“คุณคณา...” กายอรชรที่กระตุกเป็นระยะจากความสุขสมเกิดเกร็งค้างอย่างกะทันหัน สติคืนกลับมาบ้างเล็กน้อย เพียงเมื่อเขาเคลื่อนกายเปลือยพาเอ็นเครียดเขม็งรุกประชิด และสอดเข้าใส่ช้าๆ
“อ๊าย...”
“อย่าเกร็ง... ปล่อยตัวสบายๆ เด็กน้อย... ไม่เจ็บหรอก ฉันสัญญา”
เขาเป่าปาก มันไม่ง่ายเลยในการรุกคืบเข้าไปในกายสาว
น้ำเสียงชายหนุ่มขาดเป็นห้วงๆ หลอกเด็ก ทั้งที่เขารู้ ว่าวริศรากำลังเจ็บมากถึงขั้นน้ำตาไหล
หล่อนส่ายใบหน้า ดิ้นรน ลืมตาขึ้นมองเขา คณาธิปจึงโน้มตัวลงไปกอด จูบ และดันสะโพกให้ ‘ตัวตน’ เสียดแทงเข้าไปลึกยิ่งขึ้น หยุดนิ่งสลับตอกตรึง กรีดชำแรกลงไปจนกระทั่งหล่อนปรับตัวได้ และกลีบความสาวนั้นเปิดรับเนื้อแท้ของเขาโดยสมบูรณ์
“ฮื่อ...”
เขาแช่กายอยู่ท่านั้นเกือบหนึ่งนาทีกว่าจะขยับมัน
วริศราครางฮือภายในโพรงปากอุ่น ไม่สามารถเปล่งเสียงประท้วงใดออกมาเพราะถูกเขาปิดปากผ่านการจูบถึงพริกถึงขิง
แต่เนื่องจากว่
