รอยรักผู้กองจอมเถื่อน

บทที่10 ชิมซุป

"พลอย มาเปลี่ยนเสื้อได้แล้ว" คมเดชเรียกแพรพลอยพร้อมกับเดินเอาเสื้อบอลตัวใหญ่กับกางเกงซ้อมหมวยของเขาให้แพรพลอยเอาไปเปลี่ยน

"เสื้อตัวใหญ่จะตายฉันจะใส่ได้ยังไงกัน"

"ตัวใหญ่ก็ใส่ได้ ลองดูใส่หลวมๆ น่ารักออกนะ อีกอย่างใส่แบบนี้ทำให้พี่มีสมาธิในการทำอาหารมากกว่าจะอยากทำอย่างอื่นนะ" คมเดชบอกกับแพรพลอยไปตามที่คิด แพรพลอยจึงส่งค้อนคมวงใหญ่ให้คมเดชและรีบรับเสื้อมาแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปทันที

"ขนาดค้อนให้ยังน่ารักเลยเมียกู" คมเดชพูดกับตัวเองเบาๆ แล้วเดินเข้าครัวไป ถึงตอนนี้คมเดชก็แอบเปลี่ยนเรียกแทนตัวเองว่าพี่กับเมียแบบเนียนๆไป

เมื่อแพรพลอยเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วก็เดินออกมาจากห้องน้ำเห็นกระเป๋าสตางค์และกระเป๋าเป้ของคมเดชวางอยู่ในห้องรับแขกจึงตรงเข้าไปรื้อค้นเพื่อหากุญแจรถของตนเองทันที

"พลอย นั่นจะทำอะไร หากุญแจรถเหรอ" คมเดชเดินออกมาจากในครัวเพราะเห็นว่าแพรพลอยหายไปนานแล้ว มาทันได้เห็นแพรพลอยที่กำลังรื้อค้นหากุญแจรถอยู่

"ฉัน คือฉัน...."

"ไม่ต้องหาแล้วกุญแจรถอยู่ที่พี่ ยังไงก็ไม่ได้กลับจนกว่าจะถึงเวลาที่เราตกลงกันไว้ มาช่วยทำกับข้าวเร็วหิวข้าวแล้ว ชักช้าพี่หิวมากๆ เดี๋ยวจะกินเมียแทนเลยนะ"

"เออรู้แล้ว ไปแล้วเนี่ย" แพรพลอยตอบน้ำเสียงกระฟัดกระเฟียดไม่พอใจคมเดช

"พี่หุงข้าวแล้ว พลอยเจียวไข่เป็นหรือเปล่าทำไข่เจียวกุ้งสับกินกัน" คมเดชหันไปถามเมีย

"อึ ฉันทำไม่ได้หรอก เคยทำอยู่ครั้งหนึ่งน้ำมันกระเด็นใส่มือพองเลย"

"อะไรนะ เจียวไข่ก็ทำไม่เป็นเหรอ เจริญแล้วไอ้เดชได้เมียมาไข่เจียวยังทำไม่เป็น"

"ฉันทำไม่เป็นแล้วจะทำไม ก็ฉันไม่เคยทำ ไม่เคยฝึกจะทำได้ไง อย่ามาทำเสียงแบบนี้ใส่ฉันนะ ฉันไม่ได้อยากเป็นเมียคุณเสียหน่อย"

"โอเค ผัวไม่ว่าเมียแล้วครับ งั้นเอาผักไปล้าง แครอท มะเขือเทศ มันฝรั่ง ต้นหอมผักชีพวกนี้เอาไปล้างให้หมด ทำได้หรือเปล่า"

"ได้ ว่าแต่ผักตั้งเยอะคุณจะเอาทำอะไร" แพรพลอยหยิบตะกร้าใส่ผักไปล้างและถามคมเดชถึงเมนูอาหารด้วย

"ต้มซุปน่องไก่สูตรผู้กองภูธร กินแล้วรับรองจะติดใจ เนี่ยสูตรเมียรักเมียหลงเลยนะ"

"ขี้โม้...." แพรพลอยเบ้ปากว่าคมเดชมือก็ล้างผักไปด้วย

"พูดจริงๆ ไม่ได้โม้ เดี๋ยวเมียลองชิมแล้วจะติดใจ ไว้ทำไข่เจียวกุ้งสับอีกอย่าง รับรองอร่อยแซ่บไม่แพ้ลีลารักของผัวเลยแหละ" คมเดชพูดอวดอ้างสรรพคุณ

"หยุดพูดถึงไอ้เรื่องบ้าๆ นั่นเสียทีได้ไหม แล้วก็ห้ามเรียกฉันว่าเมียจ๋าด้วย ฉันจะอ้วก"

"จะอ้วกอะไร แพ้ท้องเหรอ ก็ตรวจไปแล้วผลออกมาว่าไม่ท้องไง หรือจะซ้อมไว้ก่อน เผื่อโดนวันนี้เข้าไปแล้วจะท้อง"

"ไอ้....คุณนี่มันบ้า ขยันกวนประสาทฉันจริงๆ เลยนะ ทำไปคนเดียวแล้วกันฉันจะไปรอข้างนอก" แพรพลอยล้างผักเสร็จแล้วก็วางตะกร้าลงและทำท่าจะเดินออกไปข้างนอก

"ยังไม่ให้ไป ล้างเสร็จก็ปอกแล้วก็หั่นแครอทกับมันฝรั่งให้หน่อย พี่จะล้างน่องไก่" คมเดชเดินมาดักแพรพลอยไว้แล้วออกคำสั่งให้แพรพลอยช่วยปอกมันฝรั่ง

"ปอกเป็นที่ไหนกันเล่า ไม่เคยทำ" แพรพลอยบอกคมเดช

"อ๊ะ ทำไม่เป็น งั้นมาตรงนี้เดี๋ยวพี่สอนก่อนแล้วพลอยค่อยทำตาม" คมเดชบอกแพรพลอยแล้วดึงตัวแพรพลอยมายืนตรงเคาน์เตอร์เพื่อสอนแพรพลอยปอกมันฝรั่งที่ใช้ในการต้มซุป แพรพลอยยืนดูคมเดชทำแล้วก็ทำตามจนสามารถปอกมันฝั่งและแครอทได้สำเร็จ พร้อมกับหั่นเป็นชิ้นให้เรียบร้อย

"เสร็จแล้วค่ะ ให้ทำไงต่อ" แพรพลอยหันไปถามคมเดชหลังจากปอกมันฝรั่งเสร็จแล้ว

"ตั้งรอไว้ก่อน พี่ขอเคี้ยวน่องไก่ก่อนเดี๋ยวค่อยเอามันฝรั่งแล้วก็แครอทใส่ลงไป พลอยหั่นต้นหอมผักชีแล้วก็มะเขือเทศเตรียมไว้นะ ทำเป็นหรือเปล่า"

"อึ ทำไม่เป็น" แพรพลอยส่ายหน้าทันที

"มาพี่ทำให้ดู" คมเดชเดินเข้ามาซ้อนหลังโอบกอดแพรพลอยไว้แล้วหั่นต้นหอมผักชีและมะเขือเทศให้แพรพลอยดู หั่นผักไปเรื่อยๆ ด้วยความเพลินที่ได้โอบกอดเมียไปด้วย

"คุณ พอแล้วปล่อยสิ เดี๋ยวฉันทำต่อ" แพรพลอยพูดเตือนสติคมเดช

"อือ เพลินไปหน่อย งั้นพลอยทำต่อนะพี่ไปคนหม้อซุปก่อน" คมเดชบอกแพรพลอยยิ้มๆ

เมื่อเคี่ยวซุปไปจนได้ที่แล้ว คมเดชจึงเรียกให้แพรพลอยเอาต้นหอมผักชีและมะเขือเทศใส่ตามลงไปในหม้อซุป พร้อมทั้งให้แพรพลอยมาลองชิมซุปด้วย

"พลอยเอาต้นหอมผักชีมะเขือเทศใส่ลงมาเลย"

"ค่ะ" แพรพลอยรับคำและเอามะเขือเทศต้นหอมผักชีใส่ลงไป

"ชิมดูหน่อยว่าฝีมือผู้กองภูธร รสมือจะถูกใจพลอยหรือเปล่า" คมเดชพูดบอกแพรพลอยที่ยืนมองหม้อซุปอยู่

"อึ คุณชิมเองเถอะถ้าคุณกินได้ฉันก็กินได้นั่นแหละ"

"นะชิมหน่อย" คมเดชอ้อนพร้อมกับใช้ช้อนตักน้ำซุปขึ้นมารอให้แพรพลอยมาชิม ปากก็ก้มลงเป่าซุปไปด้วย

"เร็วๆ มาช่วยพี่ชิมหน่อย" คมเดชพูดตื๊อ ทำให้แพรพลอยขยับเข้าไป เงยหน้าขึ้นจะชิมซุปที่คมเดชกำลังจะตักป้อนให้ แต่พอแพรพลอยขยับเผยอริมฝีปากออกคมเดชกลับมอบจูบหวานดูดวิญญาณให้แพรพลอยแทนน้ำซุป แล้วก็จูบดูดริมฝีปากบางอยู่เนิ่นนานกว่าจะยอมปล่อย

"ซุปหวานมากครับ อ้าว ปากเมียหรอกเหรอพี่คิดว่าน้ำซุปเสียอีก" คมเดชพูดแซวเมียแล้วหัวเราะเสียงดังอย่างอารมณ์ดี

"ไอ้คนบ้า...." แพรพลอยหน้าแดงด้วยความเขิน งงๆ เหมือนเมารสจูบ เมื่อได้สติก็ว่าคมเดชก่อนจะเดินลงส้นออกไปจากครัว

"พลอยรอพี่แป๊บนะ เดี๋ยวพี่เจียวไข่อีกอย่างแล้วเดี๋ยวพี่ยกกับข้าวตามออกไป" คมเดชบอกแพรพลอยอย่างอารมณ์ดีเจียวไข่เสร็จแล้วก็ยกถ้วยซุปน่องไก่ ไข่เจียวกุ้งสับออกมาที่โต๊ะอาหารด้านนอก 

"พลอยมานั่งเร็ว เดี๋ยวพี่ตักข้าวให้" คมเดชเรียกแพรพลอยมานั่งและตักข้าวให้แพรพลอยก่อน หลังจากนั้นก็ตักให้ตัวเอง

"มันเยอะไป ฉันกินไม่หมดหรอกเอาข้าวออกอีก" แพรพลอยบอกคมเดช

"กินเถอะ กินเยอะๆ พี่ว่าพลอยผอมไปเยอะมากเลย ซุปอร่อยนะพี่ชิมแล้ว" คมเดชบอกแพรพลอยยิ้มๆ มีความหมายแฝงถึงการชิมซุปก่อนหน้านี้

"บ้า....." แพรพลอยพูดบ่นอุบอิบ

"เอานี่ มันฝรั่ง มะเขือเทศด้วยกินเยอะๆ ผิวจะได้สวยๆ แบบนี้พี่ชอบ"

"พอแล้วไม่ต้องตักให้ฉัน ฉันตักกินเองได้" 

"ก็พี่อยากตักให้พลอย ชิมซุปสิ" คมเดชพูดและแกล้งเน้นคำว่าชิมซุปพร้อมกับส่งสายตาหวานหยดมาให้แพรพลอย

"ไอ้บ้า....." แพรพลอยด่าคมเดชออกไปด้วยความเขิน ทำให้คมเดชยิ้มกว้างอย่างมีความสุขที่เห็นเมียเขินจนแก้มแดงไปหมด

"ไข่เจียวครับ กินเยอะๆ นะ น่องไก่ก็กินเยอะๆ เลยเร่งโตหน่อย" คมเดชพูดพร้อมกับตักน่องไก่ใส่จานให้เมีย

"อะไร เร่งโตอะไรของคุณ ฉันโตแล้วไม่ใช่เด็กๆ ไม่ต้องมาตักให้ฉัน ฉันตักกินเองได้"

"พี่รู้แล้วว่าที่รักโตแล้ว แต่ที่บอกว่าเร่งโตพี่หมายถึงนม แต่เอ๊ะนมก็ไม่เล็กนะกำลังพอดีมือ" คมเดชพูดแล้วทำท่าประกอบขนาดของหน้าอกของเมีย

"ไอ้คนโรคจิต ฉันอิ่มแล้ว" แพรพลอยพูดจบก็ทำท่าจะลุกขึ้นแต่คมเดชพูดห้ามไว้ก่อน

"โอเค ๆ พี่ไม่ล้อพลอยแล้ว กินข้าวต่ออีกหน่อยนะพลอยผอมลงจริงๆ พี่เป็นห่วง" 

"ก็เพราะคุณนั่นแหละฉันถึงต้องเป็นแบบนี้" แพรพลอยว่าคมเดชอย่างเหลืออด

"เพราะพี่เหรอ...." คมเดชถามย้ำ

"ก็ใช่น่ะสิ ตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นคุณไม่รู้หรอกว่าฉันทุกข์ใจแค่ไหน กลัวกังวลไปสารพัด กลัวพ่อแม่จะรู้เรื่องเข้า กลัวจะท้องทั้งที่ยังเรียนไม่จบ ฉันกินไม่ได้นอนไม่หลับมาเป็นเดือนๆ แล้วคุณรู้ไหม จนมีประจำเดือนฉันจึงค่อยโล่งใจ" แพรพลอยพูดพรั่งพรูออกมา

"พลอยทุกข์ใจขนาดนั้นเลยเหรอ แต่คืนนั้นพลอยกินยาปลุกเซ็กส์มาหาพี่เองนะ"

"ยาปลุกเซ็กส์อะไรฉันไม่รู้จัก ถ้ามีใครจะเอายาให้ฉันกินก็มีแต่คุณนั่นแหละเพราะที่นั่นมันเป็นรีสอร์ตของคุณ" แพรพลอยเถียง

"เอ๊ย ไม่ใช่นะพลอยพี่ไม่ได้ทำ อย่างพี่น่ะถ้าจะเอาใครทำเมียสักคน มันได้มาด้วยลีลาและชั้นเชิงใสๆ ไม่ต้องพึงไอ้ยานรกนั่นหรอก ถ้าพลอยไม่ได้กินเข้าไปเองก็คงจะมีคนใกล้ชิดพลอยสักคนที่แอบใส่ยาให้พลอยกิน พลอยมีปัญหาอะไรกับเพื่อนบ้างหรือเปล่า" คมเดชพูดอธิบายและตั้งข้อสงสัยแบบใช้เซนส์ความเป็นตำรวจสืบสวนบอกกับแพรพลอยไป

"คุณจะบ้าหรือไงฉันจะไปมีปัญหาอะไรกับเพื่อนได้ ฉันไม่เคยทะเลาะอะไรกันเลย"

"ก็ถ้าพลอยยืนยันแบบนั้นพี่ก็ไม่แน่ใจแล้ว พลอยไม่ได้กินเอง พี่ก็ไม่ได้วางยาพลอยจริงๆ นะ ถ้าเพื่อนพลอยไม่ทำพี่ก็คิดไม่ออกว่าใครจะทำได้ แต่ก็ช่างเถอะใครทำก็ช่างพี่ต้องขอบคุณเขาสิเนอะ เพราะเขาทำให้พี่ได้เมียสวยขนาดนี้"

"บอกว่าไม่ใช่เมียไงเล่า ห้ามพูดว่าเมียได้ไหมจะขุดขึ้นมาตอกย้ำความรู้สึกของฉันไปถึงไหน ฉันอิ่มแล้วจะไปเปลี่ยนชุดแล้วจะกลับบ้านเลยเอากุญแจรถคืนมา"

"ยังไม่ถึงเวลากลับเลย นั่งรอพี่กินข้าวก่อนนะ กินข้าวเสร็จแล้วเดี๋ยวนอนดูหนังกันตอนเย็นๆ ค่อยกลับบ้านนะ" คมเดชพูดเสียงเบาลงเมื่อเห็นว่าแพรพลอยเริ่มโกรธตนจริงๆ คมเดชรีบกินข้าวและเก็บจานไปล้างด้วยตัวเองจนเสร็จ สาเหตุที่ต้องล้างเองนะหรือก็แม่คุณหนูแพรพลอยเมียเขาล้างจานไม่เป็น คมเดชจึงให้ออกมานั่งรอที่ห้องรับแขก พอคมเดชล้างจานเสร็จออกมาก็พบว่าแพรพลอยหลับไปแล้ว

"หลับไปซะแล้ว เด็กน้อยกินอิ่มนอนหลับ หรือเพราะเมื่อคืนนอนไม่หลับนะ" คมเดชพูดเบาๆ และช้อนตัวแพรพลอยขึ้นอุ้มไปนอนบนเตียงในห้องนอน เมื่อแพรพลอยหลับสบายไปแล้วคมเดชเองก็ไม่มีอะไรทำจึงหลับตามแพรพลอยไปด้วย จนแพรพลอยรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีในช่วงเย็น

"ตายแล้ว นี่เผลอหลับไปเหรอนี่ กี่โมงแล้วเนี่ย ตายๆ จะห้าโมงเย็นแล้ว" แพรพลอยร้องอุทานขึ้นหลังจากรู้สึกตัวตื่นเมื่อกวาดตาไปมองนาฬิกาที่ติดผนังอยู่ก็ยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่ รีบผวาดีดตัวจะลุกขึ้นแต่คมเดชที่นอนกอดเอวแพรพลอยไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

"จะรีบลุกขึ้นไปไหน พี่กำลังนอนกอดพลอยสบายเลย"

"ปล่อยฉันนะ เย็นแล้วฉันจะกลับบ้าน"

"เย็นแล้วเหรอ เร็วจัง"

"ก็ใช่นะสิ ปล่อยสิฉันจะไปเปลี่ยนชุด เอากุญแจรถฉันมาด้วย" 

"ปล่อยก็ได้ แต่พี่ว่าพลอยอาบน้ำหน่อยดีไหม ตัวเหม็นกลิ่นกับข้าว เดี๋ยวแม่กับคุณป๋าพลอยได้กลิ่นจะสงสัยนะว่า ลูกสาวไปแวะต้มซุปที่ไหนมานะ"

"คุณ ไอ้คนบ้า เอออาบน้ำก็ได้ คุณออกไปสิฉันจะได้อาบน้ำแต่งตัว"

"อาบด้วยกันเลยได้ไหม" คมเดชพูดทำเสียงอ้อนใส่เมียมือก็ยังกอดเอวบางของเมียเอาไว้

"ไม่ อย่ามาหื่นกามใส่ฉันนะ ไหนบอกว่าตอนเย็นจะยอมให้กลับบ้านไง ฉันก็ทำตามใจคุณหมดทุกอย่างแล้วนะคนบ้า คุณจะเอายังไงอีก ฉันกลับบ้านมืดเกินไปไม่ได้นะเดี๋ยวคุณป๋าจะสงสัย"

"โอเค ๆ พี่ไม่แกล้งแล้ว พลอยอาบน้ำห้องนี้เดี๋ยวพี่จะออกไปอาบอีกห้องนะครับ" คมเดชพูดขึ้นและเดินออกไปอาบน้ำอีกห้อง