ตอนที่ 1
เขา เป็นพี่ชายที่ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกัน แต่ เขา ก็เป็นที่รักของเธอคนเดียวเท่านั้น
ปราการรักสิตามนินท์มานาน แต่เขาต้องเก็บความรู้สึกที่แท้จริงเอาไว้เพราะอยู่ในฐานะลูกชายบุญธรรม เป็นพี่ชายที่ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกันแต่ก็อยู่ในสถานะ พี่ ตามกฎหมาย เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วเขาจะทำอย่างไร ในเมื่อ น้องสาว พยายามแสดงออกว่า รักเขา เช่นกัน
ร่างบอบบางของหญิงสาววัยสิบเก้าในชุดกระโปรงผ้าพิมพ์ลายเยี่ยมหน้าเข้าไปภายในห้องรับแขกของบ้าน อธิวรางค์ ซึ่งภายในนั้นสิตามนินท์เห็นว่า สีดา มารดาของเธอนั่งอยู่กับเจ้าของร่างสูงใหญ่ในชุดสูทภูมิฐาน เท่านั้นเองรอยยิ้มแสนหวานก็ผุดพรายขึ้นบนใบหน้าของหญิงสาว
“นิน...มาแล้วหรือลูก เข้ามานี่ก่อนซีจ๊ะ เห็นมั้ยเอ่ยว่าใครมาเยี่ยมเราวันนี้”
สีดาบอกบุตรสาวด้วยรอยยิ้มเต็มหน้า คุณผู้หญิงแห่งบ้านอธิวรางค์ ซึ่งเป็นตระกูลที่สืบเชื้อสายมาจากขุนนางเก่าแก่ลุกขึ้นเดินไปหยุดข้าง ๆ บุตรสาวคนเดียวของเธอ
“พี่ปราการ พี่กลับมาจากเยอรมันตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?”
สิตามนินท์ทักทายเจ้าของร่างสูงที่ลุกขึ้นยืนและมองมายังเธอด้วยดวงตาสีน้ำตาลเข้มจัดเป็นประกาย เธอยังจำเขาได้เสมอ ปราการ พี่ชายของเธอ เขาไม่ใช่พี่ชายแท้ ๆ ของสิตามนินท์ เป็นเด็กลูกครึ่งไทยเยอรมันที่สีดารับมาเลี้ยงตั้งแต่เล็ก
คุณผู้หญิงแห่งบ้านอธิวรางค์ซึ่งสามีของเธอเสียชีวิตไปนานหลายปีแล้วรับปราการเข้ามาอยู่ในฐานะลูกชาย ให้เขาใช้นามสกุลเดียวกับเธอ และให้มีศักดิ์เป็นพี่ชายของสิตามนินท์ บุตรสาวคนเดียวที่เธอรักรักดั่งดวงใจ
ให้เขามีฐานะเป็นพี่ชายคอยดูแลน้องสาวแม้ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกันมาตั้งแต่เล็ก ปราการทำหน้าที่ของเขาโดยไม่บกพร่อง ทั้งคอยดูแล รักและให้ความใส่ใจน้องสาวที่มีวัยห่างกันหกปีเพื่อตอบแทนบุญคุณของสีดาผู้ให้ชีวิตอันอบอุ่นแก่เขามาตลอดระยะเวลายี่สิบกว่าปี
จวบจนเวลาล่วงเลยผ่านไป และเขาเติบโตเป็นชายหนุ่มผู้แสนสง่างาม ด้วยชาติพันธุ์ที่ครึ่งหนึ่งมีเชื้อสายของชาวยุโรป ปราการจึงมีรูปร่างกำยำสูงใหญ่ ใบหน้าคร้ามเข้มคมคายและมีเสน่ห์ตามแบบฉบับของหนุ่มไทยลูกครึ่งเยอรมัน
ทั้งเรือนผมสีน้ำตาลเข้มรับกับนัยน์ตาของเขาที่มีสีน้ำตาลเข้มจัด จมูกโด่งยาวและริมฝีปากหนาได้รูป โหนกแก้มสูงขับความเข้มขรึมและหล่อเหลาเอาการ เรือนร่างสมบูรณ์แบบทั้งสูงและหนาอย่างชาวยุโรปเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์
หลังเรียนจบจากมหาวิทยาลัยชื่อดังในเมืองไทยเขาก็ได้รับการส่งเสริมจากสีดาให้ไปเรียนต่อด้านธุรกิจที่ประเทศเยอรมัน และปราการก็ไม่ทำให้สีดาผิดหวังเพราะเขาประสบความสำเร็จทางด้านการศึกษาและออกมาทำธุรกิจเปิดบริษัทซึ่งทำธุรกรรมเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์
และการกลับมาของเขาครั้งนี้ก็ทำให้ทุกคนที่บ้านยินดีเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะสิตามนินท์ซึ่งดูเหมือนเธอจะมีท่าทียินดีกว่าใคร ๆ หญิงสาวมองชายหนุ่มตาไม่กระพริบ แววตาระยิบระยับฉายออกมาจากดวงตากลมโตคู่นั้นตลอดเวลาที่จับจ้องไปยังเขา
“พี่เพิ่งกลับมานี่ล่ะจ้ะ” เสียงของเขานุ่มลึก “พี่กลับมาตามคำสั่งของคุณแม่”
“คะ? ...กลับมาตามคำสั่งของคุณแม่อย่างนั้นหรือคะ?”
หญิงสาวเลิกคิ้วสูง เธอหันไปทางมารดาที่ยังมีสีหน้ายิ้มแย้ม
“นั่งก่อนเถอะจ้ะ ลูกมาก็ดีแล้ว แม่มีเรื่องสำคัญที่จะบอกให้ลูกได้รู้”
สีดาดึงมือบุตรสาวให้นั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่ขณะที่ร่างสูงใหญ่ก็นั่งลงอีกครั้ง
“คือว่าอย่างนี้นะจ๊ะ ที่แม่ให้ปราการกลับมาก็เพราะว่าแม่วางแผนเอาไว้ที่จะให้นินไปเรียนต่อที่ต่างประเทศจ้ะ”
“อะไรนะคะแม่?” สิตามนินท์เลิกคิ้วขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ความสงสัยมีมากกว่าเดิม
“แต่หนูสมัครเรียนต่อมหาวิทยาลัยในเมืองไทยแล้วนะคะแม่”
“นินก็ไปยกเลิกเสียซีจ๊ะ ไม่เห็นจะเป็นปัญหาเลย ก่อนปราการจะกลับมาแม่ให้พี่ชายของนินติดต่อที่เรียนที่เยอรมันไว้ให้เรียบร้อยแล้ว และทางมหาวิทยาลัยก็ตอบรับแล้วด้วยจ้ะ”
“แต่แม่คะ...”
“นินไม่ต้องกังวลหรอกนะ” ปราการแทรกขึ้น “ที่ที่นินจะไปเรียนต่อเป็นมหาวิทยาลัยที่ดีมาก และพี่ก็จะเป็นคนพานินไปเอง”
พอชายหนุ่มกล่าวเช่นนั้นหญิงสาวกลับเงียบ เธอมึนงงจนไม่สามารถพูดอะไรต่อได้ แต่คนที่พูดขึ้นคือสีดา
“แม่จะให้ปราการพานินไปเยอรมันวันพรุ่งนี้นะจ๊ะ เรื่องที่พักก็ไม่ต้องเป็นห่วงเพราะพี่ชายของหนูมีบ้านอยู่ที่แฟรงค์เฟิร์ต มันเป็นเมืองที่น่าอยู่มาก แม่เข้าใจว่านินอาจจะยังไม่แน่ใจ แต่แม่ก็อยากให้นินได้ไปรู้จักกับสถานที่ใหม่ ๆ ในชีวิตบ้าง”
สีดากล่าวกับบุตรสาวของเธอ หญิงวัยสี่สิบปลาย ๆ มองลูกสาวอย่างเข้าใจ สิตามนินท์เป็นเด็กสาวที่มีชีวิตโรยด้วยกลีบกุหลาบมาตลอด เธออยากให้ลูกสาวคนเดียวได้รู้จักการใช้ชีวิตในสถานที่ใหม่นอกจากการอยู่บ้านหลังจากเรียนจบชั้นมัธยมปลายมาหนึ่งปีโดยที่ยังตัดสินใจเข้าเรียนมหาวิทยาลัยที่ใดไม่ได้สักแห่ง
สีดาจึงต้องวางแผนให้ปราการซึ่งเธอไว้วางใจว่าเขาจะสามารถดูแลบุตรสาวคนเดียวของเธอได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือด้วยการหาที่เรียนในต่างประเทศซึ่งก็คือมหาวิทยาลัยชั้นนำในเมืองแฟรงค์เฟิร์ตและให้เขาดูแลน้องสาว แม้ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกันแต่สีดาก็มั่นใจว่าปราการจะจัดการทุกอย่างได้โดยลุล่วง
“พี่ชายของลูกจัดการทุกอย่างไว้ให้ลูกแล้วที่นั่น ตั๋วเครื่องบินแม่ก็ให้ปราการซื้อไว้ให้เรียบร้อยแล้วนะจ๊ะ”
“แม่คะ...แต่แม่ต้องอยู่บ้านคนเดียวนะคะ”
ถึงจะรู้สึกดีใจว่าเธอจะได้เดินทาไปต่างประเทศพร้อมกับปราการ แต่หญิงสาวก็ยังอดห่วงมารดาไม่ได้
“แม่อยู่ได้จ้ะนิน แม่พบโลกมามากแล้ว แม่เลยอยากให้นินได้ออกไปพบกับสิ่งใหม่ ๆ ในชีวิตบ้าง และแม่ก็รู้ว่าลูกจะเข้มแข็งและรับกับปัญหาทุกอย่างได้จ้ะ อย่างน้อยลูกก็มีพ่ายที่แสนดีอย่างปราการคอยช่วยเหลือนะจ๊ะ”