คนเลวคนนี้ที่รักและหวังดีกับเธอ
1017 คำ
"สรุปว่าเมียขาเป็นเมียของผัวขาแล้วนะคะ"
"ฉันยังไม่ได้ตกลงอะไรเลยนะยะ!" คิดเองเออเองตลอด! เคยมีใครเคยบอกเขาไปหรือยังนะว่าเขามันคือไอ้คนจอมฉวยโอกาส!
"เด็กดีของผัวขา"
"ฮ่าๆ ออกไปเลยนะมันจั๊กจี้ ไอ้คนบ้า!" เขายื่นมือหนามาเกาคางฉันจนฉันต้องรีบเบือนหน้าหนีเพราะรู้สึกจั๊กจี้จนแทบจะทนไม่ไหว ก่อนจะออกแรงปัดมือใหญ่นั้นให้ออกห่างจากตัวเองในทันที
"พูดไม่เพราะเลยนะคะเมียขา" เขาจุ๊ปากเบาๆ เชิงว่าอยากจะส่งสัญญานให้ฉันระมัดระวังในการใช้คำพูดกับคนที่อาวุโสกว่ามากกว่านี้
"ไหนลองเรียกผัวขาให้ชื่นใจหน่อยสิคะ" ดูเอาเถอะทุกคน ที่ฉันเคยบอกว่าเขามันคือผู้ชายจอมฉวยโอกาสฉันพูดผิดซะที่ไหน
"ไม่มีทาง" ไอ้เรามันก็ปากไวด้วยสิ!
"ถ้าไม่พูดผัวขาจะจับจูบตอนนี้เลยเอาไหมละคะ" ก็เลยว้าวุ่นเลยทีนี้! ฮ่าๆ
"ผัวขา" ฉันว่าขึ้นเร็วๆ อย่างไม่ค่อยเต็มใจนักที่ถูกเขาฉกฉวยโอกาสแกมบังคับมันอยู่ได้ตลอดเวลา! ฉันเกลียดเขาค่ะทุกคน ต่อให้ร่ำรวยมาจากไหนน้องน้ำหวานคนสวยก็ไม่ขอเอามันมาทำพันธุ์เป็นอันขาด!
"คนเก่งของผัวขา รักนะจุ๊บๆ"
ดั่งเมืองฟ้า คอนโด
"เมียขาสมัครเรียนหรือยังคะ?" เขาตั้งคำถามกับฉันทันทีที่เราสองคนเดินทางมาถึงคอนโดสุดหรูของเขาแล้วเป็นที่เรียบร้อย
"นี่คอนโดนายเหรอ" ฉันเลือกที่จะไม่ตอบในสิ่งที่เขาถามเมื่อก่อนหน้า ขณะกำลังกวาดสายตามองไปรอบๆ คอนโดห้องหรูที่มีพื้นที่และขนาดที่ใหญ่กว่าบ้านทั้งหลัของฉันเอาซะอีก!
คนมีตังค์นี่ ดีจังแฮะ
"ยังไม่ตอบผัวขาเลยค่ะ" เขายู่ปากอย่างไม่พอใจเมื่อรับรู้ได้ว่าฉันกำลังจงใจที่จะตอบไม่ตรงกับคำถามของเขา
"ไม่มีตังค์ ก็เลยได้ออกมาเป็นเด็กเชียร์เบียร์อย่างที่เห็นนั่นแหละ" ฉันตอบด้วยความรู้สึกอัปยศอดสูที่มันอัดแน่นอยู่ภายในใจ นี่ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อโทรไปสละสิทธิ์ในสิ่งที่ฉันควรจะได้รับ ป่านนี้...ฉันก็คงจะได้มีโอกาสสอบเข้าคณะนิติศาสตร์ตามที่ใฝ่ฝันเอาไว้ได้แล้วละ
"เมียขาอยากเรียนคณะอะไรคะ?" เขาว่าขณะทิ้งหัวลงนอนและหนุนหัวสีแดงเปลวเพลิงนั้นลงบนหน้าตักของฉัน
"นิติศาสตร์" ฉันตอบเสียงเศร้า มาถึงตอนนี้ฉันกำลังจะร้องไห้ออกมาแล้วจริงๆ
"แต่คงไม่มีวันนั้นอีกแล้วละ" ฉันยกหลังมือขึ้นมาปาดน้ำตาที่กำลังไหลลงมาให้ออกไปให้พ้นแก้มสองข้างในทันที
"พูดอะไรอย่างนั้น เมียขาอยากได้อะไร ผัวขาจัดให้ได้หมดค่ะ เปิดเทอมต้นสัปดาห์หน้าผัวขาขอเชิญเมียขาเดินเข้าไปเรียนคณะนิติศาสตร์แบบสวยๆ ได้เลยค่ะเมียขา"
ฉันที่ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับเด้งร่างอวบๆ ของตัวเองขึ้นจากโซฟาด้วยความตกใจจนแทบจะหัวใจวายตาย โดยลืมไปซะสนิทว่าการกระทำนี้มันอาจจะส่งผลให้หัวของเขากระแทกเข้ากับขอบโซฟาได้
"นายพูดเล่นใช่ไหมจ้าว" ฉันเผลอเรียกเขาประหนึ่งว่าเป็นคนสนิทสนมกันอย่างเผลอตัวไปชั่วขณะ ใช่ค่ะ...จริงๆ แล้วเขามีชื่อเรียกเต็มๆ ว่าจ้าวโฮป โดยที่คำว่าจ้าวจะถูกสงวนเอาไว้ให้คนที่เขารักและสนิทใจด้วยได้เอ่ยเรียกเท่านั้น ส่วนคนธรรมดาอย่างเช่นฉันนั้นจะมีสิทธิ์เรียกเขาว่า 'โฮป' เพียงอย่างเดียวเท่านั้น
"รู้ได้ไงว่าผัวขาชอบให้เรียกว่าจ้าว" เขายิ้มร่าอย่างพอใจในคำพูดของน้องน้ำหวานคนสวยเป็นที่สุด
ฟู่! โล่งใจไปที ไอ้เรารึก็คิดไปถึงขั้นที่ว่าจะถูกมาเฟียโหดทมิฬจัดการหมกศพไว้ในโถส้วมโทษฐานที่บังอาจไปตีสนิทกับเขาเอาซะแล้ว!
"ก็จริงสิคะเมียขา"
ฟึ่บ!
"ลุกขึ้นค่ะคนสวย อะไรกันคะเมียขาจะมากราบผัวขาทำไมกันเล่าคะ ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ"
"ฮือ...ฮึก" ท้ายที่สุดน้ำตาที่ฉันใช้ความพยายามอย่างหนักในการข่มกลั้นมันก็พากันไหลออกมาอย่างบ้าคลั่งในทันที
"ขอบคุณ ขอบคุณค่ะจ้าว ขอบคุณค่ะผัวขา ฮือ...ฮึก ขอบคุณ...ค่ะ"
ฉันเกาะขาใหญ่ของเขาไว้แน่นด้วยความรู้สึกติดหนี้บุญคุณอย่างไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะทดแทนบุญคุณในครั้งนี้ขอบเขาให้หมดภายในชาตินี้ได้ยังไง และไม่ลืมที่จะเรียกเขาด้วยสรรพนามว่าผัวขาตามที่เขาได้ขอเอาไว้เมื่อก่อนหน้านี้แต่โดยดี
ฟึ่บ!
มือหนาคว้าคนตัวเล็กขึ้นไปนั่งบนโซฟาตัวหรูด้วยกันตามเดิมพร้อมจ้องมองไปยังคนในวงแขนอย่างนึกเอ็นดูหญิงสาว
"ถ้าจะร้องไห้ ซบที่ไหล่ผัวขานะคะ แต่อย่าร้องไห้นานน๊า เดียวตาบวมไม่สวยผัวขาไม่รู้ด้วยนะคะ" มือหนาเลื่อนมาเกลี่ยน้ำตาบนแก้มนุ่มยุ้ยนั้นเบาๆ อย่างไม่อยากที่จะเห็นน้ำตาของหญิงสาว
"ผัวขา..."
เพียงเท่านั้นความเข้มแข็งที่น้ำหวานพยายามที่จะยึดมั่นเอาไว้เมื่อก่อนหน้านี้ก็ถูกแทนที่ด้วยน้ำตาที่พากันไหลหลากลงมาจนนองเต็มสองแก้มของนวลนางในทันที
จ้าว แม่ขอบคุณแทนน้ำหวานนะ❤ ถึงจ้าวจะโหดแต่ก็อยู่ในโหมดเมียขานะทุกคน 🤣
ไอ้จ้าวตำนานเลวกับทุกคนยกเว้นเมียบังเกิดเกล้าของตัวเอง ฮ่าๆ ดราม่าเล็กน้อยถึงปานกลางค่ะเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของเซตรุ่นปู่ พึ่งหัดผูกปมเลยอาจจะทำให้ดูหลุดโลกไปบ้าง ต้องขออภัยด้วยจ้ะ
- ผู้เขียน
