Chapter 9 อันตรายที่แอบแฝง
บททดสอบวันแรกสิ้นสุดลงท่ามกลางเสียงพูดคุยที่ดังหึ่งๆ อย่างกับผึ้งแตกรัง แต่สิ่งที่ยัยตัวแสบรู้สึกมีเพียงความรู้สึกอึนๆ ที่บรรยายไม่ถูก
การพูดคุยและเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับข้อสอบสอบนเหมือนจะเป็นเรื่องปกติทั่วไปหลังการทดสอบเสร็จสิ้น แต่ผู้รับการทดสอบส่วนใหญ่มักจะพูดไปในทางเดียวกันว่า
ยาก!
แปลก!
แหวก!
ทั้งขี่ม้า ยิงธนู คัดลายมือ วิ่งกระโดดหลบสิ่งกีดขวาง และ...การเต้นรำ!
โดยข้อสุดท้ายนี่แหละ คือสาเหตุที่ทำให้ยัยตัวแสบประจำกลุ่มทำหน้ามึนมาจนถึงตอนนี้
วิถีทายาทนักฆ่าไม่เคยเห็นการเต้นรำเป็นเรื่องสำคัญ แต่ในวันนี้เธอได้รู้แล้วว่ามันคือการเข้าสังคมอย่างหนึ่ง
สังคมของการละเล่นเหยียบเท้าหรรษา เปลี่ยนคู่กี่คนก็เหยียบให้ครบ เอาซะพื้นรองเท้าเธอสะอาดเอี่ยมอ่อง
“เรื่องขี่ม้าพอถูไถ ยิงธนูก็ยอมรับล่ะนะว่าห่วยแตก” หญิงสาวบ่นอุบอิบเพราะเธอถนัดใช้กาตาร์และอาวุธประเภทมีดส
