บทที่ 9/2
ซ่งรุ่ยหยางกำมือแน่นยามที่ได้รับรายงานว่าหูหลินเอ๋อร์เผลอเข้าไปในเขตหวงห้ามและยามนี้ท่านหมอจ้าวไม่อนุญาตให้นางออกมา ในใจของเขาพลันถูกโทสะเข้าครอบงำใบหน้าเขียวคล้ำเอ่ยเสียงลอดไรฟัน
“จื่อรั่วพาข้าไปที่เขตหวงห้าม ข้าจะไปพานางกลับออกมา”
หูหลินเอ๋อร์เป็นคนของเขาหากเขาไม่อนุญาต ผู้ใดก็ไม่อาจกักขังนางเอาไว้ได้
..........................................................................................
จ้าวซิ่นเลอมองน้ำประหลาดตรงหน้า คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันแน่น หวังเหม่ยหลินยิ้มเล็กน้อยก่อนส่งให้เขาลองดื่ม ยามที่ท่านหมอจ้าวดื่มเข้าไปแล้วคิ้วที่ขมวดแน่นก็ขมวดเข้าหากันหนักกว่าเดิม
“นี่คือชาอะไร รสชาติประหลาดนักคล้ายกับ... เกลือผสมน้ำตาล”
หวังเหม่ยหลินยิ้มกว้าง ท่านหมอจ้าวช่างมีประสาทสัมผัสในการรับรสได้ดียิ่งนัก สิ่งที่นางให้เขาดื่มเมื่อครู่คือน้ำเกลือแร่แบบทำเอง แม้ประสิทธิภาพไม่ดีเช่นผ
