อู๋หยางจีนั่งอยู่ในถังอาบน้ำไม้ขนาดใหญ่ มีทั้งดอกไม้และสมุนไพรหลากหลายชนิดลอยอยู่ สีของน้ำเป็นขาวขุ่น ราวกับน้ำนม คราแรกเขาอดฉงนไม่ได้ สิ่งที่เห็นเขารู้ว่ามัน ล้วนเพิ่มสมรรถภาพทางเพศแก่บุรุษ สมุนไพรเหล่านี้มองดูก็เดาได้ว่ามันคงถูกซื้อหามาจากร้านของมารดาเขา คนพวกนี้ช่างไม่รู้อะไรเลย เขาโตมากับของพวกนี้ และสตรีในตำบลเหอเจียวมักนำมาเพื่อมอมเมาเขา แล้วแอบย่องมาเย้าหยอกแท่งหยกของเขา อย่างถึงอกถึงใจ คนรูปงามมองสาวรับใช้ เขาได้ยินแม่สื่อรองเรียกนางว่าหญิงใบ้ แต่แท้จริงแล้วนางก็คือเตียวร่วน! อู๋หยางจีอดขำขันไม่ได้ ที่สตรีนางนี้ชอบเล่นกลนัก และเขาคงต้องทำไม่รู้ไม่เห็นตามนางสินะ ทั้งหมดก็คือตัวตนที่นางสร้างขึ้นมาเพื่อลวงตาคนอื่น สำหรับเขา สตรีนางนี้คือหญิงเดียวที่เขาอยากให้เป็นมารดาของบุตร นางต้องตั้งครรภ์และให้กำเนิดทายาทแก่ตระกูลอู๋ ‘ม่านรั่วจื่อ’ ความซุกซนของเจ้าทำให้ข้าคึกคักเหลือเกิน “เ