ตอนที่ 10 จัดไป
1177 คำ
“แล้วที่คุณตาบอกมีเรื่องจะปรึกษาผม คุณตามีเรื่องอะไรครับ”
“เออ ตาจะลืมซะแล้ว พอดี ตาอยากจะให้ เขียนไปเป็นพี่เลี้ยงสอนน้องอัญเรื่องคุมงานที่ญี่ปุ่น เพราะน้องอัญ ใช้แต่อารมณ์ ส่วนเรื่อง ใช้ความคิดรายนั้นไม่ถนัด เอ๊ะอะจะฆ่าอย่างเดียวเลยมันก็ไม่ได้ มันต้องมีทั้งพระเดชและพระคุณ ซึ่งน้องอัญยังต้องเรียนรู้”
พอได้ยินสิ่งที่คุณพูดผมก็อ่อนใจขึ้นมาทันทีเลย
“แต่ผมไปก็ไม่ต่างกันนะครับ เพราะยังไงริวก็ต้องออกมา”
“ตารู้ ตาว่าคุยกับเขียนเสร็จคืนนี้ก็จะคุยกับริวต่อเลย ตาเชื่อว่าทั้งเขียนและทั้งริวจะสามารถปกป้องน้องอัญได้”
คุณตาจ้องมองผมอย่างรอคำตอบ ซึ่งแน่นอนว่าผมมีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธเพราะผมกับน้องอัญมันเหมือนขมิ้นกับปูน อยู่ใกล้กันก็พากันแสบร้อน แต่คุณตาท่านคงจะห่วงน้องอัญมากท่านถึงได้มาคุยกับผมแบบนี้
“รายนั้นเจอเจ้าริวเข้าไป ก็ตายละครับ ริวมันโหดแถมไปด้วยกันแบบ โหดทั้งคู่ งานล่มพอดี”
“พี่ป็อก”
ผมดุพี่ป็อกเบาๆซึ่งพี่ป็อกก็หยุดนะแล้วก็ลงไปแคะเล็บต่อ
“ตกลงครับคุณตา ผมจะช่วยดูแลน้องอัญเอง”
“ตาขอบใจเขียนมากนะ เฮ้อออ ตาละเหนื่อยใจกับพฤติกรรมของน้องอัญจริงๆ ”
คุณตาบ่นเรื่องของน้องอัญไปเรื่อยๆ แต่สีหน้าท่านก็ดูเอ็นดูหลานสาวตัวดีคนนี้ไม่น้อย ถามว่าผมอยากจัดการน้องอัญรึเปล่า ก็อยากนะครับ เพราะ อยากให้เบาๆเรื่องเอาแต่ใจลงบ้าง แต่ถ้าจะให้ดี ต้องยกให้ริวเป็นคนจัดการ เพราะรายนั้น รู้ทันน้องอัญทุกอย่าง แต่ริวมันชั่วนิดนึงครับ เพราะริวมันจ้องจะกินน้องอัญอยู่นั่นเอง
“ท่านประมุขครับ ท่านประมุข”
บอดี้การ์ดของคุณตาวิ่งเข้ามา ด้วยท่าทางหน้าตาตื่น มาเลย หรือว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น
“มีอะไรวะ”
คุณตาจ้องหน้าการ์ดด้วยสายตาที่ดุดันราวกับราชสีห์ เวลาท่านคุยกับลูกน้องท่านจะหน้ากลัวมากซึ่งต่างจากคุยกับลูกหลานลิบลับ
“มีเด็กของเรา เห็นแก๊งลิงลมกำลังซ้อมคุณหนูอัญอยู่ครับ ตอนนี้ผมส่งคนออกไปช่วยเรียบร้อยแล้ว แต่ผมมารายงานท่านก่อน”
บ้าเอ้ย เกิดเรื่องกับน้องอัญจนได้นะ
“ไอ้สัตว์นรก มึงกล้าดียังไงมาแตะต้องหลานกู ส่งคนของเราออกไป ลากคอมันมาให้ฉัน ไป๊!!!!!!!!!!!!!”
คุณตา ตะโกนออกคำสั่งออกมาอย่างดัง ผมจึงรีบไปขึ้นคร่อมมอไซค์ โดยมีพี่ป็อกตามมาติดๆ
“ แล้วเราจะไปตามน้องอัญได้ที่ไหน”พี่ป็อกถามผมด้วยความสงสัย
“ริวมันฝังGPSไว้ที่เครื่องของน้องอัญ ไม่ต้องห่วงครับ ไม่กี่นาทีเราจะถึงตัวน้องอัญแน่นอน”
ผมออกตัวรถอย่างไว ก่อนที่จะบิดจนมิดไมล์เลย ผมไปตาม GPS แล้วไม่นาน ผมก็ถึงตัวน้องอัญ สิ่งที่เห็น ทำเอาผมแทบคลั่งเลย เพราะน้องอัญนอนจมกองเลือด มีเลือดออกจากหัวเยอะมาก ส่วนเนื้อตัว ก็มีแต่รอยถูกทำร้าย
“ไอ้สัสเอ้ย กูจะฆ่ามึง”
ผมคำรามออกมาด้วยอารมณ์โมโห รับรองงานนี้มีตายแน่นอน ผมจึงพลิกดูนาฬิกา เหลือเวลาอีกแค่ 1 ชั่วโมง ริวก็จะออกมาแล้ว ผมจึงเรียกการ์ดให้มาตามสถานที่แล้วพาน้องอัญส่งโรงพยาบาลทันที
ริวTALK
พระอาทิตย์กำลังเริ่มจะลับขอบฟ้า มันเป็นช่วงเวลาเดียวกับที่ผมได้ออกมาใช้ชีวิต ผมกำลังยืนอยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉินพร้อมพี่ป็อกที่ยืนจ้องหน้าผมอยู่อย่างรู้กันว่านี่คือผมไม่ใช่เขียนฟ้า
“ หมวยเป็นไงบ้างพี่”ผมถามพี่ป็อกด้วยความเป็นห่วงหมวยสุดๆ
“ แย่วะ เลือดออกที่หัวโคตรเยอะ เขียนมันแทบเป็นบ้าเลย พอเห็นสภาพน้อง”
“แล้วไอ้คนที่ทำหมวยละ จับได้รึยัง”
“เห็นตากำลังส่งคนไล่ล่ามันอยู่นะ เดี๋ยวคงได้”
“พี่โทรไปบอก คุณตาเลยนะ ว่าผมจะไปฆ่ามันเองกับมือห้ามใครฆ่ามันก่อนผม”
“เออ เดี๋ยวบอกให้”
พี่ป็อกเดินเลี่ยงออกไป เหลือไว้แค่ผมที่ยืนมองเข้าไปในห้องฉุกเฉินอย่างใจจดใจจ่อ มึงกล้าดีมากที่มาทำร้ายหัวใจกู มึงได้ตายแบบศพไม่สวยแน่ๆ
แล้วไม่นานหมวยก็ถูกเข็นออกมาโดยหมอที่รักษาเป็นเพื่อนของผมเอง
“อ้าวไอ้…. กี่โมงวะเนี้ย ..เออ ไอ้ริว..มึงมาไงวะ”
เพื่อนผมคนนี้เรียนมาด้วยกันมันจึงรู้ว่าตอนนี้มันคือผมไม่ใช่เขียน
“ที่มึงเข็นออกมานั่นแหละน้องกู”
ไอ้นี่มันไม่รู้จักน้องอัญครับ มันเลยสงสัยว่าผมมาทำไม
“โห แย่เอาการนะเนี้ย เลือดออกในสมอง กูกำลังจะพาไปผ่าตัด
“ มึงต้องช่วยน้องกูให้ได้นะ ไม่งั้นกูจะฆ่ามึง ไอ้บอส”
“อ้าวไอ้สัส กูไม่ใช่ยมทูต กูเป็นแค่หมอมั้ยวะ”
“เออ นั่นแหละ มึงต้องพยายามทำให้ได้”
“เออๆๆไอ้สัสสั่งจังมึง”
ไอ้บอสพาหมวยเข้าห้องผ่าตัดไป ไม่นาน ป้าบุ้งกับลุงเก้าก็เข้ามา ลุงเก้าดูเกรี้ยวกราดมาก ทำลายข้าวของทุกอย่างที่ขวางหน้า ถ้าขืนไอ้แก๊งค์ลิงลมอยู่ตรงนี้มีหวังตายคาโรงพยาบาลนี่แหละ
แล้วไม่นาน ไอ้บอสก็ออกมา สีหน้ามันดีกว่าตอนเข้าไปเยอะเลยนะ ท่าทางหมวยคงจะปลอดภัยละ
“เป็นไงบ้างวะ”
“เออ น้องมึงปลอดภัย”
“ขอบใจ”
มันพยักหน้าให้ผมก่อนที่มันจะเดินหายไป แล้วลุงเก้าก็เดินเข้ามาตบไหล่ผมเบาๆ
“ริวลุงเจอมันละ”
น้ำเสียงลุงเก้าโคตรเยือกเย็นเลยนะ
“ครับเดี๋ยวผมจัดการมันเอง”
แล้วผมก็ออกมาจาโรงพยาบาล ผมขับรถพาพี่ป็อกมาที่โกดังของขจรไพศาลการ์ดรีบเข้ามาหาผมพร้อมกับมองหน้าอย่างรู้กันว่าผมควรต้องไปที่ไหน
ผมเดินเข้ามาข้างในซึ่งที่นี่เป็นสถานที่สังหารพวกคนทรยศและศัตรู พวกลิงลมมันถูกพามาที่นี่ทั้งแก๊งค์ พร้อมกับมัดโยงขื่อเรียงยาวเป็นตับเลย แต่แค่ลูกสมุนผมไม่สนใจหรอก ผมเดินก้าวเข้าไปหาไอ้ตัวหัวหน้าที่มันสั่งการก่อนเลย
“มึงคิดวิธีตายให้ตัวเองไว้รึยัง แต่ถ้ายัง กูคิดไว้ให้มึงแล้วนะ”
ผมหยิบมีดซามูไรสั้นที่วางไว้ขึ้นมา มันบางและคมมาก มันเหมาะที่จะเอาไว้สังหารคนเลวๆอย่างพวกมันนี่ซะเหลือเกิน
“พี่ป็อก จับมันถอดกางเกง”
“จัดไป”
- ผู้เขียน
