ไม่ถนอมสักนิด2

1263 คำ
ตุ้บ!! ร่างของหมอพุฒตาลถูกผลักลงที่เตียงนอนอย่างแรง "ร่านนักใช่ไหม! เห็นผู้ชายไม่ได้อ่อยไปทั่ว เดี๋ยวผัวคนนี้จะทำให้มันหายคัน!!..” เตชินพูดพร้อมทั้งโน้มตัวลงนั่งคร่อมร่างหมอสาวเอาไว้ ก่อนจะค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อของเธอออกทีละเม็ดอย่างใจเย็น ไม่นานร่างบางของหมอสาวก็เปลือยเปล่า ปราศจากเสื้อผ้าอาภรณ์ใดๆ ทั้งสิ้น รวมทั้งตัวของชายหนุ่มเองก็ถูกเขาปลดเปลื้องทิ้งรวมกันไปกองที่พื้น เขาเล้าโลมอย่างเมามันและบ้าคลั่ง ทั้งกัดทั้งดูดไปทั่วร่างเล็กราวกับว่าชายที่ขาดในรสสวาท จากหญิงสาวมาเป็นแรมปี ร่างกายของเธอบอบช้ำไปด้วยน้ำมือของชายร่างกายกำยำ ที่ไม่ปราณีหรือถนอมเนื้อหนังของเธอเลยสักนิด มิหนำซ้ำเขายังกระแทกท่อนเอ็นลำเขื่องนั่น เข้ามาอย่างแรงจนมิดลำ ความเสียวซ่านที่กระสันเกิดขึ้นกับเขาเพียงฝ่ายเดียว พรึ่บ!! “โอ๊ย!..” เสียงร้องที่เปล่งออกมาจากปากของหญิงสาว เมื่อเขาเสียบท่อนเอ็นลงมาอย่างไม่สะทกสะท้าน ต่อเสียงร้องที่เจ็บปวดของเธอเลยแม้แต่น้อย “อืม~อ้าส~ซี้ดด!” ตรั่บ! ตรั่บ! ตรั่บ! “อืมม!..ฟิตมาก” เสียงครางที่แหบพร่าปนกระเส่า เมามันกับกามารมณ์ ที่ได้ปลดปล่อยกับหญิงร่างเล็ก ซึ่งขึ้นชื่อว่าภรรยาอย่างชอบธรรม จนลืมนึกไปว่าเธอก็มีชีวิตและหัวใจ มีเลือดมีเนื้อที่เจ็บได้ร้องไห้เป็น “อ๊ะ อ๊า~ซรี๊ด..ดีมากหมอ” เตชินยังคงพึงพอใจ กับการได้ทำอย่างถึงใจ ในขณะที่หมอสาวนั้นเจ็บจนจุก ตรั่บ! ตรั่บ! ตรั่บ! เขายังคงซอยสะโพกขึ้นลงถี่ๆ มือทั้งสองยังคงเคล้าคลึงกับอกสวยได้รูป สลับกับปากที่ดูดยอดถันชูชันนั่นไปมา ก่อนจะใช้ลิ้นเลียแตะกระหวัดที่เม็ดอมชมพู อมดูดแล้วกัดเบาๆ “อืม!..” เสียงครางในลำคอของชายหนุ่ม โดยไม่ได้สนใจใยดีต่อร่างเพรียว ที่นอนให้เขาตักตวงเอาความสาวไปจากเธอให้เพียงพอ สมกับเงินตราที่เขาซื้อมา หากเธอไม่ตายก่อนเขาคงใช้มันจนคุ้มค่า กับราคาที่แพงลิ่ว นี่สินะที่เขาเรียกว่าตายทั้งเป็น เมื่อต้องใช้ร่างกายมาบำเรอปรนเปรอให้กับคนไม่รู้จักพออย่างเตชิน เขาจะมีสำนึกบ้างไหม เมื่อเธอจะทนเขาได้อีกนานเท่าไหร่ หรือเขาต้องการให้เธอทนไม่ได้ นั่นคือสิ่งที่หมอสาวกำลังคิด ขณะที่ร่างกายถูกเขาย่ำยีไม่เหลือชิ้นดีในเวลานี้ “อืม~อ้า แน่นแบบนี้ กว่าผมจะเบื่อ ไอ้หมอนั่นมันคงจะไม่เอาคุณแน่ ผมจะจัดให้โบ๋เลยคอยดู!” เตชินโยกสะโพกสอบเข้าออกถี่ๆ พร้อมกับเสียงพูดเล็ดไรฟันออกมา “อ้า~โอ้วว..มันตอดดีจัง อ้า อ๊า” ชายร่างบึกบึนยังคงไม่หยุด ไม่รู้ว่าเขาไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน สะโพกหนายังคงทำงานเป็นจังหวะขึ้นลงสม่ำเสมอ ก่อนจะถี่ขึ้นเรื่อยๆ จนร่างของหมอสาวกระเพื่อมสั่นสะเทือนขึ้นลงตามแรงกระแทกของสะโพกเตชิน “อ้า ถ่างขาออกแล้วยกขาขึ้น” เตชินสั่งหมอสาวออกไป ในขณะที่เธอนั้นไม่ได้เป็นใจกับเขาเลย "ไม่!..” คำปฏิเสธของหมอสาวไม่มีผลใดๆ ทั้งสิ้น เมื่อเขาจัดการถ่างขาเธอออก แล้วเสียบท่อนเอ็นนั่นเข้าไป ก่อนจะยกขาเรียวพาดบ่าแล้วกระแทกลงไปอย่างไม่ยั้งจนมิดลำ พรึ่บ! "โอ๊ะ!โอ๊ย! ฉันเจ็บ!" พรึ่บ! กึก! “กรี๊ด!..คนเลว!” หมอสาวร้องออกมาสุดเสียง พร้อมกับคำก่นด่า เมื่อรู้สึกถึงความคับแน่นและเจ็บแปลบจนถึงท้องน้อย จากแรงกระแทกของเตชิน ที่เขานั้นได้ดันท่อนเอ็นเข้ามา ในร่องสวาทของเธอจนมิดลำครั้งแล้วครั้งเล่า ตรั่บ! ตรั่บ! ตรั่บ! “อืม~อ้าส!..ฟิตมาก คุณก็มีดีแค่ใหม่และสด!” เขายังคงดำเนินกิจกรรมไปอย่างต่อเนื่อง ราวกับว่าเธอเป็นเพียงแค่หุ่น ให้เอาไว้ระบาย น้ำตาของหมอสาวค่อยๆ ไหลออกมาด้วยความเจ็บปวดทั้งกายและใจ เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าชีวิตนี้ จะต้องมาเจออะไรแบบนี้ แบบที่สามีกระทำต่อผู้หญิงที่ชื่อว่าภรรยา การกระทำของเขาไม่ต่างจากสัตว์นรกดีๆ นี่เอง เขาทำกับเธอไม่หยุดอย่างไม่เบาแรง ไม่ถนอมน้ำใจไม่รู้ว่าต่อไปเธอจะเจออะไรบ้าง หมอสาวได้แต่หวังว่า เขาคงไม่ทำกับเธอเหมือนกับเคสที่เธอเคยรักษา ผู้หญิงที่ถูกสามีทารุณกรรมทางเพศ ซึ่งพวกเธอบอบช้ำทั้งร่างกายและจิตใจ กว่าจะผ่านมันไปได้ต้องใช้เวลาเยียวยาเนิ่นนาน ตรั่บ! ตรั่บ! ตรั่บ! สะโพกหนายังคงทำงานไม่หยุด มือสองข้างคลำลงที่สองเต้าบีบเคล้นไปมาอย่างมันมือ “อ๊ะ~อ๊ะ~อ้า จะแตกแล้วแน่นมาก” ชายร่างบึกบึนเริ่มกระตุกเกร็ง เมื่อถึงจุดที่สุขสม น้ำขุ่นจากท่อนเอ็นพุ่งเข้าไปในช่องแคบกลีบกุหลาบงามทุกหยดอย่าง ล้ำลึกจนวูบไหวไปทั่วท้องน้อย ซึ่งเขาได้ฝากฝังทุกหยาดหยด จุดกำเนิดของชีวิตไว้ภายในจนสิ้น “อืม~อ้า รู้สึกดีจัง อื้ม!” เสียงเตชินสบถออกมา ในขณะที่หมอพุฒตาลยังคงนอนนิ่ง เมื่อเตชินเสร็จกิจดังที่หมาย เขานอนลงข้างๆ หมอสาวอย่างไม่ไยดีกับร่างเปลือยเปล่า ทั้งที่มันโชว์หราให้เห็นทุกซอกทุกมุม หมอสาวพยายามคิดว่าเขาคือผู้ป่วยคนหนึ่ง เพื่อไม่ให้ตัวเองคิดมาก เมื่อเขาไม่อายเธอก็ไม่จำเป็นที่จะต้องอายเหมือนกัน ผู้ชายอย่างเขาบางครั้งก็ควรใช้มาตรการตาต่อตาฟันต่อฟันบ้าง จะได้ไม่ตกเป็นเบี้ยล่างของเขาตลอดไป แพทย์หญิงค่อยๆ ลุกอย่างทุลักทุเล ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำชำระล้างร่างกาย เธอเปิดฝักบัวให้น้ำไหลผ่าน ก่อนจะบีบครีมอาบน้ำถูฟอกไปทั้งร่าง กระจกที่สะท้อนมารอยฟันขบกัดรอยดูดที่เขียวเป็นจ้ำๆ อยู่เต็มซอกคอและเนินอก ทำให้หมอพุฒตาลใช้มือทั้งสองข้างถูขัดไปมาครั้งแล้วครั้งเล่า เพื่อให้มันหมดไปจากร่างกายของเธอ ที่เคยขาวสะอาดสะอ้านเวลานี้กลับเต็มไปด้วยรอยช้ำ สองครั้งกับการมีเพศสัมพันธ์ ที่ไม่ได้ป้องกัน แน่นอนหมอพุฒตาลตั้งใจที่จะไม่ป้องกัน เมื่อมารดาของเตชินได้ขอร้องเธอเอาไว้ นางอยากมีหลาน เพราะนีน่าไม่สามารถมีลูกได้ เตชิตเองก็อยากมีเขาเป็นผู้ชายที่ดีมีความรับผิดชอบสูง ผิดกับเตชินราวฟ้ากับเหว พี่น้องสายเลือดเดียวกันแต่กลับต่างกันในทุกด้าน แต่เตชิตกลับเลือกที่จะถนอมน้ำใจนีน่า เมื่อเธอมีลูกไม่ได้เขาก็ไม่บังคับและไม่คาดหวัง คอยให้กำลังใจเธอสารพัด ความอบอุ่นของเตชิต ทำให้สาวๆ หลายคนจ้องที่จะจับเขา แต่ชายหนุ่มกลับเมินเฉย เมื่อเขามีภรรยาแล้วก็ไม่คิดที่จะมีใครอื่น ผิดกับเตชินที่กินไม่เลือก พร้อมที่จะเปย์ผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาในชีวิต
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม