ยัยตัวป่วน..สุดที่รัก

บทที่ 11 เจอตอ

เมื่อทั้งหมดเข้ามาถึงด้านในผับ ก็ตรงขึ้นไปห้องวีไอพีบนชั้นสองทันที

แอด..คนที่รออยู่ด้านในต่างก็หันมามองผู้มาใหม่และทั้งหมดก็เปล่งเสียงออกมาพร้อมกัน

" สวัสดีค่ะ/ครับคุณพ่อคุณแม่ "

"สวัสดีจ้าลูกๆ เชิญตามสบายเลยนะแม่สั่งอาหารไว้แล้วอีกสักพักก็คงจะมาเสิร์ฟ" เสียงของคุณดาแม่ของชานนท์นั่นเอง

ทุกคนนั่งลงประจำที่ตรงโต๊ะตัวยาวอีกมุมหนึ่งของห้องเด็กเสิร์ฟก็เดินเสิร์ฟตามความต้องการของแต่ละคนหนุ่มๆ คงไม่พ้นเหล้า ส่วนของสาวๆ เป็นน้ำพั้นช์สีสดใส ที่มีดีกรีไม่แรงมากนักหนุ่มๆ กับสาวๆ นั่งฝั่งตรงกันข้ามกัน

"ไอ้ลีโอคืนนี้มึงห้ามเมาเด็ดขาดนะ กูไหว้ล่ะ " เป็นเสียงของบาส

"เออ กูจะพยายามเวลาเหล้าเข้าปากทีไรชอบคิดถึงเมียเก่าทุกที"

"หืมม..เต็มปากเต็มคำเลยนะเมียเก่า" เป็นเสียงบอล

"เออจะอะไรก็ชั่งแม่งเหอะแดกต่อไป"

ทุกครั้งที่เพื่อนของผมเมามันก็มักจะคิดถึงความหลังเสมอเพราะมันรักผู้หญิงคนหนึ่งจนหมดใจแต่เธอไม่รักมันผมไม่รู้หรอกว่าเธอคือใครเพราะมันไม่เคยบอก

"เชี้.ยเอ้ยกูบอกให้เบาๆ นี่เบาของมึงแล้วกูว่าไม่แคล้วสภาพเดิม"

"เพื่อนพี่มันขี้เมานะครับน้องๆ ทนเอาหน่อยเจอบ่อยๆ เดี๋ยวก็ชิน" เป็นเสียงของบอล

"เอ้าชนครับเพื่อนชนครับน้องๆ" เสียงลีโอ

"ว่าแต่น้องๆ มีใครสนใจจะดามใจเพื่อนพี่มั๊ย อกหักมาแล้วเป็นปี แต่ไม่มีวิธีรักษา เห็นหน้าหมาๆแต่ใจดี คิดซะว่าเลี้ยงผีละกันนะครับ ฮ่า ฮ่า " เสียงบอลพูด

แต่ดูในตาพี่ลีโอเศร้าจริงแฮะ แหมอีคนกระแดะเสือกมองเห็น อยากจะคอยซบอกทั้งเช้าเย็น ฉันขอเป็นคนใหม่ในใจเธอ..

บ้าแล้วอีจีนคิดอารายเนี่ยม่ายย..อยู่กับพี่เค้า จนกูติดเด้าเอ้ยติดเศร้าเลยหรอวะ แถมกลอนก็มาอีกเฮ่อ..ชีวิตนังจีนฉันได้แต่คิดในใจแหละ

ทางฝั่งผู้ใหญ่

"คุณชลคุณดูลูกชายเราสิคะนั่งติดหนูวีวี่เลยคุณว่าลูกชายเรามันจะชอบหนูวีวี่มั๊ย"

" หึหึ "

"อ้าวนี่คุณโรคพูดน้อยของลูกมันติดกันได้ด้วยหรอคะ"

"คุณภรรยาครับมองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าลูกชายของเราสนใจหนูวีวี่"

"ฉันก็ว่างั้นแหละ ไม่เคยเห็นตานนท์ เป็นแบบนี้มาก่อน แถมเอาเสื้อตัวเองใส่ให้น้องอีก"

ทั้งสองหัมมาสบตากันแล้วอมยิ้ม

"เป็นไงบ้างคุณทิพย์ถูกใจตานนท์มั๊ย"

"หืมคุณอย่าถามฉันเลยค่ะถามลูกดีกว่าแต่ฉันว่าไม่ต้องถามก็น่าจะรู้คำตอบแล้วมั๊ยคะ" เมื่อคุณทิพย์พูดจบทั้งหมดก็นั่งมองหน้ากันไปมาแล้วขำกันเบาๆ พวกเขาไม่ได้ทำอะไรกันเลยแค่พาเด็กๆ มาเจอกันเฉยๆ

ทางด้านสองหนุ่มสาวที่ถูกพูดถึง

"วี่ทำไมแกทำหน้ายังงั้นล่ะ"

"โอ้ยฉันร้อนค่ะอึดอัดด้วยอยากถอดเสื้อแต่คนบางคนนั่งจ้องหน้าเขม็ง ฉันล่ะเซ็งแล้วอ่ะ"

จะไม่ให้บ่นยังไงคะแม่จะถอดเสื้อก็จับใส่เหมือนเดิมหงุดหงิดโว้ยย..

ฉันระบายอารมณ์โดยการดื่มติดต่อกันหลายแก้วไม่ต้องห่วงว่าจะเมาเพราะฉันน่ะคอแข็งที่สุดในกลุ่มเลยล่ะ

"ยัยจีนไปห้องน้ำกับฉันหน่อย" ฉันลุกขึ้นพร้อมถอดเสื้อคลุมออกแล้วเดินไปไม่สนใจคนที่นั่งหน้าหงิก เหมือนเม็ดพริกบดเลยค่ะ หึหึ..

ผมนั่งมองเด็กอวดดีเดินออกไปทั้งที่ในใจกลายเป็นไฟไปแล้วดื้อชะมัด

"มึงขี้ไม่ออกหรอไอ้นนท์มาๆ โชนนนนแก้วกับเพื่อนหน่อยครับ" เสียงของลีโอที่กำลังเมาได้ที่ดีนะที่ห้องนี้ไม่มีไมค์โครโฟน ไม่งั้นเสร็จโจรอย่างมันแน่นอน

เมื่อฉันออกมาจากห้องนั้นได้รู้สึกโล่ง อกที่ไม่ต้องทนเห็นคนหน้ายักษ์นั่งอยู่

"นี่แกต้องดีใจขนาดนั้นหรอยะ ที่ออกจากห้องมาได้ "

"ก็ใช่น่ะสิมีคนนั่งคุมประพฤติเหมือนฉันเป็นนักโทษคดีฆ่.ายกครัวงั้นแหละ"

"เฮ่อ..จะมาหวงอะไรยะเป็นอะไรกันหรอก็ไม่ จะใส่ใจทำไมหนักหนา ฉันน่ะวีวี่ผู้มีวิชา พูดถึงแล้วอยากจะบ้าตาย"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฉันว่าแกกับพี่นนท์อ่ะเหมาะสมกันจะตาย ร้ายพอๆ กันฉันเห็นสายตาของพี่นนท์ก็รู้เลยแกหนีไม่รอดแน่นอน"

ในขณะที่สองสาวกำลังคุยกันอย่างออกรสออกชาติอยู่นั้นก็มีสุภาพบุรุษสามคนเดินมาทักทาย

"สวัสดีครับสาวๆ มากันสองคนหรอครับ ไปต่อกับพี่สามคนมั๊ย"

"เฮ่อการ์ดปล่อยไอ้พวกสวะแบบนี้ขึ้นมาได้ไง เสียชื่อผับหมด"

"ฉันว่าวันนี้แกได้ออกกำลังกายแล้วล่ะยัยวี่ เมื่อกี้ยังบอกอยู่ว่าวีวี่ผู้มีวิชาได้ใช้สมใจละ"

"แกคิดว่าฉันกลัวหรอ ฉันใครวีวี่ยูโดสายดำ ลูกท่านพงพัฒน์นะจ๊ะ" สองสาวกระซิบกระซาบกัน

ขนมจีนเห็นนิ่งๆ เป็นนักวิ่งนะจ๊ะ ล้อเล่น..ขนมจีนก็เป็นนักมวยบ้านเธอมีค่ายมวยจ่ะ 555 คอยดูมีคนเละแน่นอน

"อ้าวน้องเห็นสวยๆ แบบนี้ปากหมาฉิบหาย ชวนดีๆ ไม่ชอบสงสัยชอบซาดิสว่ะ"

"เฮ้ยพวกเราจัดการถ้าวันนี้พี่จัดการน้องสองคนไม่ได้อย่ามาเรียกพี่ว่า น้ำหมดท่อ เลยฮิ๊"

"ฉายามันค่ะทุกคนน้ำหมดท่อ

แถมหน้าม่ออีกต่างหาก"

ที่จริงผับนี้มันมีกริ่งไว้กดเรียกการ์ดยามฉุกเฉิน แต่ฉันไม่เรียกเพราะคิดว่ารับมือได้

แล้วพวกมันก็เข้ามาพร้อมกัน

"หึ..เก่งกับผู้หญิง สงสัยแม่มึงตายแล้วมั้ง"

"ปากดีไปเถอะคนสวย พี่มีกรว.ยอันเท่าแขน พี่ไม่ใช่สไปร์เดอร์แมน แม้แต่ปีเตอร์แพนยังต้องยอม ฮ่า ฮ่า"

"ตกลงมันเป็นตลกหรือนักเลงวะวี่ ปัญญาอ่อนฉิบหายเลย" ขนมจีนบ่นเบาๆ

"เป็นอะไรช่างมันเหอะแก ตอนนี้เราต้องทำให้มันสลบคาตีน"

"จัดไป ฉันไม่ได้ออกกำลังกายนานละ อีกอย่างมันจะได้รูว่าผู้หญิงไม่ได้อ่อนแอโว้ยย..เข้ามาค่าพี่กรว.ยใหญ่..เดี๋ยวน้องจะทำให้พี่ลืมไม่ลงเลยล่ะ"

ตุบบ...ผลัว....ผลัก....อ๊า...อ๊าก จ๊าก....อุบ...พลั๊กก...

ก็พวกพี่มันไม่เเจียมสังขาร เที่ยวระรานไปทั่วทุกแห่งหน ถ้าไม่เจ็บก็ไม่เคยสำนึกตน เกิดเป็นคนหมั่นสร้างคุณความดี

จำไว้นะพี่น้ำหมดท่อ อย่าเที่ยวไปล่อตีนใครเขา จิตสำนึกมันขึ้นอยู่กับตัวเรา หมั่นขัดเกลาจิตใจให้จงดี

"โหจีนนี่แกติดบทกวีมาจากพี่ลีโอแล้ว เจ๋งว่ะแล้วแกไม่สนใจไปดามอกพี่เขาหน่อยหรอ"

"ไม่ย่ะ ฉันอยู่แบบสวยๆ รวยๆ อ่ะดีแล้ว"

และแล้วผู้ชายอกสามศอกก็เกือบสลบคาตีนสองสาวสวยในสภาพที่แบบเหมือนโดนคนเป็นสิบรุมเลยล่ะ

"โอ้ยน้องพี่ยอมแล้วคร้าบบต่อไปจะไม่ซ่าแล้วน้องแก้วอย่าทำพี่เลย พี่สัญญาจะยืนนิ่งเป็นจ่าเฉย"

"คนไกล้ตายก็พูดเอาตัวรอดแบบนี้ทั้งนั้นแหล ะฉันจะให้พวกแกไปนอนเล่นในคุกหน่อยแล้วกันถามหน่อยหน้าอย่างพวกแกมาเข้ามาผับนี้ได้ไง

"คือพวกพี่แค่นึกสนุก เพื่อนพี่เป็น การ์ดอยู่ที่นี่เลยขอให้มันพามันเป็นด้วยแต่ด้วยความที่สาวสวยเยอะเลยอยากลองกินก็ได้กินไปหลายคนนะเพราะพี่เสนอพวกนั้นก็สนองสงสัยจะชอบเห็นครางกันระงม"

"แล้วเป็นไงล่ะมาเจอพวกฉัน"

"ก็เละไม่เหลือชิ้นดีน่ะสิ ถามมาได้..อะ..อ๊ากเจ็บ"

"อ้าวไอ้สอง ไอ้สาม ไอ้สี่ ไปมีเรื่องกับนักเลงที่ไหนมาวะกูบอกแล้วว่าผับนี้นักเลงเยอะ"

การ์ดคนหนึ่งในสามคนเดินเข้ามา เพราะฉันกดกริ่งเรียกไปว่าข้างบนมีเรื่อง แต่ไม่ได้บอกนะว่าเรื่องไปมายังไง

"พี่การ์ดคงเป็นเพื่อนกับสามคนนี้สิ พาไปส่งตำรวจด้วยค่ะ"

ในขณะที่การ์ดคนใหม่ยังมึนนงงกับเหตุ การณ์ตรงหน้านั้นเอง ก็มีบุคคลหนึ่งเดินตรงมาทางนี้

"ทะ..ท่านพงพัฒน์" การ์ดคนหนึ่งในคนที่มาใหม่เอ่ยชื่อท่านขึ้นมาเรื่องชื่อ เสียงไม่ต้องพูดถึงอีกอย่างท่านเป็นหุ้นส่วนของที่นี่ด้วย

"อืมกูนั่งดูกล้องอยู่นานละ เพราะลูกกูไปเข้าห้องน้ำไม่กลับมาสักที

"ละ..ลูก" ทั้งสามที่นอนปางตายเอ่ยขึ้นอย่างทุลักทุเล

"ใช่คนที่พวกมึงจะเคลมน่ะลูกสาวกูส่วนอีกคนเพื่อนลูกกูเธอเป็นนักมวย"

เมื่อท่านพูดจบทั้งสามคนหน้าซีดเผือดเพราะไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่ากลัวแบบนี้มาก่อน

"เรื่องที่เกินขึ้นครั้งก่อนๆ กูรู้หมดแหละแต่เพราะแขกเต็มใจที่จะเล่นกับพวกมึงเองแต่นี่พวกมึงพุ่งเข้าใส่ลูกกูมึงคิดว่ากูควรทำยังไงกับพวกมึงดี"

เมื่อทั้งสามได้ยินคำถามนี้ก็มีอาการสะบัดร้อนสะบัดหนาวราวกับคนจะเป็นไข้เพราะความคึกคะนองเลยเจอตอเข้าให้ เพราะที่ผ่านมาส่วนมากแขกมาเสนอตัวให้พวกมันเองแต่ครั้งนี้เกิดอยากได้ขึ้นมา....

"คุณพ่อคะเรื่องนี้ลูกขอส่งให้ตำรวจจัดการพอค่ะให้โอกาสพวกมันหน่อยแต่ถ้ายังสำนึกไม่ได้ คราวนี้คงไม่มีแม้แต่ลมหายใจ"