ทำให้ฟรี

1235 คำ

ตอนที่7 หิวนม “แกนี่ชักจะเหลวแหลกใหญ่แล้วนะ บ้านช่องไม่กลับ” “เรื่องเดียวใช่มั้ยคะที่จะพูด” “แกอย่าปีกล้าให้มันมากนะพิม” พิมประภากำมือถือที่ยังคาสายพ่อของเธอแน่น หากเขาไม่ใช่พ่อเธอคงสวนกลับด้วยวาจาสุดเจ็บแสบไปแล้ว “แค่นี้นะคะ” “แม่แกมันเลี้ยงลูกให้เสียคน” “พ่อก็ดีแต่โทษคนอื่น” กลายเป็นเธอที่กดตัดสายก่อนจะพูดในสิ่งที่ไม่ควรออกมา ความสัมพันธ์พ่อลูกไม่ดีเหมือนบ้านอื่นตั้งแต่วันที่เขาทำร้ายแม่ต่อหน้าต่อตาของเธอด้วยเหตุผลที่ว่าแม่ไประรานเมียน้อยของเขา เธอเกลียดภาพทรงจำนั้นสุดหัวใจ “เราไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึงนะพิม” “จ้ะ” เพราะห้องน้ำไม่ได้อยู่ไกลจากที่นี่เท่าไรนักเธอจึงไม่ได้ไปกับรินรดา แต่เพียงเสี้ยววินาทีที่นั่งข้าง ๆ เธอก็มีคนมานั่งลงแทน “หนีกลับทำไม” “พิมวางเงินไว้ให้พี่วายุแล้ว” วายุดุนลิ้นดันกระพุ้งแก้มเมื่อเจอคำตอบของเธอที่เหมือนไม้ฟาดเข้ากลางหน้าแต่สีหน้าดูหยิ่งของเธ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม