แสงหล้ายิ้มให้เด็กรับใช้ก่อนจะหันมามองหน้าหลานชายตัวดีของตัวเองแล้วส่ายหน้าเดินไปยังประตูห้อง
“กลับก่อนนะชะมด” ขันโตกบอกสาวใช้ประจำบ้านของตัวเองแล้วสาวเท้ายาวๆ เดินตามคุณย่าไปติดๆ เพื่อไปเปิดประตูห้องให้ท่านแล้วก็เดินโอบประคองท่านไปตลอดทางเดิน และหูของเขาก็ชาเพราะคำพูดคำบ่นของท่านตลอดทางเช่นกัน
ตลอดสี่วันที่นอนป่วยโทรมอยู่ที่โรงพยาบาล มีชะมดกับขนุนสลับหมุนเวียนมาค้างเป็นเพื่อน และตอนกลางวันมีคุณย่ามาอยู่เป็นเพื่อนเธอเหมือนกัน และวันนี้ก็เป็นวันที่เธอดีขึ้นแล้ว และหมอก็บอกว่าพรุ่งนี้เช้าหากไม่มีไข้ก็จะกลับบ้านได้แล้ว เธอจึงให้ทุกคนกลับไปนอนสบายๆ ที่บ้าน ไม่ต้องอยู่ดูแลและอยู่เป็นเพื่อนเธอ ตอนนี้เธอเหมือนคนหายดีเป็นปกติแล้ว
ทุกคนกลับบ้านไปหมดแล้ว ตอนนี้ก็เพิ่งจะห้าโมงเย็น เธอจึงลุกขึ้นจะไปล้างหน้าในห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันได้ก้าวเดินก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเสียงประตูห้องของเธอถูกผลักเข้ามา ด้วยคิ
