“เฮีย ดูมันดิพวกเราอุตส่าห์เล่าประวัติมันตั้งแต่สมัยเรียน แต่ดูนะมันดันจำอะไรไม่ได้ แต่พอเฮียมามันเสือกจำได้ซะงั้น” เป้ พูดออกมาอย่างไม่พอใจจริงๆ
“ไม่ยุติธรรมเลยนะเฮีย ทั้งๆที่เฮียกับเฮียริว คิดจะมีแผนการที่ร้ายกาจใส่มันแท้ๆ มันดันจำได้แต่เฮีย” อ้อนมองบนอย่าเซ็งๆ ผมว่า 2 สาวนี้คงไม่ยอมให้ผมกับริวทำตามแผนการที่วางเอาไว้แน่นอน
“ น้องอัญจำพี่ได้ด้วยหรอครับ”
ผมไม่ตอบสองสาว แต่ผมเลือกที่จะเดินเข้าไปหาน้องอัญข้างๆเตียงแล้วค่อยๆลูบหัวที่มีผ้าพันเอาไว้อย่างเบามือ แต่ก็ยังชั่งใจอยู่นิดหน่อยว่าน้องอัญเป็นจริงๆ หรือคิดจะแกล้งผมกันแน่ เพราะผมรู้ดี ว่าพิษสงของน้องอัญร้ายกาจแค่ไหน ถ้าคิดจะหลอกไอ้บอสที่เป็นหมอก็คงจะทำได้ไม่ยาก
“ ฉันชื่อน้องอัญเหรอ ชื่ออัญจริงๆเหรอ พอดี จำไม่ได้อ่ะ ฉันจำได้แต่ ชื่อ ริว กับ เขียน ชื่อเฮียใช่มะ” น้องอัญอธิบายไป ก็ดูงงไป ผมว่ามันแปลกมากนะ ชื่อตัวเองจำไม่ได้ แต่กลับจำชื่อ
