ตอนที่ 5 กิน (18+)

1460 คำ
“มานี่…..” ราวกับรู้ว่าหญิงสาวถ่วงเวลา ชายหนุ่มร่างสูงโผล่หน้าออกมาจากทางหลังบ้านของหญิงสาว ส่งเสียงเรียกเธอเบาๆ เพียงรักเดินไปหาเขาตามที่เขาเรียก แต่ยังไม่ทันที่จะถึงตัวเขา น้องที่เป็นญาติของเธอก็ขี่รถจักรยานยนต์เข้ามาจอด เธอรีบไล่เขาให้เข้าไปหลบในมุมมืดที่แสงไฟไม่ถึง และตัวเขาเองก็ไม่รอให้เธอบอก เขารีบเข้าไปหลบอยู่ในมุมทันที “พี่รัก มีข้าวไหม” “มี เอาเยอะเปล่า” “ไม่เยอะ ไม่มีข้าวกิน” “แล้วเด็กๆ กินข้าวหรือยัง” “กินแล้ว เอาข้าวให้เด็กกินหมดเลย เลยไม่มีข้าวกิน” น้องชายของเธอทำท่าจะเดินไปทางหลังบ้าน เพื่อจะไปหาอะไรมาใส่ข้าวกลับไป หญิงสาวหน้าเหวอ “มานี่ เดี๋ยวตักให้ ไม่มีถุงร้อนอะ มีแต่ถุงแบบนี้” “ได้ๆ ใส่มาเหอะ” “เออๆ” มือเล็กหยิบถุงในตู้กับข้าวมาตักข้าวใส่แล้วส่งให้น้องชาย “พอแล้ว เยอะเกิน” “ก็เอาไปกินเถอะ เดี๋ยวกูหุงใหม่ก็ได้” “ไปละๆ ขอบคุณมากพี่” “เออๆ” เมื่อน้องชายกับน้องสะใภ้ออกจากบ้านไปแล้ว หญิงสาวถอนหายใจด้วยความโล่งอก ก่อนจะเดินตรงไปหาชายหนุ่มร่างสูงที่ออกมาจากมุมมืดเมื่อเห็นว่าปลอดภัยแล้ว ฝ่ามือเล็กฟาดลงบ่าแกร่งเบาๆ อย่างไม่จริงจังนัก “เกือบเป็นเรื่องแล้วไหมล่ะ” “เอาน่า” มือใหญ่คว้าเอวของหญิงสาวพร้อมกับดันให้หญิงสาวเดินถอยหลังจนไปหยุดที่อ่างล้างจานโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว “นี่…..ไหนบอกว่าไม่ไง” เพียงรักถามเขาอย่างรู้ทัน ว่าเขากำลังจะทำอะไร เขาไม่ตอบอะไรเธอ ทำเพียงหัวเราะเบาๆ ก่อนจะกดริมฝีปากไปบนลำคอขาวอย่างรวดเร็ว โดยที่เธอเองก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร หญิงสาวบ่นพึมพำฟังไม่ได้ศัพท์ ก่อนที่เสียงจะเงียบลงเมื่อเธอโดนปิดปากด้วยจุมพิตร้อนแรงโดยไม่ทันตั้งตัว ลิ้นหนามีกลิ่นบุหรี่ติดอยู่ แต่ไม่รู้ว่าทำไมสำหรับเพียงรัก มันกลับเป็นกลิ่นที่ไม่เหม็น รู้สึกราวกับว่ามันออกจะหอมหวานเสียด้วยซ้ำ เมื่อกลิ่นนั้นมันมาจากเขา ยามที่มันรุกล้ำกระหวัดพันกับลิ้นเล็กของเธอ มือใหญ่ทำหน้าที่อย่างดี เมื่อมันตะปบลูบไล้บนต้นขาขาว ก่อนจะเลื่อนขึ้นไปยังบั้นท้ายสวยโดยไม่มีสิ่งกีดขวาง “เตรียมพร้อมแล้วเหรอ” “บ้า ไม่ใส่ชุดชั้นในนอนอยู่แล้วเหอะ” เป็นการสนทนาที่สั้นและได้ใจความเมื่อตัวเพียงรักเองก็ยินยอมให้เขารุกล้ำ และตัวเขาเองก็ไม่ยอมให้หญิงสาวหลุดรอดไปเหมือนครั้งก่อนอีกแล้ว ขาเรียวขยับแยกออกเล็กน้อยเมื่อฝ่ามือใหญ่เดินทางมาถึงดอกไม้ที่กำลังเริ่มปลดปล่อยน้ำหวานออกมา “แฉะแล้วนี่” มือเล็กฟาดไปที่บ่าเขาแก้เขิน เมื่อเขาพูดแซวเธอหลังจากส่งนิ้วยาวเข้าไปสำรวจภายในดอกไม้ พร้อมกับงับริมฝีปากเธอเบาๆ “พอก่อน เดี๋ยวมีคนมา มันเสี่ยง” “เข้าไปในห้องน้ำ” หญิงสาวชั่งใจ บ่นพึมพำแต่ก็ยอมเดินไปเปิดประตูห้องน้ำให้เขาเข้าไปก่อน ก่อนจะก้าวตามเขาเข้าไปและปิดประตูห้องน้ำ เธอเองก็รู้สึกไม่ต่างจากเขา แต่กลัวปัญหาจะเกิดก็กลัว ยังไม่ทันได้คิดอะไรมากไปกว่านี้ เมื่อหญิงสาวลงกลอนประตูห้องน้ำเสร็จหันหลังกลับมาคนตัวสูงก็ขยับมายืนตรงหน้า ดึงชุดนอนกระโปรงออกทางศีรษะเธอ พร้อมกับดันหลังหญิงสาวจนเธอถอยไปยืนพิงกับกำแพงห้องน้ำเบาๆ “ดูนมหน่อย” โทรศัพท์ในมือถูกเปิดไฟฉายพร้อมกับยกขึ้นส่อง เพียงรักหน้าเหวอ เธอไม่คิดว่าเขาจะพูดตรงขนาดนี้ แต่ก็ไม่ได้ขัดใจอะไร ปล่อยให้เขาทำตามที่เขาต้องการ มาถึงขนาดนี้ถ้าจะไปขัดใจ เธอว่าเขาเองก็คงไม่ยอม “ชมพู สวย” พอพูดจบ โทรศัพท์ในมือก็ถูกวางลง ก่อนจะงับเข้าที่ยอดดอกบัว ขบเม้มมันด้วยแรงที่ไม่เบานัก มือเล็กยกขึ้นปิดปากเพราะกลัวตัวเองจะส่งเสียงออกมาแล้วเล็ดลอดออกไป หากมีคนมาได้ยินเข้าจะเป็นเรื่องใหญ่ ใบหน้าหวานแหงนเงยขึ้น ริมฝีปากเผยออ้าออกเล็กน้อย เมื่อต้องรับจุมพิตร้อนแรงจากเขาอีกครั้ง พร้อมกับการเตรียมความพร้อมให้จากคนตัวสูง “ยกขา” เป็นคำสั่งที่สั้น คำพูดห้วนๆ แต่ได้อารมณ์ยิ่งกว่าคำพูดหวานๆ เสียอีก คนตัวเล็กยกขาขึ้นตามที่เขาสั่ง แล้ววางเท้าไว้บนขอบอ่างเก็บน้ำที่สูงราวช่วงเอว ส่งผลให้ดอกไม้ถูกยกสูงอยู่ในท่าที่พอเหมาะสำหรับคนสูงอย่างเขาพอดี เพียงรักสะดุ้งโหยงเมื่อรู้สึกถึงความอึดอัดคับแน่นปนเจ็บ เมื่อครั้งนี้นิ้วยาวที่ถูกส่งเข้าไปสำรวจมันมากถึง 2 ไม่ใช่ 1 เหมือนก่อนหน้านี้ “เจ็บ” หญิงสาวกระซิบบอกเขาเสียงเบา “ไม่โดนมานานแค่ไหนแล้วเนี่ย” “2 ปี” “พูดจริงอะ คิดว่าพูดเล่น” “เอ้า ถามก็ตอบตรงๆ เป็นคนพูดตรง ไม่อ้อมค้อม เสียเวลา” “ดี” เป็นการสนทนาที่ทั้งเสียว ทั้งจุกไปในเวลาเดียวกัน เมื่อระหว่างที่เขาชวนเธอคุย เขาก็สอดนิ้วเข้าไปในดอกไม้อีกครั้ง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นอะไรบางอย่างที่มันใหญ่กว่านิ้ว แข็งกว่านิ้ว จนความรู้สึกคับแน่นตีขึ้นมากลางอก “อึก” “แน่น…..” “อ้าว ไม่ได้โดนทุกวันนี่” “เดี๋ยวก็โดนทุกวัน” การสนทนาขาดหายไป เมื่อสะโพกสอบเริ่มขยับเนิบนาบ มือเล็กคว้าคอเขาไว้พยุงตัวเอง ริมฝีปากบางแนบลงบนคอเขาเบาๆ อันที่จริงเธอทั้งอยากกัด อยากดูดเนื้อขาวนั้นหนักๆ แต่เธอรู้ดีว่าเธอไม่มีสิทธิ์สร้างร่องรอยอะไรบนร่างกายเขา ไม่มีการดึงเวลา ไม่เล้าโลมเยอะ เพราะเวลาและสถานที่ไม่เอื้ออำนวย ร่างสูงก้มหน้าเล็กน้อย อ้าปากงับยอดดอกบัวแรงๆ พร้อมกับส่งแรงกระแทกกระทั้นใส่ช่องทางคับแน่นเต็มแรง มือใหญ่ช้อนใต้ข้อพับขาเรียวเพื่อช่วยหญิงสาวยกมันขึ้นอีกแรง เพียงรักเอื้อมมือไปจับบั้นท้ายตึงแน่นของเขา บีบมันเบาๆ พร้อมกับแอ่นสะโพกรับแรงกระแทก ปรับท่าทางให้สะดวกมากขึ้น เข้าลึกมากขึ้น และเพื่อให้เขากระแทกแรงยิ่งขึ้น ชายหนุ่มเองก็พอใจกับการกระทำของหญิงสาวไม่น้อย เขากัดงับที่ดอกบัวอย่างแรง ก่อนจะปล่อยให้ดอกบัวเป็นอิสระ แล้วแนบริมฝีปากกับปากเล็ก สอดเรียวลิ้นยาวหยอกล้อกับลิ้นเล็ก โดยที่หญิงสาวเองก็ตอบรับด้วยความเต็มใจ “เอาขาลง” เขาสั่งพร้อมกับปล่อยขาหญิงสาวลง โดยช่วยพยุงตัวให้เธอยืนอย่างมั่นคง เพียงรักยืนตรงอย่างว่าง่าย เขาจัดท่าให้เธอยืนหันหลังเอามือท้าวกับอ่างเก็บน้ำ ยกสะโพกเธอเล็กน้อย พร้อมกับตีบั้นท้ายกลมเบาๆ ด้วยความมันเขี้ยว หญิงสาวส่ายสะโพกยั่วเขาเล็กน้อย พร้อมกับหัวเราะเบาๆ เมื่อเขาส่งเสียงออกมาจากในลำคอ ก่อนที่มือใหญ่จะจับสะโพกของหญิงสาวไว้แน่น แล้วอัดกระแทกท่อนเอ็นใส่ร่องคับแน่นเต็มแรงทีเดียวมิดลำ ไม่มีเสียงการพูดคุยใดเกิดขึ้น มีแต่เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นห้องน้ำ เอวเล็กถูกกดลงเพื่อให้สะโพกแอ่นขึ้นอีกเล็กน้อย มือใหญ่เอื้อมมาด้านหน้า ส่งปลายนิ้วไปบดบี้เกสรเบาๆ แล้วค่อยๆ เพิ่มแรงมากขึ้น จนเพียงรักต้องยกมือตัวเองขึ้นมากัดเอาไว้ “แตกเลยนะ” “อือ” แรงกระแทกจากเขาถูกเพิ่มขึ้นอีกเป็นเท่าตัว เมื่อใกล้มาถึงปลายทาง สะโพกสอบกระแทกเสยขึ้นเล็กน้อยเพื่อส่งให้หญิงสาวแตกไปก่อน ก่อนที่ตัวเขาจะเร่งส่งแรงกระแทกอีกไม่กี่ครั้ง ก็ตามหญิงสาวไปพร้อมกับปล่อยสายธารขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางรักจนหมด เมื่อศึกเร่งด่วนจบลง เขาช่วยหญิงสาวแต่งตัวแล้วรีบใส่เสื้อผ้าของตัวเอง โดยที่เพียงรักออกมาจากห้องน้ำก่อน เพื่อดูต้นทางให้ ก่อนจะส่งสัญญาณให้เขาตามออกมา ชายหนุ่มพยักหน้าให้หญิงสาว ก่อนจะรีบออกจากบ้านของเธอไปด้วยความเงียบดังเช่นตอนเข้ามา
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม