อุ้มเธอขึ้นสวรรค์

“อา ดูดแรงๆ อา เสียว...”        เสียงครางพร่าดังลอดออกมาจากในห้องนอนใหญ่ หญิงชราวัย 78 ปี ที่แข็งแรงกว่าวัยยืนกำมือแน่นหน้าห้องนอนของหลานชาย นางไปปฏิบัติธรรมกลับมาแล้วมารู้จากเด็กรับใช้ว่าหลานชายพาผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าเข้ามาทำเรื่องบัดสีในบ้านแทบทุกวัน        “หยกลูกไปเอากุญแจสำรองมาให้ย่าทีลูก” เสียงแหบแห้งตามวัยเอ่ยสั่งเด็กที่ตนรับมาเลี้ยงตั้งแต่แบเบาะ        “ค่ะคุณย่า” หงส์หยกรีบทำตามคำสั่งทันที แต่เสียงครางซ่านก็ยังดังลอดออกมาจากห้องนอนใหญ่อยู่ดี ดังลอดออกมาจากช่องอากาศของประตูห้อง        “อ่า ดีมาก ออย อ่า เสียว...โอว์ แรงๆ ดูดฉันแรงๆ คนเก่ง” เสียงบัดสียังคงดังลอดออกมาให้ได้ยินเป็นระยะ จนคนแก่เริ่มทนไม่ไหว นางไม่อยากเคาะห้องเดี๋ยวหลานชายตัวดีก็แก้ตัวได้ ต้องจับให้ได้คาหนังคาเขา รายนั้นถึงจะแถไม่ได้        “ไขเข้าไปลูก ย่าจะดูภาพบัดสีของโตกกับยัยผู้หญิงหยำฉ่าคนนั้น” เมื่อหงส์หยกเดินกลับมาพร้อมกุญแจในมือนางก็สั่งให้ไขเข้าไปทันที หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย และทันทีที่ประตูห้องเปิดกว้างออกก็เห็นภาพหลานชายของตัวเองยืนที่ปลายเตียง และกำลังโยกเย้าบั้นเอวกระแทกหาใบหน้าของหญิงสาวอีกคนที่นั่งอยู่ปลายเตียง “ไขเข้าไปลูก ย่าจะดูภาพบัดสีของโตกกับยัยผู้หญิงหยำฉ่าคนนั้น” เมื่อหงส์หยกเดินกลับมาพร้อมกุญแจในมือนางก็สั่งให้ไขเข้าไปทันที หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย และทันทีที่ประตูห้องเปิดกว้างออกก็เห็นภาพหลานชายของตัวเองยืนที่ปลายเตียง และกำลังโยกเย้าบั้นเอวกระแทกหาใบหน้าของหญิงสาวอีกคนที่นั่งอยู่ปลายเตียง        หงส์หยกยกมือปิดตาไม่กล้ามองเมื่อมองไปเห็นบั้นท้ายแข็งแรงของขันโตก หล่อนจึงได้แต่ยืนปิดตานิ่ง ส่วนคนเป็นย่าเมื่อเห็นหลานชายกำลังให้กามครอบงำก็ร้องเรียกให้ทั้งสองหยุด        “ไม่คิดจะสนใจกันเลยเหรอพ่อโตก”        “โอว์ คุณย่ามาเมื่อไหร่ครับ ทำไมไม่เคาะห้องโตก อ่า เสียว ดูดแรงๆ ใกล้เสร็จแล้ว อ่า” ขันโตกทำได้แค่หันมามองทางผู้เป็นย่าหาได้สนใจไม่ และก็ยังเร่งเร้าหญิงที่ตนจ้างมาให้เร่งแรงเสียวให้ตัวเองเสร็จสมหวังตามอารมณ์        “หยกลูกออกไปก่อน ย่ารู้ว่าหนูทนดูเรื่องบัดสีแบบนี้ไม่ได้” นางหันมาสั่งหญิงสาวให้ออกไป และหงส์หยกก็เดินออกไปเงียบๆ และเมื่อตอนนี้เหลือแค่นางกับหลานชายและผู้หญิงหยำฉ่าแล้วนางก็เดินเข้าไปหาทั้งสองที่กำลังเร่งเร้าสอดกระแทกกันอยู่        “หยุดได้แล้วพ่อโตก! อย่าทำให้ย่าโกรธไปมากกว่านี้” นางสั่งเสียงแข็ง        “ชูว์ ก็ได้ครับ อ่า” เขาผลักหน้าสวยชื้นเหงื่อของหญิงที่ดูดเม้มแก่นกายร้อนของตัวเองออกห่าง แล้วก้มลงดึงรั้งกางเกงที่กองพื้นที่ข้อเท้าของตนเองขึ้นมาใส่ลวกๆ ก่อนจะหันมายิ้มแฉ่งเจ้าเล่ห์ให้ผู้เป็นย่า แล้วโอบกอดย่าเหมือนทุกครั้ง และพอจะก้มลงหอมแก้มท่านก็ผลักออกห่าง        “อย่ามาหอมย่า สกปรก! และปล่อยย่าได้แล้ว ส่วนหล่อนไสหัวออกจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้ ห้ามมาเหยียบที่นี่อีก”        “คุณย่าครับ โตกก็แค่อยากปลดปล่อยเท่านั้นเอง เดี๋ยวให้ไอ้หนุ่มกับไอ้เตียนเอาเงินไปให้นะคนสวย” ปล่อยมือที่โอบกอดย่าออกแล้วก็ส่งสายตาให้หญิงสาวคนสวยที่ยังใช้งานไม่สะใจกลับไปก่อน และตอนนี้เขาก็ต้องกัดฟันแน่นเพื่อข่มความตื่นตัวกลางร่างให้สงบลง และมันก็ได้ผลเมื่อได้สบจ้องดวงตาแข็งกร้าวของผู้เป็นย่าที่ส่งทอดมาทางตนเอง        “อาบน้ำแต่งตัวใหม่ให้เรียบร้อย แล้วไปคุยกับย่าข้างล่าง”        “ครับคุณย่า” ขันโตกรับคำยิ้มๆ ก่อนจะเดินเป่าปากอารมณ์ดีเข้าไปในห้องน้ำ หาได้มีความกลัวหรืออะไรไม่ เพราะเขารู้ดีว่าย่าแค่จะบ่นเขาเหมือนทุกครั้ง เพราะนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ทำแบบนี้ ออกจะบ่อยด้วยซ้ำ แต่ใครจะคิดว่าครั้งนี้ย่าจะกลับบ้านมาก่อนกำหนดที่บอกเขาไว้ล่ะ ถ้ารู้แบบนี้ไม่พามาบ้านหรอกวันนี้ พาไปกินข้างนอกป่านนี้มันเตียงพังไปแล้ว แต่เอ๊ะ! เมื่อกี้นี้มีหลานรักของคุณย่าอีกคนอยู่ในห้องด้วย เขาลืมสนใจหล่อนไปได้ยังไง ช่างสิ ยัยเด็กนั่นไม่ได้มีอะไรให้น่าสนใจอยู่แล้ว “หยาบคายอีกแล้วนะตาโตก ย่าสั่งย่าสอนแล้วใช่ไหมเวลาพูดกับคนในครอบครัวให้พูดจาอ่อนโยนและนุ่มนวล ไม่ใช่กระโชกโฮกฮากแบบนี้” แสงหล้าละเหนื่อยจริงๆ กับหลานชายคนเดียวของตนเอง รึตั้งชื่อว่าขันโตก เป็นภาชนะใส่อาหารของทางเหนือ และนางเองก็เป็นคนเหนือแต่มาแต่งงานกับหนุ่มโคราชเลยได้ตั้งรกรากอยู่นี่กับปู่ของชายหนุ่ม แต่ดูหลานชายตัวดีสิ ไม่มีขันติในใจเอาซะเลย “ครอบครัวผมไม่มีคนชื่อหยกย่า ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวครับจะเข้าไปในฟาร์ม ส่วนเรื่องวันนี้โตกรู้โตกผิดที่พาผู้หญิงมาเย็บผ้าในบ้านของย่า ต่อไปนี้ผมจะระวังให้มาก ถ้าอยากเย็บผ้าหนักๆ ผมจะไปเย็บข้างนอกไม่ก็บ้านพักที่ฟาร์ม” “ยังคุยกันไม่จบจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น โตกต้องแต่งงาน ย่าว่าถึงเวลาแล้วย่าอยากอุ้มเหลน” “อุ้มโตกแต่เล็กแต่น้อยยังไม่พออีกเหรอครับ แล้วจะอยากอุ้มเหลนทำไมตอนนี้ อีกอย่างโตกไม่อยากเย็บผ้าผูกขาด โตกอยากเย็บไปทั่ว” “ระวังเถอะโรคจะมาหา” “ไม่เป็นหรอก โตกป้องกันดี ย่าอย่าบังคับผมแต่งงานเลยครับ ถ้าอยากได้เหลนบอกผมสิผมจะเสกให้ แต่ผมไม่แต่งงาน” พูดพร้อมกับยิ้มมุมปากเมื่อคิดอะไรได้ และสายตาของเขาก็ไม่ได้ละไปจากคนตัวเล็กที่นั่งกุมมือตัวเองที่พื้นอย่างเจียมตัว “หมายความว่ายังไง” “หมายความว่าโตกจะมีเหลนให้ก็ได้ แต่โตกไม่แต่งงานนะ และโตกมีสิทธิ์เย็บผ้ากับผู้หญิงข้างนอกได้แบบไม่มีลิมิต แต่โตกจะมีเหลนให้ย่าแน่นอน และตอนนี้แหละโตกจะทำเหลนให้ ค้างแล้วต้องเย็บให้สุดซอยใช่ไหมครับ” “อย่าคิดจะทำอะไรน้องนะโตก” อ่านสายตาของหลานชายออกว่าตอนนี้จะทำอะไร ส่วนหงส์หยกก็แหงนเงยขึ้นสบดวงตาสีเหล็กกล้าของอีกฝ่ายก่อนจะเอ่ยขอตัว        “หยกขอตัวก่อนนะคะคุณย่า คุณโตก” พูดจบก็ลุกขึ้นจะเดินออกไป แต่ยังไม่ทันได้ก้าวเดินก็ถูกรวบร่างอย่างรวดเร็วขึ้นพาดไหล่หนา        ว้าย!        “เนี่ยแหละแม่ของเหลนย่า คนนี้สะอาดแน่ครับย่า และคงเป็นแม่ที่ดีของเหลนย่าได้ดีเชียวแหละ แต่โตกจะไม่แต่งงาน” เขาลุกขึ้นรวดเร็วไปตวัดรวบร่างน้อยขึ้นอุ้มพาดไหล่โดยไม่สนใจอาการดิ้นรนของคนตัวเล็กบนไหล่และคำทัดทานของย่า        “ปล่อยน้องลงเดี๋ยวนี้นะตาโตก”        “ปล่อยหยกลงเถอะค่ะคุณโตก”        หึหึ