ซึ่งทันทีที่ดวงตาสวยของเจนิสปะทะเข้ากับร่างสวยของไอด้าที่นั่งอยู่ คนตัวเล็กก็ชะงักนิ่งไปในทันที โดยไอด้าก็จ้องมองยังรุ่นน้องสาวที่ยืนมองหน้าตัวเองอยู่กลับด้วยแววตาท่าทีปกติ ก่อนที่สองเท้าเล็กของเจนิสจะสาวเท้าเดินตรงเข้าไปนั่งลงบนตักแกร่งของวินเซนต์ที่นั่งอยู่
“คิดถึงจังเลย”
“ทำอะไรของเธอเนี่ย”
“เจคิดถึงพี่”
“ลงไป”
“ไม่!”
“เจนิส…”
“ยังชอบวินเซนต์อยู่อีกเหรอ” เสียงไอด้าที่นั่งอยู่ส่งยิ้มบาง ๆ ถามขึ้น เจนิสที่ได้ยินจึงหันไปตอบกลับด้วยโทนเสียงไม่เป็นมิตรชัดเจน
“ไม่ใช่เรื่องของพี่”
“เจนิส!” วินเซนต์กดเสียงเข้มใส่คนตัวเล็กในทันที ทำเอาเจนิสจ้องมองยังรุ่นพี่หนุ่มด้วยแววตาน้อยใจ ซึ่งวินเซนต์ก็พยายามเย็นลงกับนิสัยของอีกคน ทว่า
พรึบ!
ร่างเล็กก็ลุกขึ้นจากตักแกร่งสาวเท้าเดินกลับไปยังกลุ่มเพื่อนของตัวเองด้วยท่าทียังคงฉายออกมาถึงความโกรธน้อยใจที่มี
“งอนแล้วนะนั่น” ไอด้าหันยิ้มบอกกับวินเซนต์ข
