เมียพี่ชาย

ขอให้น้องช่วยพี่ชายบ้าง

พี่ชายเปลี่ยนเรื่องอีกแล้วเพราะตัวเขาเองนั้นไม่สนใจกรอบศีลธรรมที่น้องสาวกังวลนักหนา เขาเพียงมอบความสุขให้น้องสาว และในเมื่อน้องสาวเขาชอบเขาก็จะทำให้เธออีก แม้จะเป็นการทรมานตัวเองไปด้วยก็ตาม

วินธนัยลุกจากเตียงถอดเสื้อผ้าตัวเองออกโดยไม่แคร์สายตาที่มองตามของน้องสาวเลย เมื่อกางเกงนอนถูกรูดลงความเป็นชายก็ชูผงาด รมิดาที่เห็นเข้าอย่างจังถึงกับนิ่งค้างทำอะไรไม่ถูกจนกระทั่งพี่ชายเดินเข้ามาใกล้และช้อนตัวเธอขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไป เขาเปิดฝักบัวให้สายน้ำอุ่นรินรดร่างเปล่าเปลือยของทั้งคู่ แต่ทว่าสายน้ำไม่อาจช่วยดับอารมณ์ปรารถนาของเขาได้เลย น้องชายยังคงตื่นพร้อมรบอยู่อย่างนั้น เขาพยายามไม่แยแสแล้วหันไปกดครีมอาบน้ำจากขวดมาถูลงบนเรือนร่างบอบบางของน้องสาว

“พี่วิน น้องหมิงอาบเองได้ค่ะ” น้องสาวละล่ำละลักบอก

“น้องหมิงช่วยถูหลังให้พี่ด้วยครับ” พี่ชายก็ไม่ฟังอะไรอีกตามเคย

น้องสาวเลยต้องจำใจทำตามที่พี่บอก ทันทีที่สัมผัสไปยังผิวกายของพี่ชายรมิดารู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่ง พี่ชายเธอมีรูปร่างที่ดีมาก มือเล็กของเธอจากที่ถูบริเวณแผ่นหลังกว้างเผลอลูบไปตามกล้ามเนื้อจากบ่าไล่ลงมาถึงแขนแล้วลูบวนอยู่อย่างนั้น การที่น้องสาวทำอย่างนี้ทำให้พี่ชายกลั้นอารมณ์แทบไม่ไหว เมื่อลูบไล้จนเพลินอยู่ ๆ พี่ชายก็หันกลับมา รมิดาปะทะเข้ากับส่วนที่แข็งแกร่งที่สุดด้านหน้าอย่างจัง

สาวน้อยที่เพิ่งเคยเห็นอวัยวะของบุรุษเพศจริง ๆ ชัด ๆ ครั้งแรกย่อมต้องมีความสงสัยใคร่รู้เป็นธรรมดา

“พี่วิน...เอ่อ...พี่วิน...” น้องสาวตะกุกตะกัก อยากถามแต่ก็ไม่กล้า และไม่รู้จะถามอย่างไร พี่ชายก็เงียบรอให้เธอถามออกมาอย่างใจเย็น

“พี่วิน เอ่อ...มี...เอ่อ...กำลังรู้สึกใช่ไหมคะ” ในที่สุดก็ถามออกไปแล้ว

“ครับ” เป็นคำตอบรับที่สั้นอีกตามเคย

รมิดาไม่ได้เดียงสาขนาดไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร เธอทำท่าเหมือนครุ่นคิดอะไรอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจ ในเมื่อพี่ชายมอบความสุขให้เธอถึงสองครั้งสองคราโดยไม่รังเกียจ ดังนั้น...

“พี่วินคะ ขอให้หมิงช่วยพี่วินบ้างได้ไหมคะ”

“ไม่เป็นไรครับ พี่ทนได้” พี่ชายตอบออกไปแบบนั้น แต่ในใจเขาตอนนี้อยากจะจับเจ้าน้องชายตัวดีกระแทกเข้าออกในตัวของน้องสาวแรง ๆ แทบเป็นบ้า

“ขอให้หมิงช่วยนะคะ หมิงพอรู้มาว่าเวลาที่ผู้ชายมีอารมณ์แล้วไม่ได้ปลดปล่อยมันจะทรมาน หมิงอยากช่วยพี่วินบ้าง แต่หมิง...ทำไม่เป็น” ขณะที่พูดน้องสาวได้แต่มองที่อกแกร่งของพี่ชาย ไม่กล้าสบตา และยิ่งไม่กล้าก้มหน้าด้วย

“พี่ทนได้ครับ” ได้ยินพี่ชายพูดอย่างนี้น้องสาวยิ่งซึ้งใจ เขาจะปลดปล่อยกับเธอก็ได้แต่เขายังอดทน ทำให้คนเป็นน้องยิ่งรู้สึกผิดว่าตัวเองเห็นแก่ตัว

“หมิงอยากช่วยพี่วินค่ะ” เธอเอ่ยเหมือนคนได้ตัดสินใจแล้ว

รมิดาเอื้อมมือไปคว้าเจ้าสิ่งนั้นไว้แม้ในใจจะสุดแสนประหม่า เธอรู้สึกเหมือนต้องของร้อน อาวุธของพี่ชายเธอนั้นแข็งแกร่งและใหญ่จนมือของเธอกำไม่รอบ แม้ไม่เคยแต่โดยสัญชาตญาณรมิดาจัดการลูบไล้ปลายหัวหยักบานเบา ๆ เธอรู้สึกว่ามันผงกหัวรับสัมผัสเธอด้วย ความอัศจรรย์ใจนี้ล่อลวงให้เธอเริ่มเล่นกับมันมากขึ้น จากลูบไล้เพียงส่วนหัว รมิดากำมือรอบแท่งลำร้อนแล้วชักขึ้นลง

“อา... น้องหมิง” วินธนัยถึงกับทนไม่ไหวกับสัมผัสอันไร้เดียงสาของน้องสาวจนต้องครางออกมา

พอได้ยินเสียงครางอย่างพอใจของพี่ชาย รมิดายิ่งได้ใจคิดว่าเธอมาถูกทางแล้วจึงชักมือขึ้นลงเร็วขึ้น พี่ชายของเธอก็ครางออกมาดังขึ้น

“อา...ดีครับ อย่างนั้นแหละ”

คำชมของพี่ชายทำให้น้องสาวได้ใจ เธอยากทำให้พี่ชายรู้สึกดีเหมือนกับเธอ

“พี่วินชอบไหมคะ พี่วินบอกหมิงทีว่าต้องทำอย่างไรอีก”

“น้องหมิงชอบกินไอติมมั้ยครับ”

การที่พี่ชายถามเช่นนี้ น้องสาวก็เข้าใจดี จัดการอ้าปากอมแท่งไอติมเข้าไปทันที ไอติมแท่งนี้ไม่ได้เย็นเป็นน้ำแข็งแต่มันกลับร้อนแผดเผา ความรู้สึกในปากของน้องสาวทำให้พี่ชายจินตนาว่าตัวเองกำลังอยู่ในโพรงสาว เขาอยากจะกระแทกกระทั้นแต่ต้องอดทนไว้ให้น้องสาวได้เรียนรู้งานด้วยตนเองเสียก่อน

“อา...ดีมาครับ คนเก่ง” เขาเอ่ยชมแล้วลูบหัวน้องสาว

รมิดาคายเจ้าแท่งเหล็กร้อนออกแล้วเริ่มดูดเลียไปทั่วลำนึกถึงว่ามันเป็นแท่งไอติมแสนอร่อยแล้วเธอจะจัดการกับมันอย่างไร คราแรกลิ้นเล็กเล็มเลียปัดป่ายไปที่ส่วนหัวบานสีม่วงแล้วค่อย ๆ ไล่เลียลงมาจนถึงโคน เธอทำสลับไปทาอยู่อย่างนั้นสร้างความเสียวสยิวให้กับผู้เป็นพี่ชายยิ่ง

“อืม...ดีมากครับ เก่งมาก” พี่ชายครางต่ำพลางเอ่ยชมไปด้วย

“อ้าปากครับน้องหมิง”

วินธนัยสั่งน้องสาวและเธอก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ทันทีที่ปากเล็กเปิดออก แท่งลำใหญ่ก็ถูกกระเด้าเข้าไปทันที มันคับแน่นปากไปหมดแถมยังจุกถึงคออีกด้วย วินธนัยชักลำเข้าออกช้า ๆ เพื่อให้น้องสาวได้ลิ้มรสมันได้ถนัดถนี่

“น้องหมิงดูดพี่ทีครับ” พี่ชายสั่งสอนเพิ่ม

รมิดาจึงดูดแท่งลำของพี่ชายในขณะที่เขากระเด้ามันเข้าปาก

“ดีครับ ดูดแรง ๆ”

รมิดาทำตามคำขอ เธอดูดมันแรงขึ้นจนแก้มตอบ แต่เหมือนเธอจะทำได้ไม่ค่อยถนัดจึงเอามือมาจับตรงส่วนโคนแล้วรูดขึ้นลงไปด้วย การทำเช่นนี้ของเธอถึงกลับเรียกเสียงครางของพี่ชายได้

“ดีมากครับ อา...เสียวมาก”

รมิดาเริ่มเป็นงานขึ้นเรื่อย ๆ ตอนนี้พี่ชายของเธอเพียงยืนเฉย ๆ แล้วประคองศีรษะของน้องสาวเอาไว้เท่านั้น รมิดาผงกหัวดูดกินไอติมแท่งร้อนอย่างหลงใหล

“อา...เสียว...พี่ทนไม่ไหวแล้วน้องหมิง”

พี่ชายครางด้วยความเสียวซ่านกับสิ่งที่น้องสาวหัวไวทำให้จนเขาทนไม่ไหว ยึดศีรษะของน้องสาวไว้แน่น ครานี้เขากระแทกแท่งลำเข้าออกอย่างเร็วและแรง จังหวะกระชั้นถี่ยิบ เร็วขึ้น แรงขึ้น จนมันจุกลำคอไปหมด

“อ๊าก...”

เสียงครางลั่นครั้งสุดท้าย พี่ชายชักลำออกมาแล้วฉีดพุ่งของเหลวสีขาวขุ่นเต็มใบหน้าของน้องสาว มันมากเสียจนบางส่วนไหลย้อยลงมาตามลำคอและระหว่างสองเต้าอวบ ภาพที่เห็นช่างเซ็กซี่ยั่วยวนเสียจนเขาอยากจะจัดอีกสักยก

รมิดาที่ตกใจกับการที่ถูกบางอย่างฉีดพ่นใส่หน้าจึงยกมือปาดดู เธอรู้ว่ามันคืออะไรแม้จะเพิ่งเคยเห็นของจริง ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเธอจึงพิจารณาน้ำเหนียวหนึบที่ติดอยู่ปลายนิ้วเธอ พี่ชายเห็นดังนั้นจึงจับมือเธอยกขึ้น

“อ้าปากสิครับ” เขาสั่ง เมื่อน้องสาวทำตามเขาก็เอามือข้างนั้นของเธอเข้าไปในปาก

“ลองชิมดู น้องหมิงชอบมั้ยครับ”

รสชาติแรกคือความเค็มแปร่ง ๆ บวกกับกลิ่นคาวของความเป็นชาย มันไม่เหม็น ทว่ามันกลับกระตุ้นอารมณ์บางอย่างที่ทำให้ลมหายใจติดขัดขึ้นมาเสียดื้อ ๆ รมิดาไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเธอชอบมัน

พี่ชายละมือของตนออกแล้ว แต่น้องสาวยังคงดูดเลียนิ้วของตัวเองที่เปรอะคราบน้ำรักของพี่ชายอย่างเอร็ดอร่อย กิริยาของเธอช่างยั่วให้พี่ชายอยากจะแตกในปากให้เธอดื่มกินให้เต็มที่ เมื่อดูดนิ้วจนเกลี้ยงน้องสาวจึงหันมาถามพี่ชายอย่างเขินอาย

“พี่วิน...เอ่อ...มีความสุขมั้ยไหมคะ”

“พี่มีความสุขมากครับ ขอบคุณนะครับน้องหมิง แล้วก็ขอโทษที่ทำให้เลอะเทอะไปหมด มาพี่อาบน้ำให้” พี่ชายตอบ

“ไม่เป็นไรค่ะพี่วิน ที่จริงพี่วินจะ...เอ่อ...ปล่อยข้างในก็ได้ ถ้ามันจะทำให้พี่วินมีความสุขมากกว่านี้” น้องสาวเสนอ

“พี่เกรงว่าน้องหมิงจะไม่ชอบ” แม้ปากจะบอกปัดแต่ในใจผู้เป็นพี่ชายนั้นลิงโลดไปแล้ว

“พี่วินยังกินของหมิงได้ ทำไมหมิงจะทำให้พี่วินบ้างไม่ได้ล่ะคะ” เธออยากตอบแทนพี่ชายบ้าง

“แล้วหมิงกล้ากินหรือไง” พี่ชายถามกลับ

“หมิงกินได้ เพียงแต่... “ น้องสาวลังเลไม่กล้าพูด

“อะไรครับ” เขาอยากรู้

“พอหมิงกินแล้วแบบว่า...คือ...ใจมันเต้นแรงยังไงก็ไม่รู้" รมิดาพยายามพูดเลี่ยง เธอไม่กล้าบอกว่า รสชาติและกลิ่นของมันทำให้เธอเกิดอารมณ์

“แล้วชอบมั้ยครับ” คำตอบของน้องสาวทำให้พี่ชายพอใจ

“ค่ะ” น้องสาวพยักหน้ารับแต่ก็หน้าแดงด้วยความขวยเขิน

เมื่อได้คำตอบแล้วพี่ชายจึงเริ่มอาบน้ำให้น้องสาวอีกครั้ง รมิดาพยายามห้ามแต่เขาก็ดึงดัน ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ครีมอาบน้ำไปทั่วกายสาว เมื่อมาถึงสองเต้าใหญ่ก็ลูบไล้เคล้นคลึงนานเป็นพิเศษ

“อ๊ะ” ความเสียวซ่านถูกปลุกเร้าขึ้นมาอีกครั้งในขณะที่ฝ่ามือใหญ่นวดคลึงอย่างเมามัน

“พี่วินอย่าค่ะ พะ...พอแล้ว” น้องสาวร้องห้ามเสียงกระเส่า

“ไม่ชอบหรือครับ” พี่ชายกระซิบถาม แล้วรั้งเอวบางเข้ามาแนบชิดอย่างรวดเร็วโดยมี่มือเขาวางไว้ที่สะโพกงอน

“อ๊ะ” น้องสาวอุทานด้วยความตกใจ เธอสัมผัสได้ถึงตัวตนที่ตื่นขึ้นของพี่ชายที่กำลังแข็งขึงและแนบชิดอยู่บริเวณท้องน้อยของเธอ

“พี่วิน... คือ...” เธอไม่รู้จะพูดอย่างไร

“พี่วิน...คือว่า...พี่วินต้องการให้หมิงช่วยอีกมั้ยคะ” ถามไปก็หน้าแดงไป

“ถ้าพี่บอกว่าใช่ล่ะครับ” แล้วคำตอบของพี่ชายก็ทำให้น้องสาวหน้าแดงกว่าเดิม

วินธนัยมีความสุขที่ได้แกล้งให้น้องสาวเขินอายอย่างนี้ เพราะถ้าเป็นปกติรมิดาค่อนข้างเป็นเด็กเรียนและมีความมั่นใจ แต่คงเป็นเฉพาะเรื่องนี้ที่ทำให้เธอเขินได้ เขายิ้มขันกับท่าทางคิดหนักของน้องสาว

“ไว้คืนนี้เราค่อยต่อกันนะครับ พี่สัญญาจะไม่ทำให้น้องหมิงเลอะเทอะแบบนี้อีกแล้ว” ขณะกล่าววิธนัยก็จ้องเข้าไปในตาน้องสาว สายตาของเขาเจือแววร้อนแรงที่ปิดไว้ไม่มิด แล้วเขายังจับมือเธอยกขึ้นส่งนิ้วชี้และนิ้วกลางเข้าปากของตัวเองและดูดเลียมันเหมือนต้องการบอกให้รู้ว่าทำไมคืนนี้รมิดาจะไม่เลอะเทอะ...

รมิดาใจเต้นแรงเมื่อคิดตามที่เขาบอก และการที่เขาทำอย่างนี้เธอรู้สึกสยิวจนขนลุกซู่ไปหมด จากนั้นการอาบน้ำก็ดำเนินไปตามปกติ มีผลัดกันถูหลังบ้างโดยไม่ได้มีกิจกรรมพิเศษเกิดขึ้นแต่อย่างใด