โหง่วเฮ้งดี
478 คำ
ตอนที่ 6
“อืม..ก็ประมาณนั้น” กันตธีร์ตอบเพื่อน
“เสียดาย! เป็นฉันหน่อยไม่ได้” สุเจนอุทานด้วยความอิจฉา
“เฮ่ย ช่างมันเหอะ มันหล่อเลือกได้ มันไม่เอาก็ดีแล้ว สาว ๆ พวกนั้นจะได้เหลือ ๆ มาถึงพวกเราบ้าง ฮ่า ๆ” ปวินพูดจบก็หัวเราะออกมาอย่างเฮฮา
“แล้วแกล่ะ ไอ้เจน ชอบผู้หญิงแบบไหน” ปวินถามเพื่อน
“ชอบผู้หญิงแบบแรด ๆ โว้ย!..จีบง่ายดี” เสียงของสุเจนตอบเพื่อนดังลั่น
“แล้วแกละไอ้กร ชอบประมาณไหนวะ” ปวินหันไปถามเพื่อนอีกคน
“ชอบแบบอวบอึ๋มว่ะ” ศุภกรพูดสวนขึ้นมา ท่ามกลางเสียงหัวเราะและเสียงเพลงที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ แล้วหนุ่มสาวในผับก็ออกไปเต้นกันอย่างเมามัน
“แล้วแกละ...ไอ้วิน ชอบประมาณไหน” กันตธีร์ถามปวินบ้าง เมื่อปวินไล่ถามเพื่อนทุกคนจนครบ
“ไม่เน้นสวยมาก แต่ท่ายากต้องเยอะ ฮ่า ๆ ๆ” ปวินพูดไปหัวเราะไป
“จะจีบใครก็แล้วแต่พวกแกเลย ยังไงคืนนี้ฉันขอนั่งดื่มดีกว่า แล้วก็ระวังไปเจอผัวเค้าล่ะ” กันตธีร์เอ่ยเตือนเพื่อน ๆ ของเขา
“ผัวไม่มาก็แสดงว่าผัวไม่มี เราไม่ได้พาไปบ้านเค้าสักหน่อย จบแล้วก็แยกย้าย” ปวินบอกเพื่อน
“ระวัง!!!..ถ้าผัวจับได้จะซวยเอา ดูให้ดี ๆ ก็แล้วกัน” กันตธีร์เตือนเพื่อน
สักพักใหญ่ ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง เดินเข้ามาในผับพร้อมกับเพื่อน ๆ ของเธออีกสองคน แต่ว่าเธอโดดเด่นกว่าเพื่อน ๆ จนเสียงเฮฮาครึกครื้นดังขึ้นที่โต๊ะของพวกเขา
“โห่ แซ่บว่ะ ทั้งขาว ทั้งอวบเลย” ศุภกรพูดขึ้นเพราะเจอหญิงที่ตรงสเปค
“โห!....โหง่วเฮ้งโคตรดีเลยวะ” สุเจนเอ่ยขึ้นบ้าง
“โหง่วเฮ้งของแกคือตรงไหนวะ” ศุภกรเอ่ยถามสุเจน
“ก็ตรงไอ้นั่นแหละ แมร่งยิ้มมาเชียว” สุเจนพูดไปหัวเราะไป
จากนั้นทุกคนจึงรีบหันไปมองที่หว่างขาของสาวร่างอวบคนนั้น
“เป็นไง เห็นมั้ยว่าอวบอิ่มแค่ไหน แบบนี้แหละที่แม่ฉันบอกว่าโหงวเฮ้งของผู้หญิงมีอันจะกิน” สุเจนพูดขึ้นด้วยความภูมิใจ
“คือเป้าต้องยิ้ม..ใช่ป่ะ” ปวินพูดสวนขึ้นมาเพื่อพยายามให้เพื่อน ๆ เห็นภาพ
“เอ้อ!!!” สุเจนเอ่ยตอบและพยักหน้าบอกเพื่อนแข่งกับเสียงที่เพลงที่ดังกึกก้อง
“แล้วพวกแกไม่สังเกตบ้างหรือว่า ผู้หญิงที่พวกแกพูดถึงน่ะ คือคุณบัวบุษยา ลูกสาวท่านประธาน” กันตธีร์บอกกับทุกคน
“เอ่อ..ใช่ว่ะ” เมื่อแสงไฟสาดส่องที่ใบหน้าสวยทุกคนก็ร้องอ๋อ..ทันที ก่อนจะเลิกล้มความตั้งใจที่จะเดินเข้าไปจีบเธอ
- ผู้เขียน
