อู๋หยางจีวางสีหน้าเรียบเฉย หลังจากได้รับการปล่อยจากห้องขัง หมอประจำเมืองฝูหานตรวจอาการเขาอย่างละเอียด สีหน้าอีกฝ่ายทั้งกังวลใจ ทั้งเจือด้วยความลับที่ยากคาดเดา จากนั้นเขาได้ลงความเห็นว่าอู๋หยางจีถูกวิญญาณสาวม่านรั่วจื่อดูดกลืนพลังหยางของบุรุษไปเกือบเจ็ดส่วน
“หากไม่ตาบอด พวกเจ้าคงเห็นว่าเขาถูกวิญญาณร้ายข่มเหงและรีดน้ำวิสุทธิ์ออกจากร่างกาย เช่นนี้พวกเราต้องส่งตัวเขาให้นาง เพื่อไปเป็นสามีของผีสาวรั่วจื่อ มิเช่นนั้นเมืองฝูหานอาจมีการสูญเสียมากกว่านี้ก็เป็นได้”
เมื่อท่านหมอประกาศเช่นนั้นก็มีเสียงดังอื้ออึง หลายคนนึกแย้ง บ้างเห็นเป็นเรื่องขำขัน แต่ไม่มีใครคิดยื่นมือเข้าไปสอด เนื่องด้วยต่างรู้ว่าวิญญาณรั่วจื่อร้ายกาจเพียงใด ก่อนหน้านี้มีบุรุษเสียชีวิตไปหลายคน อีกทั้งผู้ที่ท้าทายผีสาวต่างได้รับบทเรียนไปตามๆ กัน
ยามนั้นท่านเจ้าเมืองมีสีหน้าเครียด ทุกคนล้วนรอให้เขาตัดสินใจต่อเรื่องนี้
“พวกเจ้า
