Chapter 22 ต้องทำหน้าที่ลูกเขย

1801 คำ

ทวิชเดินลากกระเป๋าสองใบออกจากลิฟต์ เขาสวมเสื้อยืดสีขาวตัวบางกับกางเกงยีนส์สีซีดที่เหมาะกับสภาพอากาศเมืองไทย ความบางของเสื้อยืดสีขาวเผยให้เห็นมัดกล้ามที่อัดแน่นรวมทั้งซิกแพคบนหน้าท้อง ผมหยักศกสีน้ำตาลเข้มถูกเสยไปด้านหลังลวกๆ อย่างหนุ่มมาดเซอร์ แต่ยังทิ้งเค้าโครงรูปหน้าคมเข้มเด่นชัด ดวงตาสีน้ำตาลเข้มทรงเสน่ห์คู่คมชวนหลงใหลตรึงสายตาเวลามอง อีกทั้งคิ้วเข้มรับกับขนตาหนาเป็นแพรเสริมเครื่องหน้าของเขาให้โดดเด่น ใบหน้ามีร่องรอยการโกนหนวดหมาดๆ ดูสะอาดสะอ้านทำให้มองเห็นจมูกโด่งเป็นสันอย่างชัดเจน ท่อนแขนที่โผล่พ้นแขนเสื้อที่พับสูงอย่างลวกๆ มองเห็นมัดกล้ามแข็งแกร่งเต็มวัยหนุ่มเด่นชัด ตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็น เธอก็รู้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่ใส่ใจสุขภาพของตัวเองและออกกำลังกายเป็นประจำ “คุณ!” ป่านฝันเรียกชายหนุ่มไว้และเดินรีบเดินไปหาเขา ทวิชชะงักฝีเท้าหันกลับมาตามเสียงเรียก ถามกลับหญิงสาวด้วยน้ำเสียงเรีย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม