รอยรักผู้กองจอมเถื่อน

บทที่16 เมียตำรวจ พ่อตาตำรวจ

คมเดชหายไปปฏิบัติหน้าที่จับคุมแก๊งค้ายาเสพติดรายใหญ่ระดับประเทศได้สำเร็จ จนวันนี้เป็นข่าวดัง ทีวีทุกช่องทุกสำนักข่าวต่างพากันลงข่าวคมเดชกับทีมปฏิบัติการ แพรพลอยที่นั่งดูข่าวทีวีอยู่กับพ่อแม่ก็แอบอมยิ้มน้อยๆ ด้วยความดีใจที่คมเดชปฏิบัติงานได้สำเร็จ

"ตำรวจหน่วยนี้เก่งจริงๆ นะลูกยายพลอย จับพวกค้ายาพวกบ่อนทำลายประเทศชาติได้แบบนี้แม่นี่ชื่นชมจริงๆ" นางโนรีแม่ของแพรพลอยพูดกับลูกสาวท่าทางชื่นชมตำรวจหน่วยนี้มาก

"ค่ะแม่ พลอยก็ว่าเขาเก่งนะคะ" แพรพลอยรับคำยิ้มๆ แล้วหยิบฝรั่งที่ปอกหั่นชิ้นไว้ขึ้นมากินต่อ

"เก่งอะไรกัน ไอ้ตำรวจพวกนี้มันดีแต่สร้างภาพไปวันๆเท่านั้น ไม่ทำอะไรกินภาษีประชาชนฟรี ไหนจะยังมารีดไถ่ประชาชนคนทำมาหากินอีก ตั้งด่านบ้างเก็บส่วยบ้าง ไอ้บ่อนการพนันที่มันแก้ปัญหาไม่ได้ก็เพราะมันรับส่วย พ่อนะเกลียดพวกตำรวจจริงๆ ไม่มีวันญาติดีกับไอ้ตำรวจพวกนี้หรอก" นายวันชนะพ่อของแพรพลอยพูดขัดขึ้นสีหน้าท่าทางดูไม่ค่อยจะลงรอยกับตำรวจเท่าไหร่ เรื่องนี้คุณโนรีพอจะเข้าใจว่าทำไมคุณวันชนะถึงเกลียดตำรวจ ก็เพราะว่าสมัยที่คุณโนรียังสาวๆ มีนายตำรวจใหญ่มาจีบคุณโนรีแล้วพ่อของคุณโนรีก็ดูจะรักใคร่ชอบพอนายตำรวจหนุ่มคนนั้นมากกว่าลูกเ**กจีนอย่างคุณวันชนะ

"เฮียก็อะไรก็ไม่รู้ ตำรวจแย่ๆ ก็มีมาก แต่ตำรวจดีๆ ในบ้านเมืองเราก็มีเยอะเช่นกันนะคะ เขาทำดีก็ต้องชื่นชมจะไปตั้งป้อมกับเขาทำไมกัน" คุณโนรีพูดว่าสามี

"เออใครจะชื่นชมก็ชื่นชมไปเถอะแต่ผมไม่ ไอ้พวกตำรวจนี่ไม่เอา จำไว้นะลูกยายพลอยห้ามคบหาหรือแม้แต่จะคิดเป็นแฟนกับตำรวจนะ ป๋าไม่ชอบ" นายวันชนะยื่นคำขาดกับลูกสาว แพรพลอยที่กำลังเคี้ยวฝรั่งอยู่ถึงกับสะดุ้งแล้วตอบพ่อไปเสียงแผ่วๆว่า 

"ค่ะพ่อ" แพรพลอยรับคำพ่อ เสร็จแล้วก็ขอตัวขึ้นไปพักผ่อนบนห้องพักของตัวเอง แพรพลอยเข้าห้องไปได้ไม่นานผู้กองคมเดชก็โทรศัพท์มาหาแพรพลอย

"ค่ะ ว่ายังไงคะ" แพรพลอยรับสายแล้วถามออกไป

"ว่ายังไงล่ะ ก็โทรมารายงานตัวกับเมียไง เห็นข่าวในทีวีแล้วยังครับเป็นไงพี่เท่หรือเปล่า"

"เห็นแล้วค่ะ ปลอดภัยกลับมาก็ดีแล้ว"

"แค่นี้เองเหรอ"

"อะไรคะ ที่ว่าแค่นี้" 

"พี่เก่งขนาดนี้ พลอยพาพี่ไปเปิดตัวกับว่าที่พ่อตาแม่ยายหน่อยสิ พี่ว่าแม่กับคุณป๋าของพลอยไม่ว่าหรอก อีกไม่กี่เดือนก็เรียนจบแล้ว" คมเดชพูดรุกจะเข้าทำคะแนนกับพ่อตาแม่ยาย

"ว่าค่ะ คุณป๋าเกลียดตำรวจมากฉันก็เพิ่งรู้ แต่นึกขึ้นได้ว่าคุณยายเคยเล่าให้ฟังตอนเด็กว่ามีตำรวจมาจีบแม่แข่งกับคุณป๋า คุณป๋าเลยเกลียดตำรวจมากมาตั้งแต่ตอนนั้น" แพรพลอยเล่าเรื่องที่พ่อเกลียดตำรวจให้คมเดชฟังน้ำเสียงดูออกจะหนักใจ

"อะไรนะ เกลียดตำรวจ งั้นพี่ไม่เป็นตำรวจแล้ว พลอยก็แนะนำกับคุณป๋าของพลอยไปว่าพี่เป็นเจ้าของโรงแรมรีสอร์ตแทนก็ได้" คมเดชอุทานด้วยความตกใจ คิดว่าถ้าพ่อตาเกลียดตำรวจงั้นเขาก็จะไม่บอกว่าเป็นตำรวจไปก็จบ ยังไงเสียที่บ้านพ่อแม่ของเขาก็มีธุรกิจใหญ่โตเป็นที่รู้จักของคนกาญจนบุรีอยู่แล้ว

"อย่าเพิ่งเลยจะดีกว่าค่ะ ฉันไปอาบน้ำก่อนนะคะเหนียวตัวจะแย่แล้ว"

"อือ ไปอาบน้ำได้แต่ห้ามวางโทรศัพท์ แล้วเปิดกล้องด้วย"

"จะบ้าหรือไง เปิดกล้องอะไรเล่าฉันจะอาบน้ำ" แพรพลอยขึ้นเสียงใส่คมเดช

"ก็พี่คิดถึง อยากอาบน้ำกับพลอยด้วย"

"จะถอดวิญญาณมาหรือยังไง โรคจิตจริงๆ เลยคุณนี่"

"ยังไม่ตาย วิญญาณยังอยู่ในร่าง แต่ใจตอนนี้ลอยไปอยู่ที่เมียแล้ว" คมเดชเล่นมุกจีบเมียแล้วหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี

"บ้า มุกแบบนี้ก็ได้ด้วยเหรอ พอๆ ฉันวางแล้ว" แพรพลอยกลั้นยิ้มเขิน แล้วจะวางโทรศัพท์

"เดี๋ยวอีกแป๊บหนึ่งก่อน ตอบพี่มาก่อนว่าไม่ได้เจอกันหลายวันคิดถึงพี่หรือเปล่าแล้วมีใครมาจีบพลอยบ้างไหม" 

"ไม่มี จะมีใครมาจีบเล่าไปเรียนเสร็จก็กลับมาช่วยแม่ทำงานที่ร้านทอง"

"ดีมาก แล้วคิดถึงพี่หรือเปล่า"

"โอ๊ย คุณนี่ถามมากจริงฉันจะไปอาบน้ำแล้ว"

"เขินเหรอ บอกคิดถึงผัวหน่อยก็ไม่ได้ งั้นเตรียมตัวไว้นะวันศุกร์นี้พี่จะไปหา"

"วันศุกร์ฉันมีเรียน"

"มีเรียนก็หลังเลิกเรียนสิ หรือไม่ก็โดดเรียนสักวันก็ได้"

"จะบ้าหรือไงโดดเรียนไม่ได้ใกล้สอบแล้ว คุณไม่ต้องมาหรอกก็คุยกันออกจะทุกวัน"

"คุยกันมันเหมือนได้กันที่ไหนเล่า นี่จะลงแดงตายแล้วนะ ดีที่มีเครื่องรางติดตัว ไม่รู้แหละถ้าไม่อยากให้ไปหาที่บ้านก็มาเจอพี่ที่คอนโดเหมือนเดิม"

"นี่อย่ามาบังคับข่มขู่ฉันนะ" แพรพลอยแหวใส่คมเดช

"ไม่ได้บังคับ แต่พลอยไม่คิดถึงพี่เลยเหรอ ถึงเรื่องของเราจะเริ่มต้นไม่ดีเท่าไหร่แต่เราก็ตกลงคบหาเป็นแฟนกันแล้วนะ แล้วพี่เองก็ยินดีรอให้พลอยเรียนจบ ยินดีจะรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้นทุกอย่างนะพลอย"

"รู้แล้วน่า พูดอยู่ได้ เออคุณ ฉันลองสืบๆ เรื่องคนแอบถ่ายรูปฉันแล้วนะ คือเพื่อนฉันสี่คนที่น่าสงสัยน่าจะมียายบีกับยายนิ้วนางคือฉัน..."

"ไว้ค่อยมาเล่าพี่ที่คอนโดตอนวันศุกร์นะ พลอยไปอาบน้ำก่อน จริงๆ พี่ก็ไม่ได้สนใจแล้วว่าใครทำ พี่สนใจแค่ตอนนี้พี่มีพลอยเป็นเมียของพี่แล้วก็เท่านั้น" คมเดชพูดตัดบท

"ค่ะ งั้นวางสายนะคะ"

"ครับ ไม่ยอมเปิดกล้องหน่อยเหรอ อยากเห็นเมียแก้ผ้าแล้วก็....."

"ลามก" แพรพลอยด่าคมเดชแล้ววางสายไป

วันศุกร์ช่วงหลังเลิกเรียนแพรพลอยก็ได้ขับรถไปหาคมเดชตามนัด 

"รอตั้งนาน พี่คิดว่าพลอยจะเบี้ยวพี่เสียแล้ว นี่ตั้งใจจะตามไปที่บ้านแล้วนะ"

"เลิกเรียนแล้วไปยืมหนังสือที่หอสมุดมาทำรายงานกับเพื่อนๆ เลยมาช้าค่ะ"

"หิวข้าวหรือเปล่า พี่ผัดสปาเกตตีขี้เมาทะเลไว้ให้หรือจะอาบน้ำก่อนดีจะได้สบายตัว"

"หิว กินก่อนได้ไหม"

"พี่ก็หิว หิวเมีย....." คมเดชพูดแล้วเข้าไปหอมแก้มเมียเบาๆ

"ไม่ต้องมาทำท่าเจ้าชู้ใส่ฉันเลย ไหนล่ะสปาเกตตีหิวแล้ว" แพรพลอยว่าเขินๆ

"เดี๋ยวพี่ตักให้ พลอยนั่งรอก่อน" คมเดชบอกแพรพลอยท่าทางเอาอกเอาใจ แล้วเดินเข้าไปตักอาหารมาเสิร์ฟให้แพรพลอย 

"เป็นไงอร่อยไหม"

"อร่อยค่ะ คุณนี่ทำอาหารเก่งนะสอนฉันทำบ้างสิ" แพรพลอยพูดชื่นชมคมเดช

"เสน่ห์ปลายจวักเมียรักเมียหลง ทำไมอยากทำกับข้าวเป็นเพราะอยากให้ผัวรักผัวหลงหรือ แต่ว่าถึงจะทำกับข้าวไม่เป็นก็หลงจะแย่แล้วนะ"

"พอๆ ไม่ต้องพูดเรื่องหลงไม่หลงเลย ฉันมีเรื่องจะเล่าคุณด้วยเรื่องที่เราสงสัยว่าเพื่อนหรือคนสนิทฉันเป็นคนแอบถ่ายรูปของเราส่งให้พี่หรัญญ์ดู"  

"ครับ เล่าว่าอย่างไรครับ"

"วันก่อนฉันก็คุยเรื่องพี่หรัญญ์กับเพื่อนๆ ของฉันทั้งสี่คนเพื่อสังเกตดูอาการว่าใครมีพิรุธบ้าง ฉันว่าแก้มใสไม่น่าจะทำเพราะเขาเป็นแฟนกับพี่แชมป์แล้ว ก็เหลือนิ้วนางเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทที่สุดแล้วก็ชวนไปงานพี่หรัญญ์ในวันนั้นด้วย ลิลลี่ญาติของคุณฉันก็สนิทประมาณหนึ่งแต่ไม่เท่านิ้วนาง ฉันไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับตัวลิลลี่มากนัก เขาไม่ค่อยชอบพูดชอบเล่าเรื่องอะไรส่วนตัวของเขาให้ฟัง ลิลลี่ยังไม่มีแฟนแต่ก็ไม่เคยมีปัญหาอะไรกับฉันนะคะ อีกคนก็คือบี ฉันรู้มาว่าบีเขาแอบชอบคุณอยู่แต่เขาจะส่งรูปคุณกับฉันให้พี่หรัญญ์ดูทำไม ถ้าฉันเป็นแฟนพี่หรัญญ์ไปเขาก็ได้ประโยชน์ได้คุณไป"

"เดี๋ยวๆ คุณบีชอบพี่ แต่พี่ไม่เคยพูดคุยกับเขาเลยจะมาได้พี่ไปได้ไง เขาแค่ชอบที่พี่ทำรีสอร์ตประสบความสำเร็จ เขาแค่อยากขอความรู้พี่เฉยๆ หรือเปล่า" คมเดชรีบพูดขัดขึ้น

"ฉันก็ไม่รู้ อาจจะชอบจริงๆ ก็ได้"

"ถ้าชอบจริงก็ต้องทักมาคุยพยายามติดต่อพี่สิ อย่างพลอยเองเราก็คุยกันก่อนมาเจอกันที่กาญจนบุรีตั้งเกือบสองเดือนนะ ตอนคุยกันพี่เองรู้สึกว่าไม่เหมือนพลอยตอนที่ได้เจอกันจริงๆ เลยด้วยซ้ำ" 

"เดี๋ยวก่อนนะคะ ฉันไม่เคยคุยกับคุณก่อนที่จะเจอกันที่กาญจนบุรีจริงๆนะ เป็นไปได้ไหมว่ามีคนปลอมเป็นฉัน"

"แล้วเขาจะปลอมเป็นพลอยมาคุยกับพี่ทำไมกัน"

"ฉันก็ไม่ค่อยมั่นใจหรอก แต่เรื่องราวมันเหมือนมีคนต้องการให้มันดำเนินมาแบบนี้ ปลอมเป็นฉันไปคุยกับคุณ ฉันโดนวางยาเสียตัวให้คุณ มีคนแอบถ่ายรูปเราสองคนเพื่อทำให้ฉันอับอายแล้วบอกให้พี่หรัญญ์รู้แค่คนเดียว หรือคนที่ทำเขาต้องการกำจัดฉันไปให้พ้นทางของเขา และเขาคนนั้นคือคนที่รักพี่หรัญญ์อยู่" แพรพลอยไล่เรียงเรื่องราวแล้วพูดสรุปความคิดของตัวเอง

"พี่ว่าเป็นไปได้นะ เก่งนะเนี่ยสมแล้วที่เป็นเมียตำรวจหน่วยสืบพิเศษ"

"มันใช่เวลามาหยอดไหม" แพรพลอยดุคมเดช

"หยอดหน่อย เล่นหน่อยก็ไม่ได้เลยนะ ว่าแต่คนที่พลอยคิดว่าแอบชอบไอ้หรัญญ์หน้าตี๋นั่นคือใครเหรอ" คมเดชถามความเห็นของแพรพลอย

"ฉันก็ไม่มั่นใจนะระหว่างนิ้วนางกับลิลลี่ แต่ขอตัดบีกับแก้มใสทิ้งไปก่อนนะคะ"

"อือ แล้วพลอยไม่คิดสงสัยคนอื่นอีกบ้างเหรอ"

"ตอนแรกก็คิดว่าคุณไงที่ทำเรื่องนี้ คนอื่นก็ไม่มีใครรู้เรื่องนี้แล้วนะ" แพรพลอยพูดเสร็จก็รวบช้อนยกน้ำขึ้นดื่ม

"แล้วตอนนี้ไม่คิดแล้วใช่ไหม พี่เป็นสามีพลอยนะใครจะไปทำร้ายเมียของตัวเองได้ อิ่มแล้วเราไปอาบน้ำกันเถอะพี่เตรียมน้ำอุ่นไว้แล้ว" คมเดชพูดบอกเมียยิ้มๆ แววตาฉายแววความเจ้าเล่ห์ออกมาเด่นชัด

"ใครจะอาบน้ำ ร้อนคุณก็ไปอาบสิ ฉันเล่าเรื่องของฉันจบแล้ว แล้วก็กินอิ่มแล้วด้วยจะกลับบ้านแล้วค่ะ" แพรพลอยตอบคมเดชหน้าแดงเพราะเข้าใจความหมายของการชวนไปอาบน้ำดีว่าคืออะไร

"แล้วใครจะให้กลับ พี่ยังไม่เสร็จธุระเลย"