ตอนที่ 4 คุย
1649 คำ
บ่ายวันนั้นเพียงรักออกไปนั่งเล่นกับป้าหลังปิดร้านตามปกติ เธอเป็นคนที่ไม่เคยเปิดเสียงโทรศัพท์เลย จึงไม่ค่อยรู้ว่ามีคนโทรมา นอกจากเธอเห็นแล้วเธอจะโทรกลับเสียเอง
‘สายที่ไม่ได้รับ’
‘ว่า…..’
มือเล็กหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู หลังจากนั่งคุยกับป้าได้สักพัก เพราะเธอคุยกับเพื่อนรักของเธอค้างไว้อยู่ แต่เห็นสายที่ไม่ได้รับของกิตติธร จึงตอบกลับไป
‘สายที่ไม่ได้รับ’ เขาโทรมาแทบจะทันที ที่เห็นหญิงสาวตอบกลับ
‘…..อ้าว ไม่รับ’
‘อยู่ข้างนอก มีอะไร ออกมาเม้าอยู่ข้างนอก’
เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มอ่านแล้วเงียบไป หญิงสาวจึงใช้เวลานั่งเล่นอยู่กับป้า พอบ่ายก็พากันเข้าบ้านและหญิงสาวก็กลับมานั่งทำงานต่อจนเย็น เธอจึงเก็บข้าวของเตรียมขึ้นบ้าน
‘หนูรัก ยังไง ไปเปล่า’ มือเล็กหยิบโทรศัพท์มากดดูไลน์ที่มีการแจ้งเตือนขึ้นมา
‘อย่าหาตรีนมาให้ดิ ปั๊ดโถ่วววว’
‘55555’
‘-___-’
‘เค ไม่ก็ไม่’
‘ยังไม่อยากโดนตรีน แหม่ ทำอย่างกับไม่รู้จักนิสัยเจ้งั้นแหละ’
‘ไม่ว่าแล้วเดี๋ยวนี้’ เพียงรักขมวดคิ้วเมื่อเห็นสิ่งที่เขาตอบมา จะทำใจปล่อยได้จริงเหรอ เรื่องแบบนี้ ไม่น่าใช่…..
‘ถ้าข้างนอกคงไม่ว่าไง แต่นี่ญาติเลยนะ’ หญิงสาวตอบพลางครุ่นคิด
‘แล้วแต่คนสวยละกัน’
‘อย่าประชดดิ’
‘ไม่ได้ประชด รักว่าไงก็ว่าตามนั้นแหละ’
‘จะตายหมู่ไหมเนี่ย’
‘ไม่ แน่นอน’
‘จะพาไปนั่งรถเล่นอ้อมใหญ่ เพราะจะไปเอาของ’
‘เชื่อตายล่ะ สาบานป้ะ ว่าไม่อย่างอื่น’ หญิงสาวตอบเขาไปอย่างรู้ทัน
‘อะ ไม่ ถ้ารักว่าไม่ก็ไม่’
‘สาธุ จะรอดู’
‘จริง ตามคนสวยเลย ว่าไงก็ตามนั้น’
‘เอาน่า ก็แสบพอตัว 5555’
‘ไปได้เปล่าจ๊ะ…..อะไรแสบหว่า งง…..อยู่กับใครนิ’
‘คือไร วันนี้เหรอ’ หญิงสาวตอบกลับคำถามที่เขาถามว่าไปได้ไหม สีหน้าครุ่นคิดหนัก
‘จ้ะ’
‘วันนี้ไม่น่าได้’
‘นี่อยู่กับใคร’
‘น้าอยู่ข้างบน ป้าอยู่ในห้องข้างล่าง’
‘อ่อ ตัวเองอยู่ไหน’ เพียงรักสะอึกไปเล็กน้อย เมื่อเห็นสรรพนามที่เขาใช้เรียกแทนตัวเธอ
ยังไม่ทันที่เพียงรักจะทันได้พิมพ์ตอบ ก็มีเสียงแมวฟัดกันสนั่น ตามด้วยเสียงกระดิ่ง หญิงสาวถอนหายใจพลางกลอกตาไปมา
‘เก็บแมวเข้าบ้านด้วย ออกมาไล่ฟัดลูกแมวอีกแล้ว’
‘อ้าว อีกแล้วเหรอ’
‘อือ’
‘โทรได้ไหม’ ชายหนุ่มพิมพ์มา เพียงรักเงียบไปสักพัก เพราะออกไปดูแมว จึงไม่ทันเห็นที่เขาถามมา ก่อนจะกลับมาดูโทรศัพท์ เขาก็พิมพ์อย่างอื่นมาแล้ว เธอจึงไม่ได้ตอบเขา
‘อาบน้ำได้แล้ว หนาวแล้ว’
‘อาบเสร็จแล้วเหอะ นุ่งผ้าอาบข้างนอกทุกวันอะ 55555’
‘อาบไหน ขอพิกัด 555’
‘หายอีก’ กิตติธรส่งย้ำมา เมื่อหญิงสาวตอบไม่ทันใจเขา
‘บ้าบอ บ้านฝั่งนี้เห็นทุกวันเลยมั้ง 5555’
‘หะ’
‘55555’
‘รับสาย’ ชายหนุ่มโทรคุยกับหญิงสาวเพียงครู่เดียวก็วางสายไป
เมื่อเพียงรักเห็นว่าเขาวางสายแล้วเงียบไป จึงเตรียมแต่งตัว เพราะตอนที่เขาโทรมา เธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จ และกำลังนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่ อันที่จริง เธอกับเขาคุยกันเกือบจะทุกชั่วโมงก็ว่าได้ เขาทักมาหาเธอจนตัวเธอเองยังขำ ออกจะแปลกใจด้วยซ้ำ ว่าเขาคุยได้ยังไง
บ้านของเพียงรักเป็นบ้านไม้ยกใต้ถุน เป็นบ้านเก่าที่รอเวลาปลูกใหม่ เมื่อตอนกลับมาอยู่บ้านแรกๆ เธอเอาข้าวของทุกอย่างรวมทั้งเสื้อผ้าไว้ข้างบน แต่ด้วยความที่ห้องน้ำ และลานซักล้างอยู่ด้านหลังบ้าน เธอจึงขนพวกเสื้อผ้าลงมาไว้ข้างล่าง เพื่อความสะดวกในการจัดเก็บเสื้อผ้าเวลาซัก และสะดวกในการแต่งตัวหลังอาบน้ำ
หญิงสาวกำลังคุยกับน้องสาวอยู่ น้องสาวของเธอที่เป็นลูกของลุงกับป้ากำลังอาบน้ำในห้องน้ำอีกห้อง และเธอก็กำลังคุยกันโดยที่เพียงรักเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อหาชุดนอนใส่อยู่ ก็พลันสะดุ้งโหยง เมื่อมีเสียงของกิตติธรดังขึ้นพร้อมกับตัวเขาที่เดินมาที่บ้านเธอ
“ไหนอะ” เขาถามเธอเมื่อเห็นหญิงสาวยืนอยู่
“ไปแล้วมั้ง น่าจะอยู่แถวห้องน้ำ ไปดูดิ” หญิงสาวตอบเขาพร้อมกับทำท่าจุ๊ปาก เพราะกลัวเขาพูดอะไรมากกว่านี้ พร้อมกับชี้ในห้องน้ำให้เขาเห็นว่ามีคนอยู่
ชายหนุ่มพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนจะเดินออกไป อันที่จริงเขาก็มาเก็บแมวเข้าบ้านตามที่หญิงสาวบอกนั่นแหละ เลยถือโอกาสเข้ามาหาเธอด้วย
เมื่อเขาเดินพ้นไปแล้ว มือเล็กยกทาบอกด้วยความโล่งอก เธอรีบหยิบชุดนอนมาใส่ ก่อนจะกลับขึ้นบ้านไป ไม่กี่นาทีเขาก็ทักมาหาเธอ
‘อยู่คนเดียวเหงาอะดิ’
‘เปิดคอมดิ แต่ยังไม่เปิด มึนอยู่’
‘มึนไร’
‘น้ำหนักลง 3-4 กิโล ไม่ถึงอาทิตย์ เพลีย’
‘อ๋อ ดีแล้ว จะได้ไม่อ้วน’
‘ไม่ไหว เพลีย’
‘เอาที่ไหว ลงแค่พอประมาณ’
‘มันไม่อยากกินข้าว’
‘ทำไมไม่อยากกิน’
‘เบื่อมั้ง’
‘แต่ดีนะ กินข้าวเช้าทุกวัน ข้าวเช้าสำคัญ’
‘เออ มีอะไรจะเล่าให้ฟัง’
เพียงรักตัดสินใจเล่าความรักของเธอ ที่เธอแอบรักเพื่อนเป็นเวลากว่า 2 ปี ก่อนที่เธอจะตัดใจได้ และตัดสินใจกลับมาอยู่บ้านให้เขาฟัง
‘นานจัด มีแต่คนไม่เชื่อ ว่าจะแอบรักคนๆ นึงได้นานขนาดนี้’
‘เหมือนผมไง มองมานาน’
‘หืม…..’
‘ไม่กล้าคุย ได้แต่มองดู’
‘อย่า กลัวตีนลอยมา’
‘5555 ไม่มีแน่นอน’
‘สาธุ’
‘เออว่าไป ออกได้ป้ะล่ะ’
‘จะไปไหน’
‘อ้อมใหญ่’
‘ไปทำอะไรอะ’
‘ไปเอาของ ถ้าออกได้จะออกไปรอ’
‘เดี๋ยวนี้เจ้ไม่ไปด้วยเหรอ’
‘ไปบ้างไม่ไปบ้าง ไปได้ไหมล่ะ’
‘ถ้าไม่หลับนะ’
‘หลับไร’
‘ไว้พาไปร้านเหล้าดิ 5555’
‘สายเมานะเราอะ 5555’
‘เอาน่า กินเหล้าแต่อย่างอื่นไม่แตะไง’
‘อ่าจ้า’
‘ไปกับพี่ผึ้งแล้วกลับดึกไม่ได้ บ้านเขาเปลี่ยว’
‘อ่อ’
‘หาคนไปด้วย จะได้ดึกได้’
‘รู้เรื่อง นอนกี่โมง’
‘ไม่รู้แห๊ะ’
‘ไม่เกิน 3 ทุ่มน่าจะหลับ’
‘แหม่ รู้ทัน’
‘เดี๋ยว 3 ทุ่มออกไป เดี๋ยวโทรหา เคนะจ๊ะ’
‘ตี 3-4 อยู่ช่วงหนึ่ง ช่วงนี้น็อก’
‘3-4 บ้าบอ’
‘จริงๆ’
‘ว่าตัวเองดึกละนะ ตี 2-3 ละ นี่ตี 3-4 เลย’
‘อยู่เกือบทุกคืนแหละ แต่ช่วงนี้ไม่ไหวเพลีย น้ำหนักลดเร็วเกิน’
‘แหม่ๆ คุยก่อนหน้านี้จะไปหาเลย เราลดเยอะไปหรือเปล่า’
‘อย่าเอาตรีนมาด้วยก็พอ ไม่คิดว่าจะลงเร็วไง’
‘รับรอง ไม่มีแน่นอน’
‘ไม่ค่อยปลอดภัยเล้ยยย’
‘ปกป้องแบบบอดี้การ์ดเลย’
‘มันใกล้ตัวเกิ๊นนน’
‘หยุดลดน้ำหนักได้แล้ว เดี๋ยวทรุด’
‘มันลงเอง เหมือนกินน้อยจนชิน มันเลยไม่ค่อยหิว’
‘สูงเท่าไหร่ ให้ลบ 100 คือน้ำหนัก’
‘ไม่ไหวปะ ถ้าหนัก 60 อะ’ หญิงสาวนั่งงงว่ามันต้องลบ 110 ไม่ใช่เหรอ แต่ก็ไม่อยากขัด จึงปล่อยให้เขาเข้าใจแบบนั้นต่อไป
‘จริงๆ ถ้าสูง 160 เซนติเมตร ก็ต้องหนัก 60 กิโลกรัมนะ’
‘ช่วงกลับมาแรกๆ หนัก 60-62 กิโลกรัม วันนี้ชั่ง เหลือ 53 กิโลกรัม’
‘พอแล้ว’
‘เมื่อวันก่อนชั่งยัง 55 กิโลกรัมอยู่เลย’
‘เดี๋ยวเราจะไม่ไหวเอานะ’
‘เคยหนัก 47-48 กิโลกรัมไง แต่ไม่ดูแลตัวเอง เลยขึ้นยับ’
‘5555 อย่าปล่อยตัวสิ’
‘ช่วงโสดด้วยไง สบายใจก็แบบนี้แหละ’
‘โสดแล้วสบายใจ’
‘ช่ายยยย’
‘ดูแลตัวเองดีๆ ร่างกายเรา’
‘สไตล์คนโสด ปล่อยตัว แต่แม่บอกว่าอ้วนเกิน’
‘โสดสิ ยิ่งต้องดูแลตัวเอง’
‘ไม่อะ ขี้เกียจ’
‘…..มีคนมาจีบนะ แต่ไม่เอา รำคาญ’
‘สุดยอด’
‘เรื่องมากไง 5555’
เมื่อเพียงรักเห็นเขาอ่านแล้วเงียบไป เธอจึงวางโทรศัพท์ลงบนที่นอน แล้วหันมาทำงานต่อ อันที่จริงนิยายเธอชะงักมาหลายเดือนแล้ว เพราะช่วงนี้เธอแทบไม่มีเวลาอยู่บ้านเลยก็ว่าได้
เกือบชั่วโมงที่หญิงสาวนั่งแต่งนิยายไปลบไป เพราะมันเหมือนเธอเดินเรื่องมาไม่ตรงกับที่ตั้งใจไว้แต่แรก เธอเลยปิดเรื่องไม่ได้
‘ทำไร’
เกือบชั่วโมงกิตติธรทักหาเพียงรักอีกครั้ง เมื่อเห็นหญิงสาวไม่อ่านเขาจึงโทรหาเธอ
“ทำอะไร”
“ห๊ะ หาอะไรดูไปเรื่อยอะ ทำไมอะ”
“เข้าไปหาได้ปะ”
“จะบ้าเหรอ”
“เดี๋ยวเข้าไป ลงมาห้องน้ำนะ”
“ไม่เอา อย่าบ้าน่า”
“แค่นี้แหละ เดี๋ยวเข้าไป”
หลังจากชายหนุ่มวางสายไป เพียงรักมองโทรศัพท์ในมือพลางโวยวายใส่ ก่อนจะวางลงบนโต๊ะ ตั้งใจจะทำงานต่อ แต่เพียงไม่ถึง 5 นาที เขาก็โทรหาเธออีกครั้ง
“ลงมา อยู่ห้องน้ำ”
“ห๊ะ เข้ามาจริงเหรอ”
“อือ ลงมาเลย”
“เออๆ”
หญิงสาวกดวางสายด้วยมือที่สั่นเทา เธอไม่คิดว่าเขาจะเข้ามาหาเธอจริงๆ มือเล็กจับโทรศัพท์ในมือแน่น ก่อนจะลงบันไดไปข้างล่าง เพียงรักใจสั่นไม่น้อย ด้วยกลัวญาติของเธอรู้แล้วเธอจะมีปัญหา แต่อีกใจก็คิดว่าถ้าเธอปฏิเสธเหมือนครั้งก่อนเขาคงทำตามที่เธอต้องการ
หญิงสาวเดินลงมาด้วยความลังเล เธอสับสนกับความคิดของตัวเอง พลางเดินไปหลังบ้านช้าๆ ราวกับต้องการถ่วงเวลาให้นานที่สุด…..
- ผู้เขียน
