สองอาทิตย์ต่อมา
จากการประชุมที่มีมติเป็นเอกฉันท์ว่าต่อไปนี้เอกสารทุกฉบับอาคิระจะเป็นผู้มีอำนาจเซ็นอนุมัติเพียงคนเดียว ดังนั้นบนโต๊ะทำงานของตะวันวาดในเวลานี้จึงมีเอกสารสำคัญต่างๆ ที่เธอจะต้องเป็นคนคอยตรวจเช็กก่อนส่งถึงมือเจ้านายวางเป็นตั้ง ซึ่งงานดังกล่าวไม่ได้แตกต่างจากแผนกเดิมที่ย้ายมาเลย เพียงแต่ต้องเพิ่มความละเอียดรอบคอบให้มากขึ้นเท่านั้น เพราะไม่ใช่แค่เฉพาะแผนกจัดซื้ออย่างที่เคยทำ แต่เป็นจากทุกแผนกในบริษัท
“สวัสดีครับคุณเนย งานยุ่งมากหรือเปล่าเอ่ย”
น้ำเสียงหวานทุ้มนุ่มหูของตรีภพที่ทรุดลงนั่งตรงหน้า ไม่ได้ทำให้คนฟังเคลิบเคลิ้ม กลับสร้างความรำคาญเสียมากกว่า เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกนับจากหญิงสาวย้ายแผนกแล้วอีกฝ่ายแวะเวียนมาหา ตรีภพมักจะโทร.มานัดกินข้าวบ้าง อาสาไปส่งที่บ้านบ้างเป็นประจำ ตอบปฏิเสธไปไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง นึกว่าจะเลิกราไม่มาวุ่นวายแล้วด้วยซ้ำ แต่ก็ไม่เข็ด ยังแวะเวียนมาหา
