ตอนที่18 หน้าข่าว
หลังจากที่แวะไปทานข้าวบ้านคุณยายมาริสาเสร็จก็กลับมาที่บ้านของพี่รามิลอีกครั้ง ทว่าวันนี้มีรถตู้สีดำยี่ห้อที่แพงแสนแพงจอดอยู่ก่อนแล้ว และเมื่อฉันลอบมองที่คนด้านข้างแววตาของเขามันแสดงความกังวลออกมา
" รถใครหรอคะ "
" ... " เขาลดสายตาลงมามองฉัน แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรออกมา มันก็พอจะทำให้ฉันรับรู้ได้ว่าต้องมีอะไร ที่แน่ๆไม่น่าจะใช่เรื่องดี
เมื่อรถจอดสนิท พี่รามิลยังไม่ยอมลงจากรถและยังนั่งเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง จนฉันรู้สึกอึดอัดตามไปด้วย
" พี่รามิล "
" รถพ่อพี่ " และเขาก็ตอบกลับมาทำเอาฉันต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ความกังวลเริ่มก่อตัวขึ้นที่ฉันอีกคน
" มะลิว่ามะลิกลับไปนอนบ้านคุณยายดีกว่าค่ะ " เขามองฉันอย่างนึกคิด
" เดี๋ยวพี่ไปส่ง "
" ไม่เป็นไรค่ะ ส่งกันไปมาไม่ต้องได้พักผ่อนกันพอดี "
" ถ้าอย่างนั้น...ขับรถพี่ไป "
" มะ "
" นะครับ " ไม่ทันที่ฉันจะปฏิเสธคำพูดเชิงร้อง
