ภายในงานเลี้ยง เสียงหัวเราะดังออกมาเป็นระยะบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าอารมณ์เบิกบานมากมายเพียงใด ท่ามกลางสายตาของขุนนางระดับใหญ่ของราชสำนักต้าถังต่างเดินทางมาร่วมงานในครั้งนี้กันอย่างคับคั่ง “แม่ทัพจางดูเจ้าไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย ครั้งสุดท้ายที่เห็นกันล่าสุดก็เมื่อห้าปีก่อนที่อดีตฮ่องเต้มีรับสั่งด่วนให้กลับฉางอาน ดูรึครั้นมาพบกันอีกในครั้งนี้ยังคงเหมือนเดิมไม่แตกต่างไปเลย ทำราวกับว่ากินยาอายุวัฒนะเข้าไปชะลอให้แลดูอ่อนเยาว์อยู่เสมอ” ไต้อ๋องรับสั่งหยอกเย้า ในขณะที่จ้าวมี่อิงในร่างของจางเย่วฉินได้แต่ยิ้มบางๆ ส่งกลับไปให้อีกฝ่าย “ความเชื่อในเรื่องของยาอายุวัฒนะมีมาตั้งแต่สร้างแผ่นดินจนถึงยุคอนาคตต่างก็พยายามยื้อชีวิตให้อยู่ค้ำฟ้า จะพากันอยากมีชีวิตอมตะไปทำไม มีชีวิตอยู่เพื่อเห็นผู้คนรอบข้างล้มตายไปต่อหน้าคนแล้วคนเล่ามันสนุกนักเหรอ” หญิงสาวรำพึงอยู่ภายในใจ “ท่านอ๋องก็กล่าวเกินไป ข้าน้อยจ