ยัยตัวป่วน..สุดที่รัก

บทที่ 12 หวงมาก

"ก็ได้ครั้งนี้พ่อจะให้โอกาสกับพวกมัน มึงได้ยินแล้วนะขนาดพวกมึงคิดทำร้ายแต่ลูกกูยังไว้ชีวิต"

"ขะ..ขอบคุณครับคุณหนูต่อไปผมจะไม่ทำอีกแล้ว"

เมื่อเรื่องทุกอย่างเรียบร้อย สองสาวก็เดินกลับเข้ามาในห้องพร้อมกับคุณพัฒน์ส่วนคุณทิพย์รีบเดินเข้ามาหาลูกสาวเพื่อสำรวจร่างกายว่าได้รับบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า

"โอ้ยเป็นไงบ้างลูกแม่หัวใจจะวายก๋ากั่นใหญ่แล้วนะเรา"

"โธ่แม่คะออกกำลังกายนิดๆ หน่อยๆ เองอุตส่าเรียนวิชาป้องกันตัวมานี่ไงได้ใช้แล้วนะคะ"

"ถึงยังงั้นก็เถอะเราเป็นผู้หญิงนะลูก" คุณทิพย์ยังไม่ยอมเถียงลูกสาวฉอดๆ เธอเป็นแม่ที่หัวโบราณนิดหน่อยแค่อยากให้ลูกสาวเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อยแต่ก็เข้าใจสถาณการณ์ของบ้านเราเพราะพ่อเป็นถึงนักการเมืองใหญ่คนไม่ชอบก็มีมาก เพราะท่านตรงฉินไม่เคยก้มหัวให้ใคร ลูกจึงต้องเรียนวิชาป้องกันตัวไว้

"เถอะน่าคุณทิพย์ลูกก็ไม่ได้เป็นอะไรก็แค่นักเลงปลายแถวลูกจัดการได้สบายมาก"

"คุณก็แบบเป็นนี้ทุกที"

"ลูกเราโตแล้วนะคุณทิพย์อีกอย่างคุณต้องเชื่อใจลูกไม่แน่สักวันอาจมีคนปองร้ายครอบครัวเราแล้วลูกจะอยู่ยังไงถ้าเกิดว่าเราเป็นอะไรไป"

"คุณคะ" คุณทิพย์ทำตาโตเมื่อสามีพูดแบบนี้ทำให้เธอคิดถึงเหตุการณ์ในครั้งนั้นที่มันยังเป็นตราบาปติดตัวพวกเขามิรู้ลืม

"เอาเถอะคุณไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้าได้หรอก เชื่อผมเถอะลูกป้องกันตัวเองได้ ถือว่าเราก็เบาใจลงคุณอย่าคิดอะไรเยอะเลยนะ ทำวันที่เหลือให้ดีที่สุดก็พอ"

"แล้วฉันก็ต้องยอมคุณอีกตามเคย"

"คุณยอมบ้างผมยอมบ้างก็ถือว่าเจ้าๆ กันไปนะคุณ"

"คุณสองคนเนี่ยเลี้ยงลูกดีมากเลยค่ะจริงอย่างที่คุณพัฒน์พูดนะคะคุณทิพย์ ผู้หญิงสมัยนี้อันตรายรอบตัวขนาดลูกสาวคนเล็กของดาเองดายังอยากให้เรียนมวยเลยค่ะ แต่ขานั้นเขาไม่เอาเลย ขี้อายมาก"

ทางด้านหนุ่มๆ

ทุกคนคงสงสัยสินะว่าทำไมผมถึงไม่ออกไปตามน้อง ที่จริงผมกำลังจะออกแต่แล้วก็มีภาพภาพหนึ่งฉายขึ้นมาบนจอโปรเจคเตอร์ขนาดใหญ่พร้อมเสียงที่ดังฟังชัดคือชัดทั้งภาพทั้งเสียงนั่นแหละ ทุกคนในห้องต่างนั่งนิ่งดูเหตุการณ์อย่างสงบเสงี่ยม

ภาพที่ทุกคนเห็นคือตั้งแต่เริ่มแรกที่สามคนนั่นเดินมาหาเรื่องน้องเลย ผมที่กำลังจะเดินออกไปแต่คุณลุงพัฒน์บอกให้นั่งดูเหตุการณ์ต่อ ผมจึงต้องนั่งลงที่เดิม ทั้งที่จิตใจกระวนกระ วายเต็มทีคุณลุงถามผมมาคำนึง "นนท์เชื่อใจน้องไหม"

"เชื่อครับ"

"งั้นนั่งรอน้องอยู่นี่แหละ น้องไม่เป็นอะไรแน่เชื่อลุง"

ผมจะทำอะไรได้ก็ต้องนั่งดูเหตุการณ์ไปพร้อมกับทุกคนคือผู้ชายที่ดูแข็งแรงบึกบึน แต่ต่อสู้ไม่เป็น ก็คงเหมือนคู่ซ้อมให้น้องกับเพื่อนงัดวิชาออกมาใช้เพราะไม่มีเวลาฝึก

ก็ตามคาดเลยครับไม่ถึง 10 นาทีผู้ชายที่ดูแข็งแรงสามคนก็ล้มลงไปนอนกับพื้นสภาพเลือดอาบ ปากแตกหน้าบวมฟันหักเรียกว่าหมือนโดนพวกผู้ชายอีกกลุ่มยำ อะไรประมาณนั้นเลยครับ

"กูว่างานนี้ร้อนๆ หนาวๆ เลยมึงแรงดีไม่มีตกทั้งสองคน อีกคนมวยอีกคนยูโดเข้ากันได้ดี" เป็นเสียงของบอล

"เออดิมึงคิดดูไอ้ลีโอมันเห็นยังหายเมาแบบเหมือนไม่ได้แดรกเหล้าอ่ะพูดแล้วขนลุก มึงคิดจะจีบน้องมึงคิดดีแล้วใช่ป่ะ" เป็นเสียงของบาส

"หึหึ เรียกว่ามวยถูกคู่นะกูว่า" เป็นเสียงของลีโอที่มันหายเมาไปแล้วส่วนไอ้คนที่ถูกถามมันนั่งเงียบๆ เหมือนลืมปากไว้ที่บ้านแหละ

"ใครก็ได้เอามันไปไกลๆ ดิ๊กูถามไปแม่งก็ไม่ตอบ" เสียงบาส

"ปล่อยมันไปเหอะมึงอย่าไปกวนตีนมันมาก เดี๋ยวมึงเจอท่ายากของมันหรอกมันเก็บปากไว้พูดกับน้องวี่ของมันโน่น" เป็นเสียงของไอ้บอล

"ทำไมชอบเสือก"

"นั่นไงพูดมาแต่ละทีพวกกูดูเป็นคนเลวเลยไอ้เพื่อนเชี้.ย กูไปจีบน้องวี่ดีกว่าถามแล้วมันไม่ตอบแสดงว่ามันไม่จีบ" เป็นเสียงของบาส

"อย่าจังไร" ชานนท์พูดช้าๆ แต่เน้นคำแรงๆ เพื่อให้เพื่อนรู้ตัวว่าของกูอย่ามายุ่งประมาณนี้

"เหอะๆ ปากมีเวลาถามไม่อยากพูด พอกูบอกจะจีบทำมาหวงไอ้ส้..นตี..น"

"มึงตายแน่" ชานนท์ทำท่าปาดคอคือบอกว่าถ้ามึงจีบมึงตายแน่

"เหอะๆ กูไม่กะ..กลัวบาสยังพูดไม่ทันจบก็ลงไปกองอยู่กับพื้นเหตุการณ์ มันเกิดขึ้นไวมากแทบไม่มีใครมองทัน

"เอ้าไอ้บาสอยู่ดีๆ ทำไมมึงลงไปนั่งกราบตีนไอ้นนท์มันแบบนั้นล่ะ"

ไอ้บอลมันพูดซะเสียงดังทั้งที่มันรู้ว่าผมลงมานั่งตรงนี้เพราะอะไร แล้วพวกผู้หญิงก็หัวเราะกันใหญ่เฮ่อกูยังอายทันมั๊ยผมได้แต่คิดในใจ

"แหมมึงก็แปลกหิวก็กินดีๆ ทำไมต้องไปแอบแดกใต้โต๊ะล่ะลุกขึ้นมาดิ๊" ไอ้เวรลีโออีกตัว

นี่ขนาดผมแค่พูดว่าจะจีบ มันยังถีบผมซะกระเด็น ถ้าเผลอจับตัวน้องคงได้รถเข็น เพราะเส้นเอ็นคงขาดไปทั้งตัว

ผมชูนิ้วกลางให้มันพร้อมกับพูดว่าฝากไว้ก่อน แบบไม่ออกเสียงเมื่อผมลุกขึ้นมานั่งเหมือนเดิมผมก็ไม่สนใจมันอีกเลยเชอะกูงอนน

ผมเป็นคนถีบมันเองแหละครับมีอย่างที่ไหนรู้ว่าผมจีบน้องมันยังจะพูดว่าจะจีบอีก ผมเลยถีบมันซะด้วยความแรงมันเลยลงไปนั่งพับเพียบเรียบร้อยบนพื้น ถามว่าผมผิดมั๊ยไม่เลย ที่มันโดนยังน้อยไปแล้วทำมางอนผมเหอะๆ ทำเป็นเด็กสามขวบ

ฉันนั่งอยูข้างๆ พี่นนท์ฉันเห็นที่เขาเล่นกันกับเพื่อนกลุ่มเขาก็ดูรักกันดีเหมือนกลุ่มของฉันเลยสรุปว่าเขาขี้หวงอย่างแรง 555 แค่เพื่อนพูดว่าจะจีบก็เป็นอย่างที่เห็นคนอะไรร้ายกาจ

"ว่าที่แฟนแกหวงออกหน้าออกตานะ ยะบอกจะจีบก็รุกเลย..อาร๊ายย อยากมีแบบนี้บ้างโมเม้นแฟนหึงแฟนหวง" เสียงนังเงี๊ยวเจ้าเก่า

"เนอะๆ ฉันว่าพี่นนท์เป็นคนนิ่งๆ ถ้าได้อยู่กันสองคนต้องเป็นผู้ชายที่อบอุ่นแน่นอน" พูดเสร็จเธอก็ทำท่าเพ้อฝันยัยขนมจีนไงจะใครล่ะ

"เออว่าแต่เมื่อกี้แกสองคนแมนมากสุดอ่ะเพื่อนฉันเก่งที่สุดแถมคนทั้งห้องเห็นเหตุการณ์กันหมดเลยจ้าแม่" น้ำเงี้ยวพูด

ฉันกับขนมจีนได้แต่ทำตาโตไม่คิดว่าจะมีใครเห็นนอกจากพ่อซะอีก

"จริงดิ..ตายแล้ว" ภาพลักณ์ที่ฉันสร้างมาว่าเรียบร้อย ออกจะดูอ่อนช้อยปานน้ำผึ้ง เพราะไอ้พวกสวะมึงนะมึง

เพราะไอ้พวกเวรแท้ๆไอ้น้ำหมดท่อ เอ้ย..กูน่าจะล่อให้ท่อมึงแตก ทำมาหาแดรกไม่ได้เลยฮิ๊..พูดแล้วเจ็บใจ" ตอนนี้ขนมจีนทำหน้าอำมหิตสุดๆ

"กูว่ามึงใจเย็นก่อนมั๊ยพวกพี่ๆ เขามองมึงกันใหญ่แล้ว" เป็นเสียงของน้ำเงี้ยวที่เรียกสติเพื่อน

"อุ้ยขอโทษค่ะ คิดดังไปหน่อย"

"ครับตามสบายเลยพวกพี่ไม่ถือหรอก" เป็นเสียงของลีโอ

เมื่อพวกผู้ใหญ่คุยกันเสร็จเรียบร้อยและบอกเด็กๆ ทุกคนว่าจองตัวไว้แล้วนะห้ามเบี้ยวพวกท่านก็กลับไป เหลือแต่หนุ่มสาวที่ยังคงนั่งดื่มต่อกันอีกสักพัก วีวี่ต้องกลับกับชานนท์เพราะมาด้วยกันแม้จะไม่เต็มใจก็ตามทีเธอเบื่อหน้ายักษ์ๆ ของเขาเต็มทน

อยู่ดีๆ เขาก็ก้มหน้าลงมากระซิบที่ข้างหูแบบ แทบจะกินหูฉันแล้ว

"เป็นอะไรคะทำหน้าทำตาให้มันดีๆ หน่อยพี่จริงจังกับเรามากนะบอกก่อนต่อไปพี่จะขึ้นไปนอนกับเราด้วย"

นี่คงเป็นประโยคที่โครตยาวที่สุดที่ฉันเคยได้ยินเขาพูด แต่เอ๊ะเดียวนะเขาบอกว่าอะไรนะจะนอนกับฉันงั้นหรอใครอนุญาติกันโอ้ยยยนี่แค่จีบจะขอไปนอนด้วยถ้าฉันตกลงเป็นแฟน ไม่จับฉันปล้ำเลยหรอไอ้พี่บ้าาาา..

"อะไรคะพี่นนท์หนูบอกแล้วว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันพี่นี่พะ.." ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดอะไรไปมากกว่านี้เขาก็เอามือขึ้นมาปิดปากฉันเรียบร้อยแล้วกระซิบข้างหูของฉันอีกครั้งว่า

"ถ้าเราพูดไม่เข้าหูพี่จูบแน่แล้วถ้าเราไม่ให้พี่นอนด้วยพี่จะปล้ำเลยแต่ถ้าให้พี่ไปนอนด้วยพี่สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรขอแค่กอด แค่หอมแค่จูบบ้างก็พอค่ะพี่ขอแค่นั้น"

โอ้ยพี่เขาพูดยาวอีกแล้ว แล้วทำไมฉันต้องหวั่นไหวไปกับคำพูดของเขาด้วยล่ะยัยวี่เอ้ยแกอย่าบอกนะว่าแกจะใจอ่อนไม่ๆๆ ต้องไม่ในระหว่างที่ฉันกำลังถกเถียงอยู่กับตัวเองนั้น.. เขาก็งับมาเบาๆที่ติ่งหูของฉันทำให้ฉันขนลุกซู่ซ่าแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน...