ผมปรี่เข้าไปหาไอ้บอสอย่างรวดเร็ว
“แย่วะ”
“พูดงี้มึงหมายความว่าไงไอ้สัสบอส”ผมเข้าไปกระชากคอเสื้อมันทันที ตอนนี้สติผมเหมือนคนบ้าเลยนะ
“เฮ้ยไอ้ริว มึงใจเย็นก่อน กูอยากคุยกับไอ้เขียนมากกว่ามึงจริงๆนะ แม่งใจร้อนชิบหาย”
“มึงคุยกับกูนี่แหละดีแล้ว แล้วไอ้ที่มึงบอกว่าแย่มันคืออะไร”
“เฮ้อออออออ”
ไอ้บอสถอนหายใจออกมายาวยืด ก่อนจะมองทุกๆคนที่จ้องมันอย่างรอคำตอบ”
“ หลังจากที่ตรวจน้องอย่างละเอียด ผมตรวจสมองบอกว่า น้องมีภาวะเนื้อเยื่อสมองเสียหายเล็กน้อย ทำให้ความทรงจำหายไป แต่ทางด้านการใช้ชีวิตยังได้ปกติ แต่สำหรับ เรื่องตัวเองและครอบครัว จำไม่ได้เลย”
ไอ้บอสอธิบายให้ทุกคนฟังเป็นฉากๆ ทำเอา ลุงเก้ากับ ป้าบุ้งถึงกับผงะเล็กน้อย เพราะลูกสาวดันมาจำตัวเองไม่ได้ตอนนี้ เป็นใครก็รับไม่ได้หรอก
“แล้วใช้เวลานานรึเปล่าละบอส กว่าน้องจะกลับมาเป็นปกติ”ป้าบุ้งถามไอ้บอสเบาๆ
“ผมก็ไม่แน่ใจครับ แต่บางทีถ้าเราช่วยกันพา
