"ไม่ตอบถือว่าตกลง" เสียงของมาร์ตินดังขึ้น โดยที่ฉันก็หลับตาปริบๆ เรียบเรียงคำพูดของมาร์ตินเมื่อกี้ในสมองใหม่ เพราะฉันค่อนข้างที่จะตกใจกับคำพูดเมื่อกี้ของเขาเป็นอย่างมาก "นายเมาค้างเหรอ" ฉันเอ่ยถาม ใช้มือไปตบใบหน้าของมาร์ตินเบาๆ เพื่อเรียกสติของเขาให้กลับมา "ปัญญาอ่อน" มาร์ตินเอ่ยขึ้นใช้มือมาปัดมือของฉันออกจากใบหน้าอย่างไม่แรงนัก "นายจำเรื่องเมื่อคืนได้หมดเลยเหรอ?" ฉันเอ่ยถามออกไปอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ โดยที่มาร์ตินก็พยักหน้าแทนการตอบคำถาม "นายไม่ได้เมาหนักหรอกเหรอ" "แค่มึน" ฉันนิ่งไปทันที นี่ฉันก็คิดว่าเขาเมาหนัก ถ้าเป็นฉันนะดื่มไปขนาดนั้น บอกเลยไม่น็อกก็ถือว่ามีบุญมาก "คบกันแล้วนะ" "เดี๋ยว" ฉันร้องห้ามขึ้นทันที ขยับตัวออกห่างจากมาร์ตินเล็กน้อย "ฉันยังไม่ตอบ" "อะไรวะ" มาร์ตินบ่นพึมพำออกมาเบาๆ "นายคิดยังไงถึงขอฉันคบ?" ฉันเอียงคอถามออกไป เพราะฉันไม่รู้ถึงเหตุผลเลย "ไม่มีเหตุผล" เขา