เสียงกรีดร้องและเสียงโวยวายเพราะกลัวตายดังขึ้น แต่สำหรับผม มันเหมือนเสียงปรบมือมากกว่า ปรบมือให้กับวิธีตายที่แสนจะทรมานที่ผมกำลังจะมอบให้พวกมัน
ผมเดินเข้าไปหาพวกมันช้าๆ พร้อมกับมีดซามูไรเล่มสั้น แสงจากไฟกระทบลงมาบนมีดดูก็รู้ว่ามันคมมากขนาดไหน
“ผมขอร้อง อย่าทำผมเลย ผมผิดไปแล้ว”
ไอ้เวรนี่ชื่อกู่ มันเป็นหัวหน้าแก๊งค์ลิงลมซึ่งเป็นแก๊งค์ปลายแถว หรือจะเรียกอีกอย่างว่าพวกขยะก็ได้
“กูว่ามึงมาขอกูตอนนี้มันน่าจะสายไปแล้วนะ เพราะมึงทำให้หมวยของกูต้องเลือดตกยางออก”
ผมจับท่อนเอ็นของมันที่ยังไม่แข็งตัวยื่นออกมาแล้วผมก็ใช้มีดค่อยๆปาดแล้วก็ปาดจนมันหลุดขาดออกจากตัวของมัน เลือดมันไหลราวกับน้ำตก ผมยิ่งมองมันยิ่งสะใจดีจริงๆนะ
“อ๊ากกกกกกกก… ช่วยด้วย โอ้ยยยยยยย ฆ่ากูเถอะ”
“มึงจะรีบตายไปไหนละ กูยังไม่ได้สนุกกับมึงเลยนะ”
ผมมองมันด้วยสายตาที่เหยียดหยัน เพราะพวกมันไม่ได้มีค่าอะไรให้ผมต้องสงสาร ถูกมั้ยครับ
