคงลองใจข้า แต่ข้ากลับทำให้ฮูหยินผิดหวัง ข้านี่ช่างน่าสมเพชเสียจริง มีเจ้านายที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจกลับมองไม่เห็นคุณค่า ดันเผลอคิดอยากไปเป็นสาวใช้ของอนุเฉินและอนุเยี่ย ทั้งที่อนุสองคนนั่นไม่มีสิ่งใดเทียบเท่าฮูหยินได้เลย ความงาม มันสมอง และ ความร่ำรวย นี่คือสิ่งที่เจ้านายของนางมีพร้อม เจ้านายที่จะทำให้นางเชิดหน้าชูคอที่ได้รับใช้อย่างไม่อายใคร เหาอิงครุ่นคิดขณะมองเถียนไต้หรงกำลังไล่สายตาอ่านเอกสารเหล่านั้นอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหยิบเอกสารสำคัญออกจากม้วนกระดาษ แล้วแทรกเข้าไปในกองเอกสารเหล่านั้นอย่างกลมกลืน “ได้เอกสารครบตามที่ข้าต้องการ” อรินดาในร่างเถียนไต้หรงพยักหน้าน้อยๆ อย่างพึงพอใจ สิบวันมานี้นางเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ฝึกร่างกายให้คุ้นชินกับการรับประทานอาหารปริมาณมากขึ้นโดยไม่อาเจียนออก เน้นรับประทานเนื้อสัตว์ประเภทโปรตีนและผักที่มีประโยชน์ นอนหลับพักผ่อน ทำสมาธิให้สมองปลอดโปร่ง และดื่มโอสถราคาแพงระยับที่หมอจัดหามาให้วันละสามเวลา อีกทั้งยังบำรุงด้วยโสมพันปี และชิ้นส่วนของสัตว์หายากต่างๆ นำมาเคี่ยวต้มแล้วดื่มเพื่อเพิ่มปราณในร่างกาย ปรับสมดุลหยินหยาง ลุกเดินขยับร่างกายให้เลือดลมสูบฉีด แกว่งแขนตามแบบฉบับที่ผู้สูงอายุในชาติก่อนนิยมเพื่อช่วยเพิ่มการไหลเวียนของต่อมน้ำเหลืองบริเวณใต้รักแร้ ร่างกายของนางดีวันดีขึ้น ผิวพรรณเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล รู้สึกเหนื่อยน้อยลง หลับสนิทมากขึ้น ร่างกายเริ่มรู้สึกอยากอาหารโดยไม่ต้องฝืน ซึ่งนับว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี “พ่อบ้านสงสัยอะไรหรือไม่” “ไม่เลยเจ้าค่ะฮูหยิน ข้าบอกพ่อบ้านตามที่ท่านบอกทุกคำ พ่อบ้านจึงส่งเอกสารให้โดยไม่ซักถามอะไรเลยเจ้าค่ะ” “ดีมาก” ไต้หรงหยักยิ้มที่มุมปาก เอกสารเหล่านี้เป็นเอกสารการค้าทั้งหมดภายใต้การดูแลของตระกูลอู๋และตระกูลเถียน ซึ่งเก้าในสิบส่วนเป็นของตระกูลเถียน เพราะตระกูลอู๋เปรียบดั่งปลิงที่คอยเกาะกินสูบเลือดสูบเนื้อจากนางอย่างน่าสมเพช หากไม่มีทรัพย์สินของตระกูลเถียน มีหรือที่พวกมันจะลอยหน้าชูคอใช้จ่ายมือเติบเช่นทุกวันนี้ได้ เอกสารการส่งมอบสินค้า เอกสารการรับเงิน และเอกสารการซื้อขายเหล่านี้ต้องได้รับการประทับตราจากผู้ถือครอง ซึ่งในเวลานี้ก็คือ ‘อู๋ซั่วกู่’ สามีปลากระโห้ของนางนั่นเอง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม