13…แผนซ้อนแผน แต่แผนล่ม
เช้าวันรุ่งขึ้นที่ลานกลางบ้านมียายซ้อนและสร้อยนั่งกินอาหารเช้ากันเพียงสองคน
“เสือหิวมันก็ต้องออกไปล่าเหยื่อ คนเลี้ยงเสือต้องมีวิธีที่ทำให้เสือมันเชื่องรอคนเลี้ยงเอาเหยื่อมาป้อนมันถึงปาก”
สร้อยที่นั่งก้มหน้าไม่กล้าสบตายายซ้อนถึงกับชะงัก มือที่จับช้อนสั่นน้อยๆ เมื่อคืนเกิดเรื่องขึ้นเสียก่อนเสือก็เลยไม่ได้กินเนื้อ สัญชาติญาณของเสือเมื่อหิวก็ต้องออกไปล่าเหยื่อ มันไม่สนใจคนเลี้ยงหรอก เธอไม่มีความสามารถทำให้เสือเชื่องได้ก็ต้องปล่อยไป เมื่อได้สติสร้อยก็ลอบถอนหายใจรู้สึกโล่งขึ้น หญิงสาวยิ้มตาแป๋วฟังยายซ้อนอย่างตั้งอกตั้งใจ
“เสือตายอดตายอยากเพราะไม่มีเหยื่อให้กินพอจะเข้าใจหรอกนะว่ามันหิว โยนชิ้นเนื้อให้มันกินก็จบ แต่เสือตะกละกินไม่รู้จักอิ่มนี่สิเราต้องทำยังไง เลี้ยงยังไงถึงให้เชื่อง ให้มันซื่อสัตย์ต่อเจ้าของ สร้อยว่าไงลูก มีความคิดดีๆ จะแนะนำแม่ไหม”
ยายซ้อนสร้า
