ตอนนี้รมิดากับวินธนัยกำลังอยู่ที่สนามบินในส่วนผู้โดยสารขาเข้าต่างประเทศ เพื่อรอรับเพื่อนชาวอเมริกันของวินธนัยที่เดินทางมาประเทศไทย รอตั้งนานก็ยังไม่เห็นว่าจะออกมาสักที รมิดาจึงหยิบมือถือขึ้นมาเล่น เธอส่งข้อความคุยกับเพื่อนสักพักแล้วก็วาง ในจังหวะที่เธอกำลังเงยหน้าขึ้นจากหน้าจอสี่เหลี่ยมในมือ สายตาเธอก็ปะทะกับหนุ่มต่างชาติคนหนึ่งซึ่งสะดุดตามาก รมิดาสังเกตดูแล้วว่าหนุ่มฝรั่งคนนี้น่าจะอายุไล่เลี่ยกับพี่ชายของเธอ เขาตัวสูงผมสีน้ำตาลอ่อนตัดสั้นแต่ดูยุ่งเล็กน้อยสวมแค่เสื้อยืดกับกางเกงยีน แต่เพียงแค่นี้เขากลับมีออร่าเปล่งประกายท่ามกลางผู้โดยสารคนอื่นที่เดินออกมาพร้อม ๆ กัน รมิดาแอบคิดเล่น ๆ ว่าเขาจะใช่เพื่อนของพี่ชายหรือเปล่า
แม้จะเป็นเด็กเรียนแต่เธอก็ไม่ได้เนิร์ดจัดขนาดไม่สนใจโลก ถ้าไม่นับความรู้สึกที่เปลี่ยนไปต่อพี่ชาย เธอยอมรับก็ได้ว่าเธอน่ะชอบฝรั่ง รมิดามองตามร่างสูงนั้นไม่วางตา แต่ทำไมเธอเห
