สองวันต่อมา…
@มหาวิทยาลัยควินตัน
ทุกคนในชมรมการศึกษาเพื่อสังคมต่างช่วยกันจัดเตรียมซุ้มในการร่วมกิจกรรมตามที่นัดกันไปด้วยความตั้งใจ
“ใบข้าว หยิบกระดาษสีส้มให้ฉันหน่อย” ลูกหว้าหันบอกร่างเล็กที่ยืนอยู่ด้านข้างพลางจัดแปะตกแต่งซุ้มตามหน้าที่ ใบข้าวที่ได้ยินแบบนั้นก็ไม่รีรอที่จะหยิบของให้ตามที่เพื่อนต้องการ ผิดกับเจนิสที่เอาแต่ยืนทำหน้าเซ็งอยู่ กระทั่ง…
“โอ๊ะ พี่เคลย์มาแล้ว!” เสียงหวานของร่างสวยที่รอคอยรุ่นพี่หนุ่มมาพูดขึ้นด้วยท่าทีดีใจพร้อมกับสาวเท้าเดินไปหาคนตัวสูงที่เดินเข้ามาด้วยชุดลำลอง
“หล่อมากอ่า” ริมฝีปากเคลือบด้วยลิปสติกราคาแพงพึมพำไปกับความดูดีของเคลย์ วินเซนต์ที่ยืนอยู่ได้ยินก็อดไม่ได้
“น้อย ๆ หน่อย”
“ชิ ไม่คุยด้วย” ว่าแล้ว เจนิสก็เดินเข้าไปทักทายเคลย์ที่กำลังเดินตรงไปยังกลุ่มวินเซนต์ที่นั่งกันอยู่ครบด้วยความรวดเร็ว
“พี่เคลย์”
“อ้าว หวัดดี”
“นึกว่าพี่จะไม่มาซะแล้ว”
“จริง ๆ
