พร้อมที่จะรัก
1010 คำ
หลังจากที่รวบรวมความกล้าอยู่นานพอสมควร ฉัน...ก็ตัดสินใจที่จะกดโทรศัพท์ไปหาจ้าวเพื่อที่จะขอผู้ชายแต่งงาน ใช่ค่ะ... ทุกคนฟังไม่ผิด ฉันตัดสินใจแล้วในวันนี้ว่าฉันจะขอเขาแต่งงานด้วยตัวของฉันเอง...
ติ๊ด.
(ผัวขา)
(ว่าไงคะเมียขา~ เห็นว่าไปดูลูกไอ้เฮียอั๋นมาเหรอ ละเป็นไง น่ารักปะ?)
(ได้โปรด...แต่งงานกับเมียขานะคะ)
(เมียขา... ไม่เอานะอย่าล้อเล่นกับผัวขาแบบนี้สิคะ)
(เมียขาไม่ได้ล้อเล่นค่ะ ขอโทษที่เมียขาใช้เวลานานขนาดนี้ และขอบคุณที่ผัวขาที่รอเมียขาได้นะคะ ฮึก..)
(ก็รอมาตั้งหลายปี กะอีแค่สิบเดือรที่ผ่านมา เรื่องเล็กสำหรับผัวขาค่ะเมียขา ไม่ร้องไห้แล้วนะคะ ไปเลือกชุดที่คิดว่าสวยที่สุดขึ้นมาใส่เลยค่ะแล้วผัวขาจะพาเมียขาไปเลือกชุดแต่งงานของเรากันนะคะ)
ติ๊ด.
คฤหาสน์จักยิ่งรุ่งเรือง
ฝั่งจ้าวโฮปเองไม่คิดที่จะประวิงเวลาให้ว่าที่เมียเด็กของเขาได้ตอบโต้อะไรกลับมาอีกทั้งนั้น เพราะกลัวว่าหญิงสาวที่ตัวเองหมายปองมานานหลายปีนั้นจะเปลี่ยนใจไปดังเช่นที่เคยปฏิเสธคำขอแต่งงานของเขาเมื่อประมาณสิบเดือนที่แล้ว...
"ไปไหนวะไอ้จ้าว" วันนี้เป็นวันนี้ของผมครับทุกคน เพราะผมกำลังจะได้ไปลองชุดแต่งงานกับเจ้าสาวในฝันของผม วันที่ดี อากาศดี ทุกอย่างดีหมดยกเว้นไอ้หน้าปลาดุกที่มันบังอาจเสนอหน้าเข้ามาขวางทางของผมอยู่ในขณะนี้
"กูจะไปลองชุดแต่งงาน กูจะแต่งงานกับเมียของกู" ผมว่าอย่างอวดๆ ก่อนจะเดินหลบมันมาอีกทางเพื่อไปหยิบกุญแจรถคูมาเรียลคันหรูของจ้าวโฮปผู้หล่อเหลา
"ให้กูหาฤกษ์ให้เลยปะ" โอเค... ขอถอนคำพูดที่เคยบอกว่าไอ้คีมันทำให้บรรยากาศดีๆ ของผมเสียไปก็แล้วกัน ก็มันอุตส่าห์ลงทุนหาฤกษ์แต่งงานให้ผมเอาซะขนาดนี้
"ขอบคุณครับ" ผมกดหัวลงน้อยๆ และกล่าวขอบคุณน้องชายของตัวเองอย่างสุภาพ
"ฝากบอกพ่อกับแม่เตรียมการ์ดกับของชำร่วยให้ด้วยนะไอ้คี" ผมออกปากสั่งมันขณะที่ขาทั้งสองข้างก็กำลังเร่งความเร็วเพราะไม่อยากที่จะเสียเวลามากไปกว่านี้อีกแล้ว
"อ่อไอ้คี...ธีมงานสีม่วงอ่อนนะ เมียกูเธอชอบสีม่วงอ่อน"
"ยินดีไม่มีปัญหาครับคุณพี่ชาย"
พรพฤกษา เฮ้าส์
"ผัวขาจะรีบไปไหนคะ" ทันทีที่ผมลงมาจากรถเพื่อเปิดประตูให้กับว่าที่ภรรยาคนสวย คุณเธอก็ออกปากหวีดแซวว่าที่สามีคนนี้ของเธอในทันที
"ครั้งนี้ถ้าเมียขาเปลี่ยนใจที่ไม่แต่งงานกับผัวขาอีกที ผัวขาเตรียมปืนไว้จ่อขมับตัวเองแล้วค่ะ ตายซะยังดีกว่าอยู่ต่อไปให้ช้ำใจ" ผมว่าทีเล่นทีจริงก่อนจะเป่าลมใส่ปากและทำแก้มป่องๆ อย่างงอนๆ สาวสวยที่ยืนอยู่ตรงหน้า
"ถ้าไม่ใช่ผัวขา เมียขาก็ไม่คิดจะลงเอยกับใครแล้วค่ะ ขอตายตามผัวขาไปอีกคนซะยังดีกว่า" ฉันเอาหัวถูอกหน้าของเขาอย่างอ้อนๆ ก่อนที่เราสองคนจะก้าวขาขึ้นรถคูมาเรียลคันหรูเพื่อนั่งลงประจำตำแหน่งของตัวเอง
"ขอบคุณนะคะที่เลือกผัวขา" ผมรู้ว่ามันฟังดูแปลกที่ผมบอกเธอออกไปแบบนี้ แต่มันก็เป็นความรู้สึกจริงๆ จากใจของจ้าวโฮปคนนี้นะครับบอกเลย
"รู้สึกว่าผัวขา จะแย่งคำพูดของเมียขาไปนะคะ" เธอว่าอย่างติดตลกและผมก็หลุดขำออกมาเล็กน้อยให้กับท่าทางน่ารักน่าเอ็นดูนั้นของเธอ
"ก็ขอบคุณที่เมียขาเลือกที่จะไว้ใจว่าผัวขาจะไม่เป็นฝันร้ายเหมือนในอดีตของเมียขายังไงละคะ" ผมยื่นมือไปลูบหัวทุยเล็กนั้นอย่างแผ่วเบา เสียดายที่ในตอนนี้ผมกำลังขับรถอยู่ ไม่อย่างนั้นแล้วผมก็คงจะจุ๊บปากลงบนเหม่งน้อยๆ ของเธอไปแล้วละครับทุกคน
"ถ้าเมียขาเลือกที่จะลงเอยกับใคร คนๆนั้นก็จะเป็นแค่ผัวขา แค่ผัวขาคนเดียวเท่านั้นค่ะ"
เธอเลื่อนหัวเล็กๆ น่ารักน่าชังมาซบลงบนไหล่ของผม และการกระทำนั้นของเธอมันก็เรียกรอยยิ้มกว้างของผมได้อย่างไม่ต้องสงสัย
ขี้อ้อนเกินไปแล้วนะเธอ~
"เดี๋ยวพอลองชุดเสร็จเราเลยไปโรงพยาบาลด้วยกันนะคะเมียขา" ผมวางแผนเอาไว้แล้วครับว่าถ้าหากวันที่เราสองคนได้เข้าสู่พิธีวิวาห์เมื่อไหร่ ผมก็จะเตรียมพร้อมร่างกายของตัวเองและเธอเอาไว้สำหรับการเพิ่มประชากรให้กับประเทศไทยของเราในทันที
"ไปทำไมคะ?" เธอเอียงคอเล็กน้อยให้กับคำพูดของผม "หรือว่าผัวขาไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าคะ?"
"ไปเตรียมความพร้อมสำหรับลูกๆ ของเราในอนาคตกันครับคนสวยของผัวขา"
"อย่างนี้นี่เอง... แล้ว...เราจะมีเจ้าตัวเล็กกันกี่คนดีนะคะผัวขา" เธอครางรับอย่างรับรู้ในความต้องการของผม ก่อนจะถามบางประโยคกับผม
"ครบทีมฟุตบอลเลยเป็นไง" ผมว่าอย่างขำๆ และมันก็เรียกรอยยิ้มหวานๆ มาจากใบหน้าสวยๆ ของเธอได้เป็นอย่างดี
เธอสวย เธอน่ารัก จนผมหลงหัวปักหัวปำหาทางขึ้นจากหลุมรักที่เธอขุดดักเอาไว้ไม่เจอแล้วครับทุกคน
หลงรักเธอเข้าแล้วนะแม่ยอดยาหยี~
ยังไงๆ จะได้แต่งไหมคู่นี้ อุปสรรคที่คอยขวางระหว่างทางมันก็เยอะเอาซะเหลือเกิน หุหุ
- ผู้เขียน
