ตอนที่ 20.2 : หอพัก

2125 คำ

แต่ต่อให้หล่อนยืนเต็มความสูง พอเทียบกับลูเธอร์ที่มีความสูงพอๆ กับพวกเอสตาร์แล้ว ดูยังไงก็เหมือนกับพ่อลูกมากกว่าเพื่อนร่วมชั้นปี ทุกคนพยักหน้ารับ อลิสยิ้มร่าเริงส่งท้าย ก่อนจะเดินจากไปกับลูเธอร์ที่ยังไม่วายหันมาแลบลิ้นส่งให้รุ่นน้องคู่กัด “แบร่!” คราเทลแลบลิ้นส่งคืนอย่างอดเสียไม่ได้ และเมื่อหันกลับมาอีกครั้งก็ถึงกับเก็บลิ้นเข้าปากเมื่อเห็นดวงตาสีแซฟไฟร์ของชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้ามจ้องอยู่ “ทำไมต้องทำหน้าโหดขนาดนั้นด้วยล่ะเอส” คราเทลถามเสียงอ่อยราวกับลูกแมวที่โดนเจ้านายจับผิดได้ว่าแอบหนีไปเล่นนอกบ้าน เอสตาร์เหมือนเพิ่งรู้ตัวว่าตนเองเผลอทำสีหน้าไม่ดีจึงรีบส่งยิ้มบางๆ ให้พร้อมกับส่ายหน้าเป็นเชิงว่าไม่มีอะไร แต่ทำไมคราเทลกลับคิดว่า เขากำลังคิดอะไรบางอย่างที่เคร่งเครียดพอตัว อะไรบางอย่างที่อาจจะเกี่ยวข้องกับเธอแต่เขาไม่ยอมบอก ยัยตัวแสบคิดไปคิดมา ในที่สุดเวลาพักกินอาหารกลางวันของเหล่านักเร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม