ชีวินทร์อัดกาแฟไปเยอะไม่ให้ง่วงนอนระหว่างขับรถ จึงนอนไม่หลับ ออกมายืดเส้นยืดสายยามเช้าตรู่วันต่อมา บังเอิญเหลือบไปเห็นหน้ารถของใครไม่รู้โผล่ออกมาจากพุ่มไม้ใหญ่หน้ารั้ว เขาด้อมๆ มองๆ เข้าไปแอบดูใกล้ๆ ไม่คุ้นเลยสักนิดรีบวิ่งไปฟ้องแม่ที่หลังบ้าน
“แม่ๆๆ รถใครไม่รู้มาจอดหน้าบ้านเรา พวกไอ้เสี่ยไก่หรือเปล่า”
แม่เพิ่งสร้างวีรกรรมไปอาละวาดในบ่อนไก่ กับกระโดดถีบปากเสี่ยไก่คาห้องขังมาสดๆ ร้อนๆ กลัวเสี่ยไก่จะอาฆาตส่งลูกน้องมาดักซุ่มยิง เขากลัวถึงขั้นวิ่งไปหยิบฝาหม้อออกมาด้วย ยกขึ้นบังหน้าตัวเองไว้ขณะมาหาแม่ที่กำลังสอยลูกมะม่วงดิบเตรียมนำบรรจุถุงไปฝากขายในร้านค้า จินตนาการสูงตามประสาคนที่โตมาโดยแม่เลี้ยงติดกับหน้าทีวี คิดไปเองว่าถ้ามีลูกปืนยิงมาโดนฝาหม้อเขาอาจจะรอด
“ตาขาวจังเลยนะมึงเนี่ย มันจะมีใครมาเฝ้าแต่เช้า”
“ก็วินเห็นจริงๆ นี่นา มันจอดอยู่หน้าบ้านของเรา”
“ลองมันมา กูจะปกป้องพวกมึงเอง ให้พวก
