“ไคลน์!~” เสียงหวานดีใจที่ดังขึ้นมาจากด้านหลังของใบข้าว พร้อมกับร่างสวยของรุ่นพี่สาวคนนั้นที่เดินแทรกตัวขึ้นไปหาร่างสูงที่กำลังยืนนิ่งอยู่ ใบข้าวที่เผลอเหลือบสายตาเข้าไปปะทะเข้ากับอีกคนก็ชะงักนิ่ง ก่อนจะเบือนหนีไปอีกทางพลางก้มหน้าลงเล็กน้อยด้วยความรู้สึกประหม่ากับการพบเจอกันอย่างไม่ทันตั้งตัว โดยเจ้าของใบหน้าหล่อที่ยืนมองร่างเล็กในชุดนักศึกษารัดรูปกว่าเดิมก็นิ่ง ค่อย ๆ สาวเท้าเดินตรงเข้ามาภายในลิฟต์หรู
“ไม่คิดว่าจะได้เจอกัน มาหาพวกเพื่อนเหรอ” นิดายิ้มถามชายหนุ่มที่เธอหมายตาอยู่นานด้วยความชวนคุย
“…” ทว่าคนตัวสูงก็เอาแต่ยืนเงียบไม่พูดหรือตอบกลับอะไร เช่นเดียวกับใบข้าวเองก็เช่นกันที่เผลอเม้มปากอยู่บ่อยครั้งกับความรู้สึกอยากออกไปจากตรงนี้โดยเร็ว ดวงตากลมโตจ้องมองยังเลขชั้นลิฟต์ที่อยู่ตรงหน้าด้วยความภาวนา และไม่คิดอยากมองยังแผ่นหลังกว้างของคนที่ยืนอยู่บริเวณด้านหน้าแม้แต่น้อย กระทั่ง…
ติ้ง!
