ชายหญิงในห้องมองหน้ากัน เสือหยุดขยับเงี่ยหูเสียงร้องโอดโอยจากด้านนอกแทบกลั้นหายใจ ปวดร้าวลำกายจนทนจะไม่ไหว แล้วบั้นท้ายชายก็ขยับรัวเพื่อไปถึงจุดหมาย เดือยเสือสั่นระริก
“แม่ค่ะพี่เสือ เกิดอะไรขึ้นกับแม่” สร้อยร้อนรน
“โอ๊ย!” เสียงยายซ้อนครางน้ำเสียงเจ็บปวด
เสือตัดใจกระชากตัวออกมาจากหญิงสาว เขาคว้าโสร่งมาสวมแล้วกระโจนออกจากห้องอย่างรวดเร็ว
“แม่ แม่เป็นอะไรครับ” เสือเข้าประคองร่างมารดาซึ่งนอนหลับตาครางอยู่กับพื้น
“อูยยย” ยายซ้อนไม่ตอบเอาแต่ครางกระทั่งสร้อยวิ่งออกมา แกจึงพูดเสียงสั่นๆ ว่าจะเป็นลม ให้สร้อยไปหยิบยาหอมมาให้
คนจะเป็นลมแต่เปล่งเสียงร้องเจ็บปวดราวกับหกล้มหรือถูกกระแทก มันเป็นความย้อนแย้งที่หนุ่มสาวไม่ทันได้นึกถึงเพราะความเป็นห่วงนั้นมีมากกว่า
“แม่ออกมาข้างนอกทำไมครับ ดึกป่านนี้แล้วทำไมยังไม่นอน” เสือมีสีหน้าวิตกกังวล
“ออกมาเป็นจระเข้ขวางมึงไงล่ะไอ้ลูกบ่าว อิๆ ทีใครทีเผือก ทีม
