เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจ
1044 คำ
โรงพยาบาลมหานครอินเตอร์
วันนี้ฉันกับจ้าวคนเดินทางมาถึงโรงพยาบาลตั้งแต่เช้า เพื่อที่จะมาตรวจสุขภาพร่างกายของตัวเองในการเตรียมตัวมีเจ้าตัวน้อยทันทีภายหลังจากที่งานแต่งงานของพวกเราสองคนผ่านไปได้ด้วยดี
หลังจากที่ฉันและเขาต่างก็เข้ารับการซักประวัติและตรวจร่างกายโดยทั่วไปอย่างพวก น้ำหนักส่วนสูง วัดความดันโลหิต ระบบหายใจและระบบหัวใจ เอกซเรย์ ตรวจหน้าท้อง รวมถึงตรวจเต้านมสำหรับฉันที่เป็นว่าที่คุณแม่ แล้วเป็นที่เรียบร้อย ขั้นตอนต่อไปก็มาถึงการตรวจเลือดของฉันกับเขาอย่างละเอียดเพื่อตรวจสอบความเข้ากันระหว่างเลือดของฉันกับเขาและโรคภัยบางอย่างที่อาจจะแอบแฝงอยูาในร่างกายโดยที่เราไม่ทันได้รู้ตัว
ระหว่างรอผลเลือดที่ส่งเข้าแลป ฉันก็แยกตัวไปจากเขาเพื่อที่จะทำการตรวจภายในและมดลูกอย่างละเอียดกับคุณหมอคนสวยผู้เชี่ยวชาญ
"ผลการตรวจร่างกายของพวกคุณสองคนออกมาแล้วนะครับ แต่.." ตอนนี้เราสองคนก็เดินทางมาถึงขั้นตอนที่รอฝังผลตรวจร่างกายกันแล้วละคะทุกคน และท่าทีที่ดูไม่ค่อยดีของคุณหมอที่แสดงออกมาให้เห็นอย่างชัดเจนนั้นก็พลอยทำหัวใจของฉันเต้นไม่เป็นส่ำไปด้วยอีกคนอย่างไม่ต้องสงสัย
"มีอะไรหรือเปล่าครับคุณหมอ" จ้าวเองก็คงพอที่จะสังเกตได้ถึงในท่าทีไม่ใคร่สบายใจของคุณหมอเหมือนกันกับฉันสินะ...
"หมอมีเรื่องสองประการที่จะต้องแจ้งให้คุณทั้งสองคนรับทราบครับ ประการแรกก็คือผลการตรวจร่างกายของคุณสมปรารถนา ศิวาพร ออกมาเป็นผลที่น่าพอใจเป็นอย่างมากครับและสุขภาพร่างกายของคุณสมปรารถนานั้นสมบูรณ์แข็งแรงดีและพร้อมสำหรับการตั้งครรภ์เป็นอย่างมากเลยครับ"
"แล้วผลตรวจของคุณ ชนะพลละคะคุณหมอ" ฉันส่งคำถามไปให้คุณหมอด้วยท่าทีที่เริ่มจะนั่งอยู่ไม่ติดกับเก้าอี้ เพราะถ้าหากเรื่องแรกที่คุณหมอแจ้งมานั้นนับว่าเป็นข่าวดี ก็เท่ากับว่าที่เรื่องต่อไปที่คุณหมอกำลังจะแจ้งให้ฉันกับจ้าวทราบมันก็คงจะ...ไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน
ถามว่าฉันรู้ได้ไง ก็คาดเดาเอาจากสีหน้าที่ไม่ค่อยดีของหมอเมื่อก่อนหน้านี้นะสิ...
"คือ" คุณหมอเองก็ยังคงมีท่าทีอึดอัดใจที่จะแจ้งเรื่องที่สองให้เราทั้งสองคนได้รู้
"จากการตรวจสอบสุขภาพร่างกายอย่างละเอียดเมื่อก่อนหน้านี้มีของคุณชนะพล จักยิ่งรุ่งเรือง มีผลวินิจฉัยออกมาว่าคุณชนะพล...เป็นหมันครับ"
พรพฤกษา เฮ้าส์
เพื่อนร่วมสาบานทั้งห้าคนของฉันอย่าง เสน่ห์ แนนซี่ ซันนี่ ฟ้าใสและกระเจี๊ยบที่เดินทางมาหาฉันถึงที่บ้านตามคำเชิญชวนของฉันเองเมื่อก่อนหน้านี้ต่างก็พากันเหลือบตามองกันหลังจากที่ฉันตัดสินใจเล่าเหตุการณ์เมื่อก่อนหน้านี้ให้พวกมันได้ฟัง
ฉันรู้ว่าพวกมันกำลังรู้สึกอึดอัดใจหลังจากที่ต้องมารับรู้ถึงความผิดหวังในข้อนี้ของฉัน แต่ถ้าฉันไม่ได้พูดหรือระบายออกไปบ้างฉันก็คงจะฟุ้งซ่านมากกว่าที่กำลังเป็นอย่างแน่นอน...
"ถ้าเอาตามความรู้สึกจริงๆ ก็คือหัวใจกูในตอนนั้นแม่งแบบ...โคตรพังอะอีห่า! แต่กูก็ต้องพยายามที่จะไม่อยากร้องไห้เสียใจออกมาให้เข้าเห็นเพราะไม่อยากให้เขารู้สึกแย่มากขึ้นไปกว่าเดิมไง! พวกมึงเข้าใจอารมณ์แบบที่เสียใจแทบตายแต่ต้องทำเป็นไม่รู้สึกอะไรปะ คือกู..ฮึก กูแม่งไม่ไหวแล้วจริงๆ"
ฉันกดหน้าลงต่ำก่อนจะปล่อยน้ำตาแห่งความผิดหวังได้ทำหน้าที่ของมันต่อไป
"อันที่จริงตามที่ได้วางแพลนเอาไว้ก็คือเราสองจะจัดการเรื่องงานแต่งให้ผ่านไปได้ด้วยดีก่อนแล้วค่อยเตรียมความพร้อมเพื่อจะมีลูกด้วยกัน แต่... แต่...จ้าวเขาอยากที่จะเตรียมความพร้อมไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ เขาก็เลยชวนกูไปตรวจร่างกายมันซะตอนนี้เลย ละผลที่ได้คือแม่ง...เหมือนฟ้ามันผ่าลงกลางใจกูเลยมึง กูแม่งเคยไปทำเวรกรรมอะไรไว้กับใครหนักหนาวะ! ทำไม่เคราะห์แม่งถึงซ้ำ กรรมแม่งถึงซัดกูอย่างไม่รู้จักหยุดหย่อนอยู่แบบนี้! ทำไมวะ!"
ตุบ! ตุบ!
"กูเจ็บตรงนี้...ที่หัวใจ" ฉันยกกำหมัดขึ้นมาทุบลงตรงหัวใจที่กำลังเจ็บแปลบๆ ของตัวเองเพราะความรู้สึกผิดหวัง
ยอมรับเลยว่าฉันคือผู้หญิงอีกคนที่อยากจะมีลูกน้อยมากไม่แพ้คนที่มีโอกาสได้เป็นพ่อแบะแม่คนอื่นๆ เลย สำคัญกว่านั้นก็คือคุณพ่อท่านร้องของกับฉันว่าอยากที่จะมีหลาน
และถ้าหากทุกอย่างมันมีผลออกมาเป็นแบบนี้ ฉันก็คงไม่สามารถมีน้ำหวานตัวน้อยให้กับพ่อของฉันและตัวฉันเองได้อีกแล้ว...ไม่อีกแล้ว
"พวกกูกอดนะ"
เพราะสิ่งที่กำลังเกิดกับเพื่อนสาวนั้นมันค่อนข้างที่จะเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมากจนเกินกว่าคนที่เป็นแค่เพื่อนอย่างพวกเธอจะแสดงความคิดเห็นหรือพูดอะไรออกไป... และสิ่งหนึ่งที่พวกเธอพอจะทำได้อยู่บ้างในตอนนี้ก็เลยมีแค่การโอบกอดเพื่อนสาวผู้น่าสงสารคนนี้ไว้แน่นๆ และทำหน้าที่เป็นผู้ฟังที่ดีเพียงเท่านั้น
"กูจะพยายามตัดใจให้ได้เร็วกว่านี้ กูจะไม่เสียใจกับเรื่องนี้นาน ถ้าหากทำได้...ถ้ากูทำได้..." ฉันรู้ว่าทุกคนก็พลอยต้องมาทุกข์ใจกับเรื่องราวของฉัน แต่นอกจากพวกมันฉันก็คิดไม่ออกแล้วจริงๆ ว่าตัวเองจะต้องหันหน้าไประบายหยดน้ำตาแห่งความผิดหวังกับใครคนอื่นได้อีก
ทั้งชีวิตนอกจากพ่อ...ฉันก็มีแค่พวกมัน...
"พวกกูรักมึงนะอีช้าง"
งือ เห็นใจทั้งคู่ น้ำหวานเสียใจ ไอ้จ้าวเองมันก็คงจะรู้สึกเสียใจไม่ต่างกัน 🥹😭
- ผู้เขียน
