ยามห้าย
จวนสกุลจาง
รถม้าคันใหญ่วิ่งคืบคลานมาตามถนนสายหลักจากจวนไต้อ๋อง มุ่งตรงมายังจวนสุกลจางซึ่งตั้งอยู่บนเส้นการค้าของนครฉานอาน ทันทีที่มาหยุดนิ่งสนิทตรงหน้าจวน ผ้าผืนใหญ่ที่ใช้ปิดตรงประตูถูกเปิดออกอย่างรวดเร็วพร้อมเสียงของสตรีดังก้องขึ้นมาทันที
“ไปตามเหยียนไฉมาช่วยพยุงท่านแม่ทัพเร็วเข้า!” จางเย่วฉินในร่างของมี่อิงตะโกนดังกึกก้อง
“ขอรับ!” ทหารยามที่ยืนเฝ้ารักษาการณ์อยู่หน้าประตูรีบรุดเข้าไปในจวนตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว
แม่ทัพหนุ่มหันกลับไปมองร่างของตนเองที่เมาหมดสภาพนอนหมดสติด้วยความเมามาย หลังจากดื่มเหล้าในงานเลี้ยงกับหลัวอี้หลางสหายสนิทที่เคยร่วมทัพออกรบมาด้วยกันหลายครั้งหลายครา ใบหน้าส่ายไปมาติดต่อกันครั้นเห็นร่างของตัวเองมีสภาพเช่นนั้น
“นางมารน้อยนะน้องมารน้อย นี่นะหรือที่เรียกว่าดื่มเท่าไรไม่เคยเมามายปากบอกว่าคอแข็ง แค่เหล้ากาเดียวเจ้าก็ฟุบคาโต๊ะต่อหน้าผู้คนในงานเลี้ยง ทำให้ข้าอั
